Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 lipca 2014 roku wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...)Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego T. M. kwoty 17 143,57 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 25 lipca 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że swoje żądanie wywodzi z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych łączącej pozwanego T. M. z pierwotnym wierzycielem – (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W.. Powód nadto wyjaśnił, że nabył dochodzoną pozwem wierzytelność od pierwotnego wierzyciela na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 20 maja 2014 roku, zaś na dochodzoną pozwem kwotę składają się kwoty wynikające z dokumentów księgowych wystawionych przez pierwotnego wierzyciela w łącznej wysokości 15 885,68 złotych wraz z kwotą 1 257,89 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych liczonych za okres od dnia następnego po dacie płatności danego dokumentu księgowego do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 25 września 2014 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1071976/14 referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany T. M. wywiódł sprzeciw, którym zaskarżył wydane orzeczenie w całości domagając się jego oddalenia (ewentualnie rozłożenia na raty zasądzonego świadczenia). Pozwany wskazał, że roszczenie powoda jest niezasadne w całości, albowiem pozwany nie posiada względem niego żadnego długu, jak też nie łączyły go z powodem żadne stosunki majątkowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 czerwca 2012 roku pomiędzy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. a T. M. zawarta została umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych dla klientów korporacyjnych.

Umowę zawarto na czas określony, tj. na okres 36 miesięcy.

Zgodnie z zapisem ust. 6 umowy, w przypadku wypowiedzenia umowy w całości lub w części dotyczącej poszczególnych numerów abonenckich przez abonenta przed upływem okresu promocyjnego lub niedotrzymania przez abonenta któregokolwiek ze zobowiązań przewidzianych w umowie dla okresu promocyjnego, co będzie traktowane jako wypowiedzenie umowy przez abonenta z przyczyn leżących po jego stronie lub w razie rozwiązania umowy w całości lub w części dotyczącej poszczególnych numerów abonenckich przez operatora z przyczyn leżących po stronie abonenta określonych w regulaminie lub w szczególnych warunkach promocji obowiązującej abonenta, operatorowi przysługuje względem abonenta roszczenie o zwrot przyznanej ulgi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres: od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania – w przypadku, gdy rozwiązanie umowy nastąpiło w czasie obowiązywania okresu promocyjnego (dotyczy zawarcia nowej umowy), zawarcia aneksu do umowy do dnia jej rozwiązania – w przypadku, gdy rozwiązanie umowy nastąpiło w czasie obowiązywania okresu promocyjnego (dotyczy zawarcia aneksu do umowy), pierwszego dnia obowiązywania kolejnego okresu promocyjnego umowy do dnia jej rozwiązania – w przypadku, gdy rozwiązanie umowy nastąpiło w czasie obowiązywania danego kolejnego okresu promocyjnego (dotyczy przedłużenia na okres promocyjny). Roszczenie należne operatorowi będzie wyliczane według wzoru: wysokość roszczenia = wysokość ulgi przyznanej abonentowi x liczba dni pozostałych do końca okresu promocyjnego/liczba dni okresu promocyjnego.

Zgodnie z tabelą zawartą w § 9 umowy wysokość ulgi przyznanej abonentowi w związku z zawartą umową wynosi 4 767,33 złotych.

umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z załącznikami – k. 39-44 akt

(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła T. M. następujące dokumenty księgowe:

-

fakturę VAT numer (...) z dnia 19 sierpnia 2013 roku na kwotę 500,61 złotych, z terminem płatności do dnia 02 września 2013 roku,

-

fakturę VAT numer (...) z dnia 19 września 2013 roku na kwotę 505,20 złotych, z terminem płatności do dnia 03 października 2013 roku,

-

notę odsetkową numer (...) z dnia 19 września 2013 roku na kwotę 4,59 złotych, z terminem płatności do dnia 03 października 2013 roku,

-

notę obciążeniową numer (...) z dnia 04 grudnia 2013 roku na kwotę 14 936,25 złotych w związku z niedotrzymaniem warunków umowy zawartej na czas określony, z terminem płatności do dnia 18 grudnia 2013 roku.

faktury VAT i noty – k. 45-48 akt

W dniu 11 czerwca 2014 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. sporządziła zawiadomienie o cesji wierzytelności skierowane do T. M., w którym wskazała, że na podstawie umowy z dnia 20 maja 2014 roku dokonała przelewu wierzytelności w kwocie 15 885,68 złotych przysługującej jej wobec adresata, na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W..

zawiadomienie – k. 49-50 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez strony i które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane również w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron.

Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2016 roku wydanym na rozprawie Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka R. M. na okoliczność trudnej sytuacji majątkowej pozwanego uznając, iż okoliczności mogą zostać dostatecznie wyjaśnione za pomocą dowodu z przesłuchania pozwanego, który najlepiej zna swoją sytuację tak majątkową, jak i życiową. Jednocześnie Sąd pominął dowód z przesłuchania powoda (o co wnosił sam powód w piśmie z datą w nagłówku „dnia 07 stycznia 2016 roku”, k. 121 akt), jak i dowód z przesłuchania pozwanego T. M., który – prawidłowo wezwany, nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części.

Powód(...)Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. domagając się zasądzenia od pozwanego T. M. kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na łączącą pozwanego z poprzednikiem prawnym powoda umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a zatem roszczenie powoda swoją normatywną podstawę znajdowało w treści art. 56 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 roku, poz. 231 ze zmianami). Natomiast pozwany T. M. podnosił, że roszczenie powoda jest niezasadne w całości, albowiem pozwany nie posiada względem niego żadnego długu, jak też nie łączyły go z powodem żadne stosunki majątkowe.

Poza sporem pozostawało, że w dniu 12 czerwca 2012 roku pomiędzy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. a T. M. zawarta została umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych dla klientów korporacyjnych, jak również okoliczność, że z tytułu świadczonych usług poprzednik prawny powoda wystawił dokumenty księgowe w postaci: faktury VAT numer (...) z dnia 19 sierpnia 2013 roku na kwotę 500,61 złotych, faktury VAT numer (...) z dnia 19 września 2013 roku na kwotę 505,20 złotych, noty odsetkowej numer (...) z dnia 19 września 2013 roku na kwotę 4,59 złotych, jak również notę obciążeniową numer (...) z dnia 04 grudnia 2013 roku na kwotę 14 936,25 złotych w związku z niedotrzymaniem warunków umowy zawartej na czas określony.

W ocenie Sądu nie było też wątpliwości co do legitymacji czynnej przysługującej powodowi, przedłożył on bowiem dokument wydany przez dotychczasowego wierzyciela – zawiadomienie o cesji wierzytelności, skierowany do T. M., w którym wskazał on, że na podstawie umowy z dnia 20 maja 2014 roku dokonał przelewu wierzytelności w kwocie 15 885,68 złotych przysługującej mu wobec pozwanego, na rzecz (...)Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W..

Zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą rozkładu ciężaru dowodu, strona, która z danego faktu wywodzi skutki prawne, obowiązana jest fakt ów wykazać. Stosownie bowiem do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ponadto, zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, to strony mają dążyć do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, a w razie nieuzasadnionej bierności narażają się one na sankcję w postaci przegrania procesu.

Powód (...)Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W., dwukrotnie – zarządzeniem z dnia 16 marca 2016 roku oraz zarządzeniem z dnia 12 października 2016 roku, zobowiązany został do wskazania sposobu wyliczenia żądania w zakresie kwoty 14 936,25 złotych i mimo upływu wyznaczonego terminu, zobowiązania tego nie wykonał.

Stosownie do treści art. 233 k.p.c. Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Sąd na tej samej podstawie oceni, jakie znaczenie nadać odmowie przedstawienia przez stronę dowodu lub przeszkodom stawianym przez nią w jego przeprowadzeniu wbrew postanowieniu Sądu (§ 2).

