Treść orzeczenia VI GC 1048/23 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

VI GC 1048/23 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Gdyni z 2024-10-31

Sygn. akt VI GC 1048/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2024 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Justyna Supińska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marta Denc

po rozpoznaniu w dniu 02 października 2024 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.

przeciwko M. S., G. P., J. S. i A. P.

o zapłatę (z weksla)

postanawia:

I. uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym (z weksla) wydany w dniu 23 maja 2023 roku w sprawie o sygn. akt VI GNc 1736/23 przeciwko pozwanym M. S., G. P., A. P. i J. S. – w całości;

II. zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (siedemdziesiąt jeden tysięcy dwieście sześćdziesiąt jeden złotych siedemnaście groszy) wraz z odsetkami:

: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8001,52 złotych za okres od dnia 03 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty;

III. w pozostałym zakresie oddala powództwo skierowane przeciwko M. S.;

IV. zasądza od pozwanego G. P. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (siedemdziesiąt jeden tysięcy dwieście sześćdziesiąt jeden złotych siedemnaście groszy) wraz z odsetkami:

: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8 001,52 złotych za okres od dnia 06 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty;

V. w pozostałym zakresie oddala powództwo skierowane przeciwko G. P.;

VI. zasądza od pozwanego J. S. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (siedemdziesiąt jeden tysięcy dwieście sześćdziesiąt jeden złotych siedemnaście groszy) wraz z odsetkami:

: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8 001,52 złotych za okres od dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty;

VII. w pozostałym zakresie oddala powództwo skierowane przeciwko J. S.;

VIII. zasądza od pozwanej A. P. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (siedemdziesiąt jeden tysięcy dwieście sześćdziesiąt jeden złotych siedemnaście groszy) wraz z odsetkami:

: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 08 czerwca roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8 001,52 złotych za okres od dnia 08 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty,
: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty;

IX. w pozostałym zakresie oddala powództwo skierowane przeciwko A. P.;

X. ustala, że odpowiedzialność pozwanych M. S., G. P., J. S. i A. P. jest solidarna w zakresie kwot zasądzonych odpowiednio w punkcie II, IV, VI oraz VIII wyroku;

XI. kosztami procesu obciąża powoda „(...)” spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. w wymiarze 3,40%, a pozwanych M. S., G. P., J. S. i A. P. solidarnie w wymiarze 96,60% pozostawiając szczegółowe ich rozliczenie referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt VI GC 1048/23

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 01 grudnia 2022 roku powód „(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. domagał się zasądzenia solidarnie od pozwanych M. S., J. S., A. P. i G. P. kwoty 73 772,02 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu – swoje roszczenie wywodząc z treści wypełnionego na powyższą kwotę weksla (zabezpieczającego należności z umowy sprzedaży) wystawionego przez dłużnika (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., a poręczonego przez pozwanych.

W nakazie zapłaty z dnia 23 maja 2023 roku wydanym w postępowaniu nakazowym (z weksla) w sprawie o sygn. akt VI GNc 1736/23 starszy referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W zarzutach od powyższego orzeczenia pozwani M. S., J. S., A. P. i G. P. domagali się uchylenia przedmiotowego nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym (z weksla) i oddalenia powództwa. Pozwani zarzucili, że powód niezgodnie z umową i treścią deklaracji wekslowej wpisał datę płatności weksla w taki sposób, aby nie doszło do przedawnienia części transakcji stwierdzonych fakturami sprzedaży, co prowadzi do obejścia art. 119 k.c., w związku z czym pozwani podnieśli zarzut przedawnienia roszczenia ze stosunku podstawowego. Nadto pozwani wskazali, że przy wypełnieniu weksla in blanco nie ma możliwości dzielenia sumy wekslowej na częściowo zasadną i częściowo nieuzasadnioną, dlatego też wypełnienie weksla in blanco w jakiejkolwiek części sprzecznie z porozumieniem wekslowym musi prowadzić do braku podstaw do orzekania na podstawie weksla i przejściem na ocenę stosunku prawnego przez pryzmat stosunku podstawowego. Pozwani podnieśli, że na wypełnienie weksla niezgodnie z porozumieniem wskazuje także datowane na dzień 19 sierpnia 2019 roku wezwanie pozwanych do wykupienia weksla na kwotę 73 772,02 złotych, która to kwota obejmuje należności z faktur oraz odsetki. Z treści rozliczenia wynika zaś, że w sumie wekslowej ujęto także odsetki za okres od dnia 20 sierpnia 2019 roku do dnia 27 sierpnia 2019 roku w kwocie 127,73 złotych, co przesądza, że wypełnienie weksla musiało nastąpić w innej dacie niż data wynikająca z wezwania, czyli najwcześniej w dniu 27 sierpnia 2019 roku. Jednocześnie pozwani wskazali, że brak jest wezwania dłużnika wekslowego, które zgodnie z deklaracją powinno poprzedzać wystawienie weksla, zaś pozwani nie mieli możliwości zapłaty należności, ponieważ wezwanie do zapłaty dla pozwanej A. P. zostało skierowane na nieaktualny adres, zaś wezwanie dla J. S. – na nieprawidłowy adres.

Pozwani wskazali również, że w aneksie z dnia 31 marca 2017 roku wprowadzono trzydziestodniowy termin płatności faktur, zaś faktury wymienione w pozycjach 124 i 124 mają terminy płatności kilkumiesięczne. Również faktury z pozycji 35-38, 42 i 119-122 mają odmienne terminy płatności. Tym samym bądź powód wystawił faktury niezgodnie z umową bądź też ujął w zestawieniu faktury nie objęte umową, do której wystawiono weksel.

Pozwani wskazali także, że roszczenie powoda stanowi nadużycie prawa. Gdyby powód odpowiednio wcześnie skierował wezwania do zapłaty, to istniałaby szansa ściągnięcia należności od dłużnika. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na moment połączenia z (...) s.r.o. wypracowała zysk w wysokości ponad 900 000 złotych, a nadto dysponowała aktywami netto przekraczającymi kwotę 800 000 złotych. Gdyby powód skierował roszczenie do spółki, czy nawet do poręczycieli niezwłocznie po powstaniu zobowiązań, żądanie zapłaty zostałoby przez spółkę uiszczone. Pozwani wskazali także, że wobec wykreślenia z rejestru (...) s.r.o. zobowiązania tego podmiotu wygasły, co prowadzi również do wygaśnięcia zobowiązań poręczycieli. Pozwani wskazali, że odpowiedzialność pozwanych jako poręczycieli wekslowych ma akcesoryjny charakter i jest uzależniona od istnienia zobowiązania po stronie następcy prawnego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 stycznia 2017 roku „(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. zawarł umowę numer (...) o współpracy handlowej ze (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., który to podmiot prowadził apteki ogólnodostępne: U (...) – pod adresem: (...)-(...) G., ulica (...) i (...) – pod adresem: (...)-(...) G., ulica (...), a także punkty apteczne: (...) – pod adresem: (...)-(...) Ł., ulica (...) i (...) – pod adresem: (...)-(...) P., ulica (...).

Zgodnie z treścią § 1 umowy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wraz z grupą zakupową zobowiązał się do zakupu w „(...)” spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. w okresie od dnia 26 stycznia 2017 roku do dnia rozwiązania umowy towaru – produktów objętych aktualną ofertą handlową „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., za kwotę 600 000 złotych netto średniomiesięcznie, przy czym w miesiącu kalendarzowym wartość zakupionego towaru nie mogła być mniejsza niż 540 000 złotych netto, gotówką lub przelewem w terminie wskazanym na fakturze, który nie będzie dłuższy niż 30 dni lub 45 dni od daty wystawienia faktury w zależności od tego, który z tych terminów jest wskazany każdorazowo na fakturze.

Umowę zawarto na okres od dnia 26 stycznia 2017 roku do dnia 31 marca 2017 roku (§ 3 ust. 1 umowy).

Zgodnie z § 4 ust. 1 umowy zabezpieczeniem spłaty wszelkich wierzytelności „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. z tytułu zawarcia umowy, a także roszczeń istniejących na dzień 25 stycznia 2017 roku miał być weksel własny in blanco, z klauzulą „bez protestu” wystawiony przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. i poręczony przez wspólników i ich małżonków (o ile pozostają w związku małżeńskim i nie posiadają rozdzielności majątkowej) oraz przez dwóch poręczycieli i ich współmałżonków (o ile pozostają w związku małżeńskim i nie posiadają rozdzielności majątkowej) wraz z deklaracją wekslową.

umowa o współpracy handlowej – k. 25 akt, załącznik numer 1 do umowy o współpracy handlowej – k. 26 akt, zeznania świadka P. M. – protokół rozprawy z dnia 24 kwietnia 2024 roku, k. 403-405 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:00:06-00:10:55)

W tym samym dniu, tj. w dniu 18 stycznia 2017 roku, jako zabezpieczenie należności wskazanych w umowie o współpracy handlowej, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. reprezentowany przez prezesa zarządu M. S. wystawił weksel niezupełny ( in blanco).

