Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący:	SSR Justyna Supińska
Protokolant:	sekr. sąd. Dorota Moszyk

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko J. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. K. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 25 625,77 złotych ( dwadzieścia pięć tysięcy sześćset dwadzieścia pięć złotych siedemdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami:

-

umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 25 240,16 złotych za okres od dnia 15 lipca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku,

-

umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym nie przekraczającymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi od kwoty 25 240,16 złotych za okres od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

-

umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym nie przekraczającymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi od kwoty 385,61 złotych za okres od dnia 26 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala wniosek o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności;

III.  zasądza od pozwanego J. K. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 5 141,21 złotych ( pięć tysięcy sto czterdzieści jeden złotych dwadzieścia jeden groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego J. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 679 złotych ( sześćset siedemdziesiąt dziewięć złotych) tytułem brakującej opłaty sądowej od pozwu.

Sygn. akt VI GC 2051/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 stycznia 2016 roku złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednia nazwa (...)Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) wniósł o zasądzenie od pozwanego J. K. kwoty 25 625,77 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym liczonymi od kwot: 25 240,16 złotych za okres od dnia 15 lipca 2015 roku do dnia zapłaty oraz 385,61 złotych liczonymi za okres od dnia 26 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu. Nadto, pismem z datą w nagłówku „dnia 26 stycznia 2016 roku” (k. 33-35 akt) powód domagał się również nadania wyrokowi natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż strony łączyła umowa kredytu zawarta w dniu 23 stycznia 2012 roku, jednakże w związku z nieuiszczaniem przez pozwanego rat kredytu, umowa ta została mu wypowiedziana ze skutkiem na dzień 13 lipca 2015 roku. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się kwota 25 240,16 zlotych tytułem niespłaconej należności głównej oraz kwota 385,61 złotych tytułem odsetek umownych naliczonych od należności głównej.

Nakazem zapłaty z dnia 11 marca 2016 roku wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 152454/16 referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia, pozwany J. K. nie kwestionował istnienia wierzytelności powoda, podniósł jednakże, że powód rozwiązał z nim umowę kredytu nie uwzględniając jego trudnej sytuacji majątkowej wynikającej z faktu braku zapłaty przysługujących mu należności przez jego kontrahentów. Nadto, pozwany podniósł zarzut przedwczesności powództwa wskazujac, że otrzymał w lutym 2016 roku pismo z Kancelarii (...) działającej w imieniu powoda, w którym zaproponowano mu porozumienie, na mocy którego przy spełnieniu zawartych w nim warunków możliwe jest częściowe zwolnienie go z długu w trybie art. 508 k.c. Pozwany wskazał także, że poinformował pismem z dnia 11 marca 2016 roku o chęci skorzystania z przesłanej mu propozycji i, że jest w stanie spłacać swoje należności w ratach w kwotach po około 800 – 900 złotych miesięcznie albo w przypadku możliwości skorzystania z 3 – 4 miesięcznej karencji w spłacie jest w stanie w ciągu kilku miesięcy spłacić powodowi należność w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 stycznia 2012 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednia nazwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) zawarł z J. K. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę o (...) Kredyt numer (...).

Na podstawie powyższej umowy bank udzielił J. K. kredytu w kwocie 65 002,98 złotych z terminem spłaty do dnia 23 stycznia 2017 roku. Spłata kredytu miała nastąpić w 60 ratach miesięcznych obejmujących kapitał i odsetki od kredytu, w dniu 23. każdego miesiąca poczynając od dnia 23 lutego 2012 roku.

Zgodnie z § 10 umowy, umowa kredytu mogła zostać wypowiedziana na warunkach i w trybie określonym w Regulaminie

niesporne, a nadto: umowa o kredyt wraz z załącznikiem numer 1 – k. 39-43 akt

Z uwagi na niedotrzymywanie terminów płatności rat określonych w umowie, pismem z dnia 27 maja 2015 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednia nazwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) wypowiedział J. K. umowę o kredyt ze skutkiem na dzień 14 lipca 2015 roku.

wypowiedzenie umowy kredytu wraz z wezwaniem do zapłaty całości należności wraz z dowodem nadania – k. 44-47 akt, wyciąg z konta – k. 49-78 akt

Pismem z dnia 20 października 2015 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednia nazwa (...)Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) wezwał pozwanego J. K. do zapłaty należności w kwocie 25 625,77 złotych.

pismo – k. 48 akt, wyciąg z konta – k. 49-78 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie w zakresie, w którym pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron oraz na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2017 roku Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego J. K., albowiem pozwany mimo prawidłowego wezwania nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednia nazwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) domagał się zasądzenia od pozwanego J. K. kwoty 25 625,77 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym liczonymi od kwot: 25 240,16 złotych za okres od dnia 15 lipca 2015 roku do dnia zapłaty oraz 385,61 złotych liczonymi za okres od dnia 26 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, swoje roszczenie wywodząc z łączącej strony umowy kredytu, która została rozwiązana w drodze wypowiedzenia, co zaktualizowało obowiązek zwrócenia przez pozwanego niespłaconej kwoty kredytu.

Jak wynika z treści art. 69 w zw. z art. 78 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 roku, poz. 128 ze zmianami) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Z istoty umowy kredytu wynika zatem obowiązek spłaty kredytu udzielonego na podstawie takiej umowy.