Mając na względzie powyższe, Sąd doszedł do przekonania, że powód wbrew ciążącemu na nim ciężarowi dowodu nie wykazał, w jaki sposób ustalił wysokość swojego żądania w zakresie kwoty 14 936,25 złotych naliczonej pozwanemu w związku z niedotrzymaniem warunków umowy zawartej na czas określony. Kwota ta w żaden sposób nie wynika bowiem ani z treści umowy, ani załączników stanowiących jej integralną część, zaś dowodu na istnienie zobowiązania w tym zakresie i jego wysokość nie może stanowić jedynie faktura VAT, zwłaszcza w sytuacji, gdy pozwany kwestionuje posiadanie jakiegokolwiek długu względem powoda. Na marginesie wskazać należy, iż wprawdzie w umowie wskazano, iż ulga w związku z zawartą umową udzielona pozwanemu wynosi 4 767,33 złotych, niemniej jednak mając na uwadze przewidziany również w umowie wzór ustalania wysokości roszczenia w razie rozwiązania umowy przed upływem okresu, na jaki została ona zawarta (roszczenie należne operatorowi będzie wyliczane według wzoru: wysokość roszczenia = wysokość ulgi przyznanej abonentowi x liczba dni pozostałych do końca okresu promocyjnego/liczba dni okresu promocyjnego), przyjąć należy, iż stanowić ona może maksymalną wysokość roszczenia powoda z tego tytułu, a w niniejszej sprawie powinna być wręcz niższa. Tymczasem, powód z powyższego tytułu, tj. z tytułu niedotrzymania warunków umowy zawartej na czas określony, domaga się kwoty 14 936,25 złotych, co powoduje, że nie sposób przyjąć, ażeby zasadność i wysokość żądania w tym zakresie znajdowała uzasadnienie w łączącym strony stosunku prawnym będącym przedmiotem niniejszego postępowania.

Mając na względzie powyższe i uznając, iż powód nie wykazał swojego uprawnienia do domagania się od pozwanego T. M. zapłaty, tytułem niedotrzymania warunków umowy zawartej na czas określony, kwoty 14 936,25 złotych wraz z należnymi od tej kwoty odsetkami ustawowymi, na podstawie art. 6 k.c. a contrario Sąd w tej części powództwo oddalił.

Uznając zaś żądanie pozwu za uzasadnione w zakresie domagania się przez powoda należności z tytułu świadczonych usług telekomunikacyjnych (obowiązek uiszczania za nie należności wynikał z łączącej strony umowy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w ich zapłacie, Sąd w punkcie I wyroku, na podstawie art. 56 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 roku, poz. 231 ze zmianami) w zw. z art. 481 k.c. w zw. z art. 482 k.c., zasądził od pozwanego T. M. na rzecz powoda (...)Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. kwotę 949,43 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 25 lipca 2014 roku do dnia zapłaty.

Jednocześnie Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanego T. M. o rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia, albowiem pozwany w żaden sposób nie wykazał, ażby w sprawie zachodziły szczególne okoliczności, o jakich mowa w treści przepisu art. 320 k.p.c. uzasadniające zastosowanie dobrodziejstwa rozłożenia na raty zasądzonego świadczenia.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie III wyroku z dnia 20 czerwca 2016 roku zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów, na podstawie art. 100 k.p.c., w zw. z § 2 ust. 1 oraz § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 490). W niniejszej sprawie koszty procesu poniesione przez powoda wyniosły łącznie kwotę 2 618,87 złotych (opłata sądowa od pozwu w kwocie 215 złotych, koszty zastępstwa procesowego – wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 2 400 złotych oraz opłata manipulacyjna w elektronicznym postępowaniu upominawczym w kwocie 3,87 złotych). W związku z tym, iż powód wygrał niniejszy proces w 5,538%, Sąd na podstawie powyżej powołanych przepisów zasądził od pozwanego T. M. na rzecz powoda kwotę 144,89 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 12 stycznia 2017 roku