Podpis na wekslu jako poręczyciele złożyli również: M. S., J. S., A. P. i G. P. oświadczając „poręczam za wystawcę”.

weksel – k. 20-20v akt (kserokopia, oryginał zabezpieczony zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa)

Jednocześnie w tym samym dniu wystawca – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. oraz poręczyciele M. S., J. S., A. P. i G. P. podpisali deklarację wekslową, z której wynikało, że weksel zabezpiecza roszczenia istniejące na dzień 25 stycznia 2017 roku i przyszłe z tytułu umowy o współpracy handlowej numer (...) z dnia 18 stycznia 2017 roku obowiązującej od dnia 26 stycznia 2017 roku. Wystawca weksla wyraził zgodę na wypełnienie weksla do sumy odpowiadającej wartości aktualnego zadłużenia wraz z odsetkami i wszelkimi kosztami dochodzenia weksla zobowiązując się zapłacić tę sumę na żądanie posiadacza weksla.

„(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. miał prawo wypełnić weksel co do kwoty, miejsca i daty płatności w każdym czasie, kiedy wystawca nie dokona w terminie wpłat i rozliczeń wynikających ze wzajemnej współpracy.

W przypadku wypełnienia weksla przez „(...)” spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wystawca weksla winień być o tym fakcie powiadomiony w formie wezwania ostatecznego listem poleconym wysłanym na wskazany adres przynajmniej na 7 dni przed terminem płatności weksla. Wystawca weksla zobowiązał się do poinformowania o każdej zmianie adresu. Dwukrotne awizo pod ostatnio znanym „(...)” spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. adresem będzie uważane za doręczone.

Poręczyciele złożyli oświadczenie: „My niżej podpisani, działający jako poręczyciele, poręczamy solidarnie za zobowiązania wystawcy weksla z tytułu wzajemnej współpracy z „(...)” spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. i wyrażamy zgodę na treść powyższej deklaracji. W przypadku braku zapłaty całej kwoty zadłużenia przez wystawcę weksla, zobowiązujemy się zapłacić tę sumę na żądanie posiadacza weksla, z zastrzeżeniem, że powinniśmy zostać o tym fakcie powiadomieni w formie listu poleconego wysłanego na 7 dni przed terminem płatności weksla. Zobowiązujemy się do poinformowania o każdej zmianie adresu. Dwukrotne awizo pod ostatnio znanym „(...)” spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. adresem będzie uważane za doręczone”.

Poręczyciele wskazali także swoje adresy: M. S. – ulica (...), (...)-(...) G.; J. S. – ulica (...), (...)-(...) K.; A. P. – Osiedle (...), (...)-(...) K. i G. P. – ulica (...), (...)-(...) K..

W dniu 18 kwietnia 2017 roku strony podpisały aneks do deklaracji wekslowej, w której podano następujące dane i adresy poręczycieli: M. S. – ulica (...), (...)-(...) G.; J. S. – ulica (...), (...)-(...) S., A. P. – ulica (...), (...)-(...) P. i G. P. – ulica (...), (...)-(...) K..

deklaracja wekslowa – k. 21-22 akt, aneks do deklaracji wekslowej - k. 23-24 akt

Zgodnie z zawartym w dniu 31 marca 2017 roku aneksem do umowy o współpracy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. zobowiązał się zapłacić za dostarczony towar gotówką bądź przelewem w terminie wskazanym w fakturze, który nie będzie dłuższy niż: w okresie od dnia 01 kwietnia 2017 roku do dnia 10 kwietnia 2017 roku – 30 dni od daty wystawienia faktury; w okresie od dnia 11 kwietnia 2017 roku do dnia 17 kwietnia 2017 roku – gotówką przy dostawie towaru; w okresie od dnia 18 kwietnia 2017 roku do rozwiązania umowy – 30 dni od daty wystawienia faktury. Nadto postanowiono, że umowę zawarto na czas nieokreślony.

Zgodnie z zawartymi w dniu 31 maja 2017 roku i w dniu 22 czerwca 2017 roku aneksami do umowy o współpracy do grupy zakupowej należał: (...) spółka jawna z siedzibą w G., A. (...) spółka jawna z siedzibą w G., (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R..

aneksy do umowy o współpracy handlowej – k. 27, 28, 29 akt

„(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. sprzedał (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. do apteki (...):

: w dniu 23 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 777,33 złotych, z terminem płatności do dnia 22 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 1 411,90 złotych, z terminem płatności do dnia 23 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 58,13 złotych, z terminem płatności do dnia 07 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 16,83 złotych, z terminem płatności do dnia 07 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 19,28 złotych, z terminem płatności do dnia 23 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 25 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 634,52 złotych, z terminem płatności do dnia 24 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 25 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 178,10 złotych, z terminem płatności do dnia 24 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 26 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 477,62 złotych, z terminem płatności do dnia 25 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 28 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 294,97 złotych, z terminem płatności do dnia 28 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 28 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 439,63 złotych, z terminem płatności do dnia 28 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 29 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 330,78 złotych, z terminem płatności do dnia 28 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 30 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 37,06 złotych, z terminem płatności do dnia 13 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 30 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 162,16 złotych, z terminem płatności do dnia 29 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 197,34 złotych, z terminem płatności do dnia 30 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 583,87 złotych, z terminem płatności do dnia 30 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 10 585 złotych, z terminem płatności do dnia 30 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 03 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 633,55 złotych, z terminem płatności do dnia 02 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 04 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 665,85 złotych, z terminem płatności do dnia 04 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 05 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 443,13 złotych, z terminem płatności do dnia 04 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 08 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 263,73 złotych, z terminem płatności 07 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 08 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 145,11 złotych, z terminem płatności do dnia 07 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 09 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 1 085,51 złotych, z terminem płatności do dnia 08 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 09 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 212,66 złotych, z terminem płatności do dnia 08 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 10 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 483,62 złotych, z terminem płatności do dnia 09 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 11 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 96,18 złotych, z terminem płatności do dnia 11 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 11 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 190,22 złotych, z terminem płatności do dnia 11 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 12 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 117,51 złotych, z terminem płatności do dnia 11 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 12 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 24,34 złotych, z terminem płatności do dnia 26 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 15 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 971,03 złotych, z terminem płatności do dnia 14 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 16 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 316,95 złotych, z terminem płatności do dnia 15 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 17 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 114,25 złotych, z terminem płatności do dnia 16 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 17 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 5 292,50 złotych, z terminem płatności do dnia 16 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 18 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 436,48 złotych, z terminem płatności do dnia 18 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 19 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 296,88 złotych, z terminem płatności do dnia 18 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 20 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 182,13 złotych, z terminem płatności do dnia 19 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 21 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 384,10 złotych, z terminem płatności do dnia 20 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 22 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 283,15 złotych, z terminem płatności do dnia 21 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 23 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 399,44 złotych, z terminem płatności do dnia 22 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 23 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 27,56 złotych, z terminem płatności do dnia 22 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 196,33 złotych, z terminem płatności do dnia 23 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 28 złotych, z terminem płatności do dnia 23 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 25 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 17,26 złotych, z terminem płatności do dnia 25 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 25 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 224,86 złotych, z terminem płatności do dnia 25 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 25 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 560,12 złotych, z terminem płatności do dnia 25 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 28 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 117 złotych, z terminem płatności do dnia 27 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 28 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 151,60 złotych, z terminem płatności do dnia 27 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 28 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 521,99 złotych, z terminem płatności do dnia 27 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 29 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 151,56 złotych, z terminem płatności do dnia 28 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 30 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 39,48 złotych, z terminem płatności do dnia 29 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 728,05 złotych, z terminem płatności do dnia 30 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 01 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 405,03 złotych, z terminem płatności do dnia 02 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 02 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 1 219 złotych, z terminem płatności do dnia 02 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 02 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 61,40 złotych, z terminem płatności do dnia 02 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 02 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 502,94 złotych, z terminem płatności do dnia 02 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 04 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 12,19 złotych, z terminem płatności do dnia 04 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 05 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 292,72 złotych, z terminem płatności do dnia 05 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 06 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 405,64 złotych, z terminem płatności do dnia 06 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 07 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 45,85 złotych, z terminem płatności do dnia 07 października 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 07 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 194,70 złotych, z terminem płatności do dnia 07 października 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 08 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 367,56 złotych, z terminem płatności do dnia 09 października 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 08 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 81,17 złotych, z terminem płatności do dnia 09 października 2017 roku (faktura numer (...)).