Poza sporem pozostawało, że strony łączyła umowa o (...) Kredyt numer(...) i, że z uwagi na niedotrzymywanie terminów płatności rat określonych w umowie, pismem z dnia 27 maja 2015 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednia nazwa (...)Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) wypowiedział pozwanemu tę umowę wzywając go do zwrotu pozostałej niespłaconej części kredytu. Roszczenie powoda tak w zakresie zasady, jak i wysokości nie było przez pozwanego J. K. kwestionowane.

Pozwany podnosił jednakże zarzut przedwczesności powództwa wskazując, że w lutym 2016 roku otrzymał pismo z Kancelarii (...) działającej w imieniu powoda, w którym zaproponowano mu porozumienie, na mocy którego przy spełnieniu zawartych w nim warunków możliwe było częściowe zwolnienie go z długu w trybie art. 508 k.c. Pozwany wskazał także, że poinformował pismem z dnia 11 marca 2016 roku o chęci skorzystania z przesłanej mu propozycji i, że jest w stanie spłacać swoje należności w ratach albo w przypadku możliwości skorzystania z kilkumiesięcznej karencji w spłacie, jest w stanie w ciągu kilku miesięcy spłacić powodowi należność w całości.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 03 października 1969 roku w sprawie o sygn. akt II PR 313/69 (OSNC 1970, nr 9, poz. 147) na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów przemawiających za zasadnością jego roszczenia. W razie zaś sprostania przez powoda ciążącemu na nim obowiązkowi, na stronie pozwanej spoczywa wówczas ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1982 roku, sygn. akt I CR 79/82, Lex nr 8416).

W okolicznościach niniejszej sprawy ciężar wykazania faktów uzasadniających zdaniem pozwanego oddalenie powództwa, tj. przedwczesności powództwa, spoczywał na pozwanym J. K.. Tymczasem, pozwany na powyższą okoliczność nie przedstawił żadnych dowodów, w szczególności pozwany nie przedstawił żadnych dokumentów, z których wynikałoby, że taką korespondencję z pełnomocnikiem powoda prowadził i że strony doszły do porozumienia w tym przedmiocie.

W związku z tym nie sposób uznać, ażeby pozwany J. K. wykazał, że strony niniejszego procesu zawarły umowę, w której przesunęły termin spłaty należności, czy porozumiały się w kwestii rozłożenia płatności tej należności na raty, a więc zarzut pozwanego odnośnie przedwczesności powództwa Sąd uznał za gołosłowny i nie mający potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym.

Uznając powództwo za zasadne w całości, na podstawie art. 69 w zw. z art. 78 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 roku, poz. 128 ze zmianami) w zw. z art. 359 § 2 ¹ k.c. w zw. z art. 359 § 2 ² k.c., Sąd w punkcie I wyroku z dnia 12 kwietnia 2017 roku zasądził od pozwanego J. K. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 25 625,77 złotych wraz z odsetkami: umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 25 240,16 złotych za okres od dnia 15 lipca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku, umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym nie przekraczającymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi od kwoty 25 240,16 złotych za okres od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym nie przekraczającymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi od kwoty 385,61 złotych za okres od dnia 26 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie III wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 punkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2013 roku, poz. 1804 ze zmianami) zasądzając od pozwanego jako strony przegrywającej niniejszy proces na rzecz powoda kwotę 5 141,21 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składa się kwota uiszczonej opłaty sądowej od pozwu (321 złotych), kwota opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 złotych), kwota opłaty manipulacyjnej uiszczanej przy wnoszeniu pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym (3,21 złotych) oraz kwota kosztów zastępstwa procesowego (4 800 złotych).

W punkcie IV wyroku Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 623 ze zmianami) w zw. z art. 98 k.p.c. nakazał ściągnąć od pozwanego J. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 679 złotych tytułem uzupełniającej opłaty sądowej od pozwu.

W ocenie Sądu złożony przez powoda (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednia nazwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) wniosek o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności nie zasługiwał na uwzględnienie, stąd też na mocy art. 333 k.p.c. a contrario podlegał on oddaleniu (punkt II wyroku). Sąd może nadać rzeczony rygor z urzędu w sytuacji, w której zasądza roszczenie uznane przez pozwanego albo w sytuacji gdy wyrok uwzględniający powództwo jest zaoczny. Wyrok ogłoszony w niniejszej sprawie nie jest wyrokiem zaocznym, pozwany zaś w niniejszej sprawie nie uznał powództwa, a jedynie nie kwestionował jego zasadności i wysokości. Samo powoływanie się natomiast przez pozwanego na negocjacje z powodem odnośnie kwestii rozłożenia na raty należności dochodzonej w tej sprawie, jako że okoliczność ta nie znalazła potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym, nie może uzasadniać przyjęcia, że pozwany uznał powództwo – uznanie nie może bowiem budzić wątpliwości Sądu. Nadto, Sąd rygor natychmiastowej wykonalności na wniosek nadaje także w sytuacji, gdy wykonanie wyroku dopiero po jego uprawomocnieniu utrudniałoby lub znacznie uniemożliwiało wykonanie wyroku albo narażałoby powoda na szkodę. Ciężar udowodnienia tych okoliczności spoczywa jednakże na powodzie, a okoliczności uzasadniających nadanie takiego rygoru w tych okolicznościach w żaden sposób powód w niniejszej sprawie nie uprawdopodobnił.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 04 maja 2017 roku