Dostarczenie powyższych produktów pokwitowane zostało przez pracownika apteki na fakturach oraz liście przewozowym poprzez umieszczenie podpisu i pieczęci (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G..

faktury – k. 160-162, 166, 169-170, 175-192, 206-220, 244259, 270-279, 315-316, 380-381 akt, list przewozowy – k. 317-319 akt

„(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. sprzedał (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. do punktu aptecznego (...):

: w dniu 31 maja 2017 roku produkty lecznicze o wartości 756,36 złotych, z terminem płatności do dnia 27 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 maja 2017 roku produkty lecznicze o wartości 389,64 złotych, z terminem płatności do dnia 28 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 20 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 280,25 złotych, z terminem płatności do dnia 04 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 23 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 905,45 złotych, z terminem płatności do dnia 22 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 24 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 20,59 złotych, z terminem płatności do dnia 07 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 606,24 złotych, z terminem płatności do dnia 23 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 40,14 złotych, z terminem płatności do dnia 07 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 25 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 16,83 złotych, z terminem płatności do dnia 08 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 26 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 914,40 złotych, z terminem płatności do dnia 25 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 27 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 335,31 złotych, z terminem płatności do dnia 26 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 27 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 786,08 złotych, z terminem płatności do dnia 26 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 29 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 13,26 złotych, z terminem płatności do dnia 12 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 29 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 428,57 złotych, z terminem płatności do dnia 28 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 29 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 363,97 złotych, z terminem płatności do dnia 28 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 30 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 318,07 złotych, z terminem płatności do dnia 29 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 30 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 74,12 złotych, z terminem płatności do dnia 13 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 lipca 2017 roku produkty lecznicze o wartości 323,18 złotych, z terminem płatności do dnia 30 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 01 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 256,45 złotych, z terminem płatności do dnia 31 sierpnia 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 02 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 383,47 złotych, z terminem płatności do dnia 01 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 03 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 251,76 złotych, z terminem płatności do dnia 02 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 04 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 156,56 złotych, z terminem płatności do dnia 04 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 04 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 60,67 złotych, z terminem płatności do dnia 04 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 05 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 726,15 złotych, z terminem płatności do dnia 04 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 07 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 51,72 złotych, z terminem płatności do dnia 06 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 07 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 189,86 złotych, z terminem płatności do dnia 06 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 09 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 126,88 złotych, z terminem płatności do dnia 08 września 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 08 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 164,58 złotych, z terminem płatności do dnia 07 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 10 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 96,65 złotych, z terminem płatności do dnia 09 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 11 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 108,19 złotych, z terminem płatności do dnia 25 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 12 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 572,11 złotych, z terminem płatności do dnia 11 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 16 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 105,62 złotych, z terminem płatności do dnia 15 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 16 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 141,14 złotych, z terminem płatności do dnia 15 września 2017 roku (faktura numer (...)), ;
: w dniu 17 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 1 058,50 złotych, z terminem płatności do dnia 16 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 17 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 178,86 złotych, z terminem płatności do dnia 16 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 17 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 510,51 złotych, z terminem płatności do dnia 16 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 18 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 203,20 złotych, z terminem płatności do dnia 18 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 18 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 401,87 złotych, z terminem płatności do dnia 18 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 21 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 146,46 złotych, z terminem płatności do dnia 20 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 22 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 298,90 złotych, z terminem płatności do dnia 21 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 22 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 421,48 złotych z terminem płatności 21 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 23 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 384,67 złotych, z terminem płatności do dnia 22 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 24 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 60,79 złotych, z terminem płatności do dnia 23 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 25 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 462,22 złotych, z terminem płatności do dnia 25 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 27 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 350,56 złotych, z terminem płatności do dnia 26 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 29 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 175,50 złotych, z terminem płatności do dnia 28 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 29 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 172,80 złotych, z terminem płatności do dnia 28 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 141,24 złotych, z terminem płatności do dnia 30 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 292,85 złotych, z terminem płatności do dnia 30 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 130,77 złotych, z terminem płatności do dnia 30 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 31 sierpnia 2017 roku produkty lecznicze o wartości 695,17 złotych, z terminem płatności do dnia 30 września 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 01 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 604,71 złotych, z terminem płatności do dnia 02 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 03 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 274,42 złotych, z terminem płatności do dnia 03 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 05 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 163,81 złotych, z terminem płatności do dnia 05 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 05 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 298,11 złotych, z terminem płatności do dnia 05 października 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 07 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 844,32 złotych, z terminem płatności do dnia 07 października 2017 roku (faktura numer (...)),

: w dniu 08 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 178,32 złotych, z terminem płatności do dnia 05 października 2017 roku (faktura numer (...)),
: w dniu 08 września 2017 roku produkty lecznicze o wartości 58,13 złotych, z terminem płatności do dnia 09 października 2017 roku (faktura numer (...)).

Dostarczenie powyższych produktów pokwitowane zostało przez pracownika apteki na fakturach oraz listach przewozowych poprzez umieszczenie podpisu i pieczęci (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.. Faktura numer (...) została podpisana przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K..

faktury – k. 163-165, 167-168, 171-174, 193-205, 221243, 260-269, 280-287, 311-312, 320-321 akt, list przewozowy – k. 309-310313-314, 322-323 akt

„(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wystawił (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. w związku ze zmianą cen dotyczącą sprzedanych produktów leczniczych do apteki ogólnodostępnej „(...)” oraz puntu aptecznego (...) i (...):

: w dniu 19 września 2017 roku fakturę korygującą numer (...) do faktur w niej wskazanych z miesiąca sierpnia 2017 roku, na kwotę 2 022,86 złotych, z terminem płatności do dnia 26 września 2017 roku,
: w dniu 19 września 2017 roku fakturę korygującą numer (...) do faktur w niej wskazanych z miesiąca sierpnia 2017 roku na kwotę 1 212,54 złotych, z terminem płatności do dnia 26 września 2017 roku,
: w dniu 09 października 2017 roku fakturę korygującą numer (...) do faktur w niej wskazanych z miesiąca maja 2017 roku na kwotę 1 886,44 złotych, z terminem płatności do dnia 16 października 2017 roku,
: w dniu 09 października 2017 roku fakturę korygującą numer (...) do faktur w niej wskazanych z miesiąca maja 2017 roku na kwotę 1 307,39 złotych, z terminem płatności do dnia 16 października 2017 roku,
: w dniu 09 października 2017 roku fakturę korygującą numer (...) do faktur w niej wskazanych z miesiąca maja 2017 roku na kwotę 1 566,34 złotych, z terminem płatności do dnia 16 października 2017 roku,
: w dniu 18 października 2017 roku fakturę korygującą numer (...) do faktur w niej wskazanych z miesiąca września 2017 roku na kwotę 5,95 złotych, z terminem płatności do dnia 25 października 2017 roku.

faktury korygujące – k. 289-291, 292-295, 296-299, 300-301, 302-304, 305-307 akt

W dniu 27 października 2017 roku „(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na podstawie § 3 pkt 3 umowy o współpracy handlowej numer (...) złożył (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. oświadczenie o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym, z dniem doręczenia pisma.

rozwiązanie umowy o współpracy handlowej – k. 30 akt

W dniu 28 grudnia 2017 roku doszło do transgranicznego połączenia spółek – (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. oraz (...) s.r.o. z siedzibą w O. (Czechy), co zostało ujawnione w rejestrze handlowym (...) s.r.o. z siedzibą w O. (Czechy) jako spółki przejmującej w dniu 16 stycznia 2018 roku.

W związku z powyższym w dniu 13 lutego 2018 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. został wykreślony z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

W dniu 20 czerwca 2022 roku (...) s.r.o. z siedzibą w O. (Czechy) został wykreślony z rejestru handlowego spółek działających na terenie Czech po przeprowadzeniu likwidacji i ustaleniu, że majątek tego podmiotu nie wystarczy nawet na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego.

wypis z rejestru handlowego – k. 92-95, 370-373 akt, informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu z rejestru przedsiębiorców prowadzonego dla (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. – k. 16-19 akt, zaświadczenie – k. 365 akt, zeznania świadka T. H. – protokół rozprawy z dnia 02 października 2024 roku, k. 421-423 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:06-00:11:56), zeznania świadka P. M. – protokół rozprawy z dnia 24 kwietnia 2024 roku, k. 403-405 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:00:06-00:10:55)

„(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wypełnił weksel na kwotę 73 772,02 złotych oznaczając termin płatności na dzień 29 sierpnia 2019 roku.

W piśmie z dnia 19 sierpnia 2019 roku „(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. poinformował M. S., J. S., A. P. i G. P. o wypełnieniu weksla na kwotę 73 772,02 złotych, na którą składały się należności wynikające z umowy o współpracy handlowej numer (...), tj. kwota 61 342,56 złotych tytułem nieuregulowanych należności z faktur oraz kwota 12 429,46 złotych tytułem odsetek od należności z faktur uregulowanych po terminie oraz odsetek naliczonych do dnia płatności weksla od nieuregulowanych należności z faktur. Jednocześnie wezwano M. S., J. S., A. P. i G. P. do wykupu weksla poprzez zapłatę powyższej sumy wekslowej do dnia 29 sierpnia 2019 roku.

Powyższe pismo zostało w dniu 21 sierpnia 2019 roku nadane w placówce operatora pocztowego: do G. P. – na adres: ulica (...), (...)-(...) K.; do A. P. – na adres: Osiedle (...), (...)-(...) K.; do J. S. – na adres: (...), (...)-(...) K. i do M. S. – na adres: ulica (...), (...)-(...) G..

weksel – k. 20-20v akt (kserokopia, oryginał zabezpieczony zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa), powiadomienie o wypełnieniu weksla z jednoczesnym wezwaniem do zapłaty – k. 34 akt, potwierdzenie nadania – k. 34 akt

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na obrocie produktami leczniczymi zostało wygaszone aptece ogólnodostępnej „(...)” z dniem 06 kwietnia 2018 roku, zaś punktowi aptecznemu „(...)” – z dniem 28 grudnia 2017 roku.

wydruki z platformy e-zdrowie – k. 385-386, 389-390 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron w zakresie, w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną, a nadto na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. W konsekwencji dokumenty te należało uznać za materiał dowodowy wiarygodny i dający możliwość czynienia na jego postawie pełnych i prawidłowych ustaleń faktycznych.

Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy nie miały znaczenia dla jej rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych i istotnych okoliczności.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również na zeznaniach świadków: P. M. i T. H..

Odnosząc się do zeznań świadka P. M., to jakkolwiek Sąd uznał je za wiarygodne w zakresie, w jakim świadek wskazał, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. nie posiadał w okresie około połowy 2017 roku, a więc wtedy kiedy pojawił się inwestor z Czech, zaległości płatniczych, a zatem należności, których termin płatności już minął, niemniej jednak w przedmiotowej sprawie sporne wierzytelności, jak i ich wymagalność co do zasady powstały w późniejszym okresie (lipiec – październik 2017 roku). Sąd nie dał wiary natomiast zeznaniom tego świadka, że przedmiotowa spółka – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. nie prowadziła apteki w G., przy ulicy (...), jak bowiem wynikało z treści umowy łączącej ten podmiot z powodem, spółka ta prowadziła właśnie pod tym adresem aptekę ogólnodostępną „(...)”.

Odnosząc się natomiast do zeznań świadka T. H., to Sąd uznał je za wiarygodne w zakresie, w jakim świadek wskazał, że w związku z transgranicznym połączeniem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. ze spółką czeską sporządzony został bilans (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., który wykazywał brak zadłużenia, niemniej jednak Sąd zważył, że świadek nie pamiętał dokładnie, kiedy miało to miejsce wskazując jedynie lakonicznie, że bilans taki przedstawia się na miesiąc przed połączeniem. W tym zakresie Sąd miał na uwadze, że pozwani wskazywali, że to w dniu 15 sierpnia 2017 roku podjęto uchwałę o połączeniu z (...) s.r.o. z siedzibą w O., co prowadzi w świetle zeznań świadka do wniosku, że bilans ten sporządzony został przed tym dniem, a co pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, pozwani reprezentowani przez zawodowego pełnomocnika w osobie adwokata zaniechali przy tym dalszej inicjatywy dowodowej w wykazaniu, że (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. w dniu transgranicznego połączenia, a zatem w dniu 16 stycznia 2018 roku (ewentualnie w dniu, w którym sporządzono projekt fuzji), nie posiadał żadnych zaległości płatniczych.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 02 października 2024 roku Sąd na podstawie art. 235² § 1 pkt 6 k.p.c. pominął dowód z przesłuchania stron, albowiem pozwani mimo prawidłowego zobowiązania nie wskazali faktów, jakie miałyby zostać wykazane za pomocą tego dowodu (zobowiązanie – k. 105v, 107 akt).

Na powyższą decyzję procesową żadna ze stron nie złożyła zastrzeżenia w trybie art. 162 k.p.c.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 02 października 2024 roku Sąd oddalił wniosek pozwanych o zwrócenie się o treść prawa obcego i praktyki w przedmiocie skutków prawnych obowiązujących na terytorium Czech co do istnienia zobowiązań podmiotu wykreślonego z rejestru spółek i odpowiedzialności za te zobowiązania osób trzecich – jako zbędne i nie mające znaczenia dla rozpoznania sprawy, w tym oceny odpowiedzialności pozwanych i jej zakresu. Sąd miał bowiem na uwadze, co należy w tym miejscu jedynie zasygnalizować, że zgodnie z art. 47 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) kto weksel wystawił, przyjął, indosował lub zań poręczył, odpowiada wobec posiadacza solidarnie. Posiadacz może więc dochodzić roszczeń przeciw jednemu, kilku lub wszystkim dłużnikom bez potrzeby zachowania porządku, w jakim się zobowiązali (tak również Sąd Okręgowy w Poznaniu w uzasadnieniu wyroku z dnia 14 maja 2018 roku, sygn. akt XII C 2057/17), co oznacza, że wierzyciel jest uprawniony do wyboru osoby, od której będzie domagał się zapłaty i nie jest zobowiązany w pierwszej kolejności do jej dochodzenia od dłużnika głównego. Nadto wskazać należy, że stosownie do art. 32 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) poręczyciel wekslowy (tzw. awalista) odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył. Przez fakt poręczenia weksla powstaje stosunek prawny pomiędzy poręczycielem a wierzycielem, a nie wystawcą weksla. Tym samym poręczyciel (awalista) nie zobowiązuje się wobec osoby, za którą poręczył (tu: (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.), a wobec wierzyciela (tu: powoda). Co jednakże najistotniejsze, zgodnie z treścią powołanego przepisu zobowiązanie poręczyciela (tu: pozwanych) jest ważne, chociażby nawet zobowiązanie, za które poręcza, było nieważne z jakiejkolwiek przyczyny, z wyjątkiem wady formalnej (wadliwie wystawiony weksel, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca). W związku z takim uregulowaniem statusu awalisty stwierdzić należy, że zobowiązanie poręczyciela ma w istocie charakter samodzielny, niezależny od wystawcy weksla. Wynika z tego, że odpowiada on zgodnie z treścią dokumentu, a nie na podstawie stosunku prawnego powstałego pomiędzy wierzycielem a wystawcą weksla. Również stosunek prawny pomiędzy wystawcą weksla a poręczycielem nie ma znaczenia dla zasad ponoszenia odpowiedzialności, a awalista będzie zobowiązany do uczynienia zadość roszczeniu wierzyciela, nawet jeżeli wystawca weksla utracił swój byt prawny. Utrata bytu prawnego przez wystawcę weksla in blanco nawet bowiem jeżeli prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania poręczonego, nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania wekslowego poręczyciela (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 grudnia 2008 roku, sygn. akt II CSK 360/08, a także Sąd Apelacyjny w Katowicach w uzasadnieniu wyroku z dnia 06 stycznia 2000 roku, sygn. akt I ACa 908/99). W tej więc sytuacji okoliczność kto, czy oraz w jakim zakresie w świetle prawa czeskiego odpowiada za zobowiązania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. przejętej przez (...) s.r.o. z siedzibą w O. w związku z ich transgranicznym połączeniem, jak też, czy zobowiązania te wygasły w związku z wykreśleniem z rejestru spółek (...) s.r.o. z siedzibą w O. – wobec abstrakcyjności poręczenia wekslowego – pozostają bez znaczenia dla odpowiedzialności pozwanych i jej zakresu. Raz jeszcze podkreślić należy, że ich (pozwanych) odpowiedzialność nie jest uzależniona od istnienia zobowiązania po stronie następcy prawnego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., są to bowiem cechy poręczenia cywilnego, a nie poręczenia wekslowego.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

W niniejszej sprawie powód „(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. domagał się zasądzenia solidarnie od pozwanych M. S., J. S., A. P. i G. P. kwoty 73 772,02 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu – swoje roszczenie wywodząc z treści wypełnionego na powyższą kwotę weksla (zabezpieczającego należności z umowy sprzedaży) wystawionego przez dłużnika (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., a poręczonego na wekslu przez pozwanych.

Kierując zarzuty przeciwko żądaniu pozwu pozwani podnieśli zarzut przedawnienia roszczenia, a także zarzut wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym, na co wskazuje datowane na dzień 19 sierpnia 2019 roku wezwanie pozwanych do wykupienia weksla na kwotę 73 772,02 złotych, która to kwota obejmuje należności z faktur oraz odsetki. Z treści rozliczenia wynika zaś, że w sumie wekslowej ujęto także odsetki za okres od dnia 20 sierpnia 2019 roku do dnia 27 sierpnia 2019 roku w kwocie 127,73 złotych, co przesądza, że wypełnienie weksla musiało nastąpić w innej dacie niż data wynikająca z wezwania, czyli najwcześniej w dniu 27 sierpnia 2019 roku. Jednocześnie pozwani wskazali, że brak jest wezwania dłużnika wekslowego, które zgodnie z deklaracją powinno poprzedzać wystawienie weksla, zaś pozwani nie mieli możliwości zapłaty należności, ponieważ wezwanie do zapłaty dla pozwanej A. P. zostało skierowane na nieaktualny adres, zaś wezwanie dla J. S. – na nieprawidłowy adres. Pozwani wskazali również, że w aneksie z dnia 31 marca 2017 roku wprowadzono trzydziestodniowy termin płatności faktur, zaś faktury wymienione w pozycjach 124 i 124 mają terminy płatności kilkumiesięczne. Również faktury z pozycji 35-38, 42 i 119-122 mają odmienne terminy płatności. Tym samym bądź powód wystawił faktury niezgodnie z umową bądź też ujął w zestawieniu faktury nie objęte umową, do której wystawiono weksel.

Wreszcie pozwani zarzucili, iż w okresie, za który wystawiono faktury spółka nie prowadziła już żadnej działalności w Polsce, albowiem w dniu 15 sierpnia 2017 roku podjęto uchwałę o połączeniu z (...) s.r.o. Pozwani podnieśli, że powód nie udowodnił, ażeby wykonał zobowiązanie wobec (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. i po dniu 15 sierpnia 2017 roku dostarczył jej jakiekolwiek towary oraz że odpowiadają solidarnie jako konsumenci, ponieważ czynność poręczenia nie mieści się w zakresie ich działalności gospodarczej. Pozwani wskazali także, że roszczenie powoda stanowi nadużycie prawa. Gdyby powód odpowiednio wcześnie skierował wezwania do poręczycieli, to istniałaby szansa ściągnięcia należności od dłużnika. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na moment połączenia z (...) s.r.o. wypracowała zysk w wysokości ponad 900 000 złotych, a nadto dysponowała aktywami netto przekraczającymi kwotę 800 000 złotych. Gdyby powód skierował roszczenie do spółki, czy nawet do poręczycieli niezwłocznie po powstaniu zobowiązań, żądanie zapłaty zostałoby przez spółkę uiszczone. Pozwani wskazali także, że wobec wykreślenia z rejestru (...) s.r.o. w Czechach zobowiązania tego podmiotu wygasły, co prowadzi również do wygaśnięcia zobowiązań poręczycieli. Pozwani wskazali, że odpowiedzialność pozwanych jako poręczycieli wekslowych ma akcesoryjny charakter i jest uzależniona od istnienia zobowiązania po stronie następcy prawnego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G..

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu przedawnienia roszczenia, to wskazać należy, że analizie poddać należało zarówno przedawnienie roszczenia wynikającego z zobowiązania wekslowego, jak i ze stosunku podstawowego.

Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Gdańsku w uzasadnieniu wyroku z dnia 04 lutego 2021 roku (sygn. akt V AGa 122/20) zobowiązanie wekslowe z weksla własnego, niezupełnego, wypełnionego zgodnie z porozumieniem, powstaje – w zakresie wyznaczonym treścią nadaną mu wskutek jego uzupełnienia – z chwilą jego wręczenia wystawcy do wykupu, a więc z tą chwilą należy łączyć termin jego przedawnienia, a nie z wymagalnością roszczenia ze stosunku, w związku z którym zawarto porozumienie wekslowe. Czym innym jest bowiem termin przedawnienia roszczenia ze stosunku, którego realizację weksel miał zabezpieczyć, a czym innym termin przedawnienia zobowiązania wekslowego. Należy zatem odróżnić zarzut przedawnienia roszczenia wekslowego mający źródło w art. 70 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) od zarzutu przedawnienia roszczenia ze stosunku będącego podstawą wystawienia weksla zaliczanego do tzw. zarzutów subiektywnych mieszczących się w zarzucie wypełnienia weksla in blanco niezgodnie z deklaracją wekslową. Obie instytucje różnią się istotnie, w szczególności co do początku biegu terminu przedawnienia. Jeżeli zatem powództwo oparte zostało wyłącznie na zobowiązaniu wekslowym, nie ma znaczenia to, czy wniesienie pozwu nastąpiło po upływie terminu przedawnienia roszczenia ze stosunku podstawowego, bowiem nie ten stosunek jest podstawą roszczenia, a stosunek wekslowy, który przedawnia się według swoistych zasad przewidzianych w art. 70 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282). W takiej sytuacji zarzut przedawnienia roszczenia ze stosunku podstawowego może być skutecznie podniesiony tylko w ramach zarzutów przewidzianych w art. 10 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282), gdyby okazało się, że weksel został wypełniony po upływie terminu przedawnienia roszczenia podstawowego (tak np. Sąd Apelacyjny w Szczecinie w uzasadnieniu wyroku z dnia 28 maja 2015 roku, sygn. akt I ACa 107/15, czy z dnia 06 grudnia 2019 roku, sygn. akt I ACa 400/19 lub Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 marca 2018 roku, sygn. akt II CSK 370/17).

Zgodnie z treścią art. 70 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) roszczenie wekslowe przeciwko akceptantowi ulega przedawnieniu z upływem trzech lat, licząc od dnia płatności weksla.

W niniejszej sprawie zatem, mając na uwadze termin płatności weksla oznaczony na dzień 29 sierpnia 2019 roku i fakt wytoczenia przedmiotowego powództwa przez powoda w dniu 01 grudnia 2022 roku, rozważyć należało, czy w tej dacie roszczenie powoda było przedawnione.

Zgodnie z treścią art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Stosownie natomiast do art. 124 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (§ 1). W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sadem polubownym przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

W niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze, że powód w dniu 24 sierpnia 2022 roku wniósł przeciwko pozwanym pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym dochodząc w nim – jako od poręczycieli wekslowych – roszczenia z weksla, na co jednoznacznie wskazuje brzmienie uzasadnienia tego pozwu oraz zawnioskowane w tej sprawie dowody. W ocenie Sądu jednakże w związku z tym, że sąd ten w ramach tego postępowania (elektroniczne postępowanie upominawcze) nie był powołany do rozpoznawania roszczeń tego rodzaju – opartych na zobowiązaniu wekslowym – wniesienie pozwu przed tym sądem nie spowodowało przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia wekslowego. Niezależnie jednakże od tego, zgodnie z treścią art. 118 zdanie drugie k.c. obowiązującego w dacie powstania (i wymagalności) przedmiotowego roszczenia „koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata”. Nie budzi przy tym zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie wątpliwości, że przepis ten dotyczy zarówno terminów przedawnienia w nim wymienionych, jak i terminów szczególnych unormowanych w innych przepisach Kodeksu cywilnego oraz w aktach pozakodeksowych.

W tej zaś sytuacji przedawnienie roszczenia wekslowego nastąpiłoby z dniem 31 grudnia 2022 roku, co oznacza, że pozew wniesiony w dniu 01 grudnia 2022 roku został wniesiony przed upływem terminu przedawnienia, o jakim mowa w art. 70 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282).

Jednocześnie odnosząc się do zarzutu pozwanych dotyczącego naruszenia art. 119 k.c., albowiem powód wpisał datę płatności weksla w taki sposób, aby nie doszło do przedawnienia części transakcji stwierdzonych fakturami sprzedaży, wskazać należy, że zarzut ten nie był zasadny.

Zgodnie z treścią art. 119 k.c. terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną. Jednocześnie jak wynikało z deklaracji wekslowej, którą zaakceptowali pozwani, wystawca weksla (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wyraził zgodę na wypełnienie weksla do sumy odpowiadającej wartości aktualnego zadłużenia wraz z odsetkami i wszelkimi kosztami dochodzenia weksla zobowiązując się zapłacić tę sumę na żądanie posiadacza weksla.

Utrwalony jest przy tym w orzecznictwie pogląd, że użycie w deklaracji wekslowej zwrotów wskazujących na możliwość wypełnienia weksla w każdym czasie oraz opatrzenia go datą płatności według uznania wierzyciela nie oznacza pozostawienia mu w tym zakresie pełnej dowolności. Weksel może być uzupełniony w dowolnej chwili, ale tylko przed upływem terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu, może również zostać opatrzony dowolną datą płatności, ale mieszczącą się w okresie od dnia wymagalności zabezpieczonego roszczenia do dnia upływu terminu jego przedawnienia (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniach m. in. wyroków: z dnia 14 października 1971 roku, sygn. akt II CR 277/71, z dnia 09 września 2004 roku, sygn. akt II CK 499/93, z dnia 30 listopada 2005 roku, sygn. akt III CK 274/05, z dnia 14 lutego 2008 roku, sygn. akt II CSK 522/07, z dnia 13 grudnia 2012 oku, sygn. akt IV CSK 199/12, z dnia 04 września 2014 roku, sygn. akt II CSK 478/13, czy z dnia 18 kwietnia 2018 roku, sygn. akt IV CSK 333/17).

W niniejszej sprawie powód oznaczył termin płatności weksla na dzień 29 sierpnia 2019 roku, wobec czego w świetle powyższego ustalić należało, czy jakiekolwiek wierzytelności ze stosunku podstawowego (umów sprzedaży) ujęte w sumie wekslowej na tę chwilę były przedawnione.

Jak wynikało przy tym z przeprowadzonych w sprawie dowodów – zgodnie z aneksem z dnia 31 marca 2017 roku do umowy, strony ustaliły, że termin płatności wskazany będzie w fakturze i nie będzie dłuższy niż 30 dni od daty wystawienia faktury. Z przedłożonych faktur wynikało przy tym, że najwcześniejszy termin zapłaty należności z nich wynikających przypadał na dzień 22 sierpnia 2017 roku, zaś najpóźniejszy – na dzień 28 października 2017 roku. W tej sytuacji uwzględniając brzmienie art. 118 zdanie drugie k.c., który znajduje zastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy (o czym szerzej poniżej) przedłużającego termin przedawnienia tych roszczeń do końca roku kalendarzowego, tj. do dnia 31 grudnia 2019 roku, w dacie płatności weksla (tj. w dniu 29 sierpnia 2019 roku) żadna z należności wynikających z wystawionych przez powoda faktur objętych niniejszym postępowaniem – nie była przedawniona.

Jednocześnie odnosząc się do faktur wskazanych w zarzutach od nakazu zapłaty, tj. faktur z pozycji 35-38 i 42 (faktury odpowiednio na k. 184, 164, 165, 162, 172 akt), to w istocie wskazano w nich termin płatności wynoszący 45 dni, co nie znajduje potwierdzenia w treści umowy, niemniej jednak nawet gdyby termin płatności w nich wskazany wynosił zgodnie z umową (...) dni, upływałby z dniem 23 sierpnia 2017 roku, 24 sierpnia 2017 roku i 29 sierpnia 2017 roku, a zatem mając także na uwadze treść art. 118 zdanie drugie k.c. (o czym szerzej poniżej) przedłużającego termin przedawnienia tych roszczeń do dnia 31 grudnia 2019 roku, oznaczało to, że w dniu płatności weksla (tj. w dniu 29 sierpnia 2019 roku) – roszczenia te nie były przedawnione. Tak samo w przypadku roszczeń wynikających z faktur z pozycji 123-124 (faktury na k. 167, 168 akt) – nawet bowiem gdyby przyjąć, że termin ich płatności upływał z dniem 30 czerwca 2017 roku, to mając na uwadze treść art. 118 zdanie drugie k.c. (o czym szerzej poniżej) przedłużającego termin przedawnienia tych roszczeń do dnia 31 grudnia 2019 roku, oznaczało to, że w dniu płatności weksla (tj. w dniu 29 sierpnia 2019 roku) – roszczenia te nie były przedawnione. Niezależnie jednak od tego w tym przypadku, tj. odnośnie do faktur z pozycji 123-124, w ich treści wyraźnie wskazano na uzgodnienie dodatkowego terminu płatności wynoszącego 120 dni.

Odnośnie natomiast do należności wynikających z faktur z pozycji 119-122 (faktury odpowiednio na k. 296, 300, 302, 305 akt), w których przewidziano tygodniowy termin płatności (a więc zgody z umową, bo przewidujący termin nie dłuższy niż 30 dni), to zważyć należało, że skoro termin (tygodniowy) wskazany w tych analizowanych fakturach przypadał na dzień 16 i 25 października 2017 roku, logicznym pozostaje, że gdyby termin zapłaty należności z tychże faktury korygujących był dłuższy, bo wynosił 30 dni, to tym bardziej roszczenie powoda w tym zakresie nie byłoby przedawnione w dniu wypełnienia weksla.

Przechodząc w dalszej kolejności do rozważań dotyczących przedawnienia roszczenia powoda ze stosunku podstawowego, to wskazać należy, że nie było wątpliwości, że powoda oraz (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. łączyły umowy sprzedaży towarów zawierane w ramach zawartej przez te strony ramowej umowy o współpracy handlowej. Stosownie do treści art. 554 k.c. roszczenia z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy przedawniają się z upływem lat dwóch.

Jednocześnie w niniejszej sprawie co do roszczeń wynikających z umów zawartych w 2017 roku, w trakcie biegu owego dwuletniego terminu przedawnienia doszło do zmiany przepisów prawa rzutujących na wykładnię końca terminu przedawnienia.

W dniu 09 lipca 2018 roku weszła bowiem w życie ustawa z dnia 13 kwietnia 2018 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw roku (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1104), na podstawie której, zgodnie z art. 1 pkt 3, art. 118 k.c. otrzymał nowe brzmienie: „Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata”.

Jednocześnie stosownie do art. 5 ust. 1 tej ustawy – do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. W tym miejscu wskazać należy również, że pozostałe intertemporalne zasady stosowania przepisu art. 118 k.c. zawarte w ust. 2-4 art. 5 nie miały zastosowania w niniejszej sprawie (ust. 2 dotyczył sytuacji zmiany skrócenia dotychczasowego dziesięcioletniego terminu przedawnienia do sześciu lat; ust. 3 – roszczeń konsumenta przeciwko innym podmiotom, a ust. 4 – roszczeń przeciwko konsumentowi, ale w sytuacji gdy w dniu wejścia w życie ustawy były one przedawnione). Jak wskazał przy tym Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 grudnia 2023 roku (sygn. akt II CSKP 1917/22) zasadą w przypadku roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej i w tym dniu nieprzedawnionych jest stosowanie nowego prawa, co wynika wprost z art. 5 ust. 1 ustawy nowelizującej. Pozostałe rozwiązania zawarte w art. 5 ust. 2-4 tej ustawy mają charakter wyjątków modyfikujących w różnym zakresie regułę przyjętą w art. 5 ust. 1. Wyjątek określony w art. 5 ust. 2 ustawy nowelizującej ma charakter ogólny, podczas gdy odstępstwa przewidziane w art. 5 ust. 3 i 4 dotyczą nowych rozwiązań w zakresie przedawnienia roszczeń przysługujących konsumentowi i roszczeń przeciwko konsumentowi. Bieg terminu przedawnienia roszczeń, rozpoczęty przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, podlega w konsekwencji od chwili jej wejścia w życie nowym regulacjom, co implikuje zastosowanie także art. 118 zdanie drugie k.c. Reguła ta, mająca swoje bezpośrednie źródło w nakazie stosowania nowego prawa do biegu terminów przedawnienia roszczeń nieprzedawnionych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, ma ogólny charakter i dotyczy co do zasady każdego terminu wchodzącego w zakres zastosowania art. 118 zdanie drugie k.c. w nowym brzmieniu, w tym trzyletniego terminu przedawnienia roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Do odmiennych wniosków nie prowadzi art. 5 ust. 2 ustawy nowelizującej, który zawiera rozwiązanie dotyczące sytuacji, w której ustawa nowelizująca prowadzi do skrócenia terminu przedawnienia, co odnosi się przede wszystkim do dziesięcioletniego terminu przewidzianego w art. 118 k.c. w dawnym brzmieniu. Podzielając pogląd wyrażony w powołanej uchwale należy podkreślić, że pozwani nie mogą doszukiwać się pozytywnych skutków prawnych w regulacji zawartej w art. 5 ust. 2 ustawy nowelizującej, albowiem przepis ten odnosi się w istocie do sytuacji, w których termin przedawnienia ulega skróceniu (z dziesięciu lat do sześciu lat), a więc sytuacji, której niniejsza sprawa nie dotyczy. Termin przedawnienia roszczeń z umowy sprzedaży nie uległ bowiem zmianie – zarówno na gruncie przepisów obowiązujących przed omawianą nowelizacją, jak i po niej wynosi 2 lata (art. 554 k.c.).

W ocenie Sądu nie było w niniejszej sprawie wątpliwości, że w dniu wejścia w życie omawianej zmiany dotyczącej art. 118 k.c., tj. w dniu 09 lipca 2018 roku, żadne z roszczeń powoda, wynikających z umów sprzedaży zawartych w 2017 roku, nie było przedawnione. W tej sytuacji w myśl art. 5 ust. 1 powołanej powyżej ustawy zmieniającej, zastosowanie znajdował art. 118 k.c. w zmodyfikowanej treści, a co w konsekwencji oznaczało, że termin przedawnienia roszczeń z tych umów przesuwał się do końca roku kalendarzowego i upływał z dniem 31 grudnia 2019 roku. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2022 roku (sygn. akt III CZP 46/22), który wskazał, że termin przedawnienia roszczenia przedsiębiorcy przeciwko konsumentowi, który rozpoczął bieg i nie upłynął przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw roku (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1104), tak jak to miało miejsce w niniejszej sprawie (przy. mój), kończy się ostatniego roku kalendarzowego.

Raz jeszcze podkreślić należy, że wierzyciel weksla in blanco traci uprawnienie do jego uzupełnienia po upływie okresu przedawnienia roszczenia ze stosunku podstawowego, a utrata tego uprawnienia stwarza po stronie dłużnika wekslowego możliwość podniesienia w oparciu o art. 10 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) zarzutu wypełnienia (uzupełnienia) weksla niezgodnie z porozumieniem, co też w niniejszej sprawie pozwani uczynili. Treścią upoważnienia do uzupełnienia weksla in blanco wręczonego w celu zabezpieczenia jest objęte jedynie uzupełnienie weksla przed upływem terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu. Ocena słuszności zarzutu przedawnienia podniesionego przez poręczyciela wekslowego, który nie udzielił poręczenia za spłatę zobowiązania ze stosunku podstawowego, a jedynie dokonał poręczenia wekslowego zależy więc także od tego, czy w chwili uzupełniania weksla upłynął termin przedawnienia ze stosunku podstawowego, z natury rzeczy, w relacji wierzyciel wekslowy – dłużnik ze stosunku podstawowego (tak również Sąd Apelacyjny w Katowicach w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 czerwca 2021 roku, sygn. akt I ACa 452/20).

Mając na względzie powyższe uznać należało, że roszczenia powoda przeciwko wystawcy weksla ze stosunku podstawowego (umów sprzedaży) przedawniały się z dniem 31 grudnia 2019 roku, a zatem w dniu płatności weksla, tj. w dniu 29 sierpnia 2019 roku, roszczenia te nie były przedawnione, stąd zarzut pozwanych dotyczący wypełnienia weksla niezgodnie z deklaracją w tym zakresie był chybiony.

Przechodząc w dalszej kolejności do podniesionego przez pozwanych zarzutów, że powód dopiero po wezwaniu dłużnika wekslowego miał możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności poręczycieli, jak też, że niewezwanie dłużnika wekslowego do zapłaty, zwłaszcza, że pozwani poręczyciele są konsumentami, stanowi nadużycie prawa, uznając te zarzuty za niezasadne, wskazać należy, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 30 w zw. z art. 103 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) zapłatę weksla można zabezpieczyć poręczeniem wekslowym (aval) co do całości sumy wekslowej lub co do jej części. Poręczenie może dać osoba trzecia lub nawet osoba podpisana na wekslu. Poręczenie oznacza się wyrazem „poręczam” lub innym zwrotem równoznacznym i podpisuje je poręczyciel. Poręczenie może być napisane na przedniej lub na odwrotnej stronie weksla, przy czym sam podpis na przedniej stronie weksla uważa się za udzielenie poręczenia, wyjąwszy gdy jest to podpis trasata lub wystawcy. Poręczenie powinno wskazywać, za kogo je dano. W braku takiej wskazówki uważa się, że poręczenia udzielono za wystawcę.

Podkreślić w tym miejscu należy, że poręczenie wekslowe (aval) jest instytucją odrębną od poręczenia cywilnego regulowanego przepisami Kodeksu cywilnego i przepisy art. 876-887 k.c. nie mają tu zastosowania. Skutki prawne poręczenia wekslowego wyczerpująco normuje prawo wekslowe. Jest to przy tym zobowiązanie samodzielne i mające charakter abstrakcyjny, bo przesłanką ważności poręczenia wekslowego jest wymaganie, aby poręczenia udzielono za dług formalnie istniejący i za osobę podpisaną na wekslu (tak też Sąd Okręgowy w Ostrołęce w uzasadnieniu wyroku z dnia 29 listopada 2018 roku, sygn. akt I C 1014/18). Takie zróżnicowanie odpowiedzialności poręczyciela wekslowego i poręczyciela cywilnego ma także swoje potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2016 roku (sygn. akt IV CSK 679/15), w którym wskazano, że zobowiązanie poręczyciela wekslowego ma co do zasady charakter abstrakcyjny i samodzielny. Jego skutki prawne reguluje wyłącznie prawo wekslowe, co oznacza, że w tej materii nie mają nawet posiłkowo zastosowania przepisy kodeksu cywilnego o poręczeniu. Nadto jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 grudnia 2008 roku (sygn. akt II CSK 360/07) zobowiązanie poręczyciela (awalisty) jest zupełnie odrębne i nie mieści się w zobowiązaniu wekslowym. Poręczyciel wekslowy nie jest kolejną osobą zobowiązaną ze stosunku podstawowego zachodzącego między wierzycielem wekslowym i dłużnikiem wekslowym. Jednocześnie pamiętać należy, że poręczenie wekslowe jest instytucją służącą zabezpieczeniu zapłaty długu wekslowego. Zabezpiecza tylko zobowiązanie wekslowe, a nie wierzytelność ze stosunku podstawowego stanowiącą podstawę wystawienia weksla (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 października 2015 roku, sygn. akt V CSK 713/14).

Stosownie do treści art. 47 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) kto weksel wystawił, przyjął, indosował lub zań poręczył, odpowiada wobec posiadacza solidarnie. Posiadacz może dochodzić roszczeń przeciw jednemu, kilku lub wszystkim dłużnikom, bez potrzeby zachowania porządku, w jakim się zobowiązali (tak Sąd Okręgowy w Poznaniu w uzasadnieniu wyroku z dnia 14 maja 2018 roku, sygn. akt XII C 2057/17). Powyżej wskazany przepis oznacza, że poręczyciel wekslowy ponosi odpowiedzialność solidarną (w rozumieniu art. 366 k.c.) z innymi dłużnikami wekslowymi, w tym wystawcą weksla, nawet wówczas, gdy wystawca ten jest jednocześnie dłużnikiem w tzw. stosunku podstawowym. Do poręczyciela wekslowego ma też przy tym zastosowanie reguła wyrażona w art. 371 k.c. (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 27 lutego 2014 roku, sygn. akt V CSK 248/13). Z istoty solidarności wynika zaś, że wyłącznie od woli wierzyciela będzie zależało wobec kogo skieruje swoje roszczenie – mogą to być wszyscy dłużnicy (a zatem wystawca i poręczyciele), ale może to być też tylko jeden spośród kilku dłużników odpowiadających solidarnie. Odpowiedzialność solidarna poręczycieli nie jest przy tym odpowiedzialnością subsydiarną, co oznacza, że wierzyciel nie musi podjąć próby wyegzekwowania roszczenia od wystawcy weksla. Jednocześnie jak wskazał Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 października 2017 roku (sygn. akt I ACa 710/16) skierowanie przez wierzyciela swojego roszczenia tylko przeciwko poręczycielom wekslowym, bez podjęcia próby wyegzekwowania należności od dłużnika – wystawcy weksla, jako uprawnienie znajdujące swoje źródło w treści art. 47 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282), nie może być uznane jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, czy uczciwości kupieckiej i pogląd ten Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w całości podziela.

Nie było zatem wątpliwości, że powód jako posiadacz weksla nie był zobowiązany do dochodzenia roszczenia, czy choćby wzywania do zapłaty najpierw wystawcy weksla – (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (czy jego następcy prawnego, o czym szerzej poniżej), lecz zgodnie z przyznanym mu uprawnieniem wynikającym z treści art. 47 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) był uprawniony żądać zapłaty sumy wekslowej od wybranego przez siebie dłużnika, w tym bezpośrednio i w pierwszej kolejności np. od poręczycieli, ich odpowiedzialność nie ma bowiem charakterze subsydiarnego, wręcz przeciwnie – jest samodzielna materialnie, niesubsydiarna, solidarna i nie zależy od istnienia wierzytelności, lecz od istnienia podpisu na wekslu (tak Sąd Apelacyjny w Gdańsku w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 maja 2018 roku, sygn. akt V ACa 423/17).

Odnosząc się natomiast do zarzutu pozwanych, że zobowiązanie wekslowe z uwagi na utratę bytu wystawcy weksla wygasło, to wskazać należy, że zarzut ten także nie był zasadny.

Raz jeszcze w tym miejscu podkreślić należy, że poręczenie wekslowe a poręczenie, o którym mowa w kodeksie cywilnym, to dwie różne instytucje prawa. Stosownie do treści art. 32 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) poręczyciel wekslowy (tzw. awalista) odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył. Przez fakt poręczenia weksla powstaje stosunek prawny pomiędzy poręczycielem a wierzycielem, a nie wystawcą weksla. Tym samym poręczyciel (awalista) nie zobowiązuje się wobec osoby, za którą poręczył (tu: (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., czy jego następcy prawnego), a wobec wierzyciela (tu: powoda). Co jednakże najistotniejsze, zgodnie z treścią powołanego przepisu zobowiązanie poręczyciela (tu: pozwanych) jest ważne, chociażby nawet zobowiązanie, za które poręcza, było nieważne z jakiejkolwiek przyczyny, z wyjątkiem wady formalnej (wadliwie wystawiony weksel, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca). W związku z takim uregulowaniem statusu awalisty stwierdzić należy, że zobowiązanie poręczyciela ma w istocie charakter samodzielny, niezależny od wystawcy weksla. Wynika z tego, że odpowiada on zgodnie z treścią dokumentu, a nie na podstawie stosunku prawnego powstałego pomiędzy wierzycielem a wystawcą weksla. Również stosunek prawny pomiędzy wystawcą weksla a poręczycielem nie ma znaczenia dla zasad ponoszenia odpowiedzialności, a awalista będzie zobowiązany do uczynienia zadość roszczeniu wierzyciela, nawet jeżeli wystawca weksla utracił swój byt prawny. Utrata bytu prawnego przez wystawcę weksla in blanco nawet bowiem jeżeli prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania poręczonego, nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania wekslowego poręczyciela (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 grudnia 2008 roku, sygn. akt II CSK 360/08, a także Sąd Apelacyjny w Katowicach w uzasadnieniu wyroku z dnia 06 stycznia 2000 roku, sygn. akt I ACa 908/99). W tej więc sytuacji okoliczność kto, czy oraz w jakim zakresie w świetle prawa czeskiego odpowiada za zobowiązania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. przejętej przez (...) s.r.o. z siedzibą w O. w związku z ich transgranicznym połączeniem, jak też, czy zobowiązania te wygasły w związku z wykreśleniem z rejestru spółek (...) s.r.o. z siedzibą w O. pozostają bez znaczenia dla odpowiedzialności pozwanych i jej zakresu. Odpowiedzialność pozwanych nie jest uzależniona od istnienia zobowiązania po stronie następcy prawnego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., są to bowiem cechy poręczenia cywilnego, a nie poręczenia wekslowego. Bez znaczenia zatem pozostaje nie tylko to, czy zobowiązania (...) Kolejarzy” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. oraz jego następcy prawnego – (...) s.r.o. z siedzibą w O. wygasły wskutek wykreślenia tego podmiotu z rejestru handlowego spółek (bo nie wpływa to na odpowiedzialność poręczycieli wekslowych), czy też istnieje podmiot, które za te zobowiązania ponosi odpowiedzialność, skoro – jak już wskazano w powyższej części uzasadnienia – powód nie jest zobowiązany w pierwszej kolejności wobec niego kierować swoich roszczeń.

Jednocześnie w tym miejscu wskazać należy, że pozwani podnosili, że w dniu 15 sierpnia 2017 roku doszło do połączenia (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. z (...) s.r.o. z siedzibą w O., w konsekwencji czego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. nie był uprawniony do nabywania jakichkolwiek produktów leczniczych, a powód nie wykazał, by wykonał swoje zobowiązanie i wskazane w fakturach produkty lecznicze dostarczył. Powyższe twierdzenia pozwanych nie znajdują jakiegokolwiek potwierdzenia w przeprowadzonych dowodach. Sąd zważył bowiem, że – co wynikało z przeprowadzonych w sprawie dowodów – (...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. został przejęty przez (...) s.r.o. z siedzibą w O. w procedurze transgranicznego połączenia spółek, co nie nastąpiło wbrew twierdzeniom pozwanych w dniu 15 sierpnia 2017 roku, lecz oznaczało, że połączenie nastąpiło z dniem wpisania tegoż połączenia we właściwym rejestrze handlowym spółki przejmującej (art. 491 § 1^{(

1)} k.s.h. w zw. z art. 493 k.s.h. w zw. z art. 516^{(

1)} k.s.h), a co zgodnie z czeskim rejestrem handlowym miało miejsce w dniu 16 stycznia 2018 roku. Spółka przejmowana zaś, tj. (...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. – została rozwiązana w dniu wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, tj. w dniu 13 lutego 2018 roku. Jednocześnie jak wynikało z przedłożonych przez powoda faktur należące do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. apteka ogólnodostępna „(...)” oraz punkt apteczny „(...)” w spornym okresie nadal prowadziły działalność – składały zamówienia i odbierały je, zaś pozwolenia na obrót produktami leczniczymi dla tych podmiotów wygasły dopiero odpowiednio w kwietniu 2018 roku i w listopadzie 2017 roku po przeprowadzonej procedurze połączenia. Sąd miał przy tym na uwadze, że przedłożone przez powoda faktury opatrzone były podpisami osób, które odbierały zamówione produkty lecznicze oraz pieczęcią (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., przy czym pozwani nie kwestionowali uprawnienia wskazanych tam osób do odebrania towaru i poświadczenia zgodności dostarczonych produktów z zamówieniem (w tym (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. – w przypadku faktury na k. 196 akt). Nie wykazali oni także, aby w związku z nieuprawnionym posługiwaniem się pieczęcią (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. i działaniem na szkodę tego podmiotu, a pośrednio – pozwanych, zawiadomili oni właściwe organy o możliwości popełnienia przestępstwa. W tym miejscu zasygnalizować należy, że w postępowaniu nakazowym w jego fazie zapoczątkowanej wniesieniem zarzutów od nakazu zapłaty dochodzi do przerzucenia ciężaru dowodu na stronę pozwaną (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 października 2010 roku, sygn. akt IV CSK 109/10 i z dnia 20 sierpnia 2015 roku, sygn. akt II CSK 597/14; czy Sąd Apelacyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 września 2012 roku, sygn. akt VI ACa 383/12). Wskazać także należy, że transgraniczne połączenie spółek wymaga przeprowadzenia wskazanej w przepisach prawa procedury, w tym związanej z przygotowaniem sprawozdań finansowych. Jakkolwiek więc na okres poprzedzający podjęcie uchwały przez wspólników (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. sprawozdanie finansowe tego podmiotu mogło nie wykazywać nieuregulowanych zobowiązań, w tym niewymagalnych (czego jednakże pozwani – po myśli art. 6 k.c. – nie udowodnili, nie zaoferowali bowiem w tym zakresie wiarygodnych dowodów, w tym przede wszystkim z dokumentów), niemniej jednak zważyć należało, że zobowiązania dochodzone w niniejszym postępowaniu powstały przede wszystkim w okresie od lipca 2017 roku (z wymagalnością co najmniej od sierpnia 2017 roku), zaś jedynie w niewielkim zakresie, bo odnośnie do kwoty 66,93 złotych i 129,93 złotych – powstały wprawdzie w maju 2017 roku, ale stały się wymagalne dopiero w październiku 2017 roku (co wynikało z uzgodnienia dodatkowego terminu płatności – 120 dni).

Zobowiązanie wekslowe jest zobowiązaniem szczególnym. O jego specyfice decyduje przede wszystkim abstrakcyjny charakter, który przejawia się w tym, że dla jego ważności nie jest istotne, czy istniało zobowiązanie będące przyczyną wystawienia weksla oraz czy było ono ważne. Umieszczenie podpisu na wekslu stanowi wyłączną przyczynę i podstawę zobowiązania wekslowego osoby składającej swój podpis. Zobowiązanie takie uzyskuje byt samoistny i w pełni odrębny od wierzytelności stanowiącej podstawę wystawienia weksla. Najistotniejszym przejawem abstrakcyjności zobowiązania wekslowego jest ograniczenie zarzutów, jakie zobowiązany z weksla może podnosić wobec posiadacza dochodzącego zapłaty z weksla. Zgodnie bowiem z art. 10 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) jeżeli weksel, niezupełny w chwili wystawienia, uzupełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem, nie można wobec posiadacza zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do tego porozumienia, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa. A zatem przy wekslach in blanco zarzut, że posiadacz wypełnił weksel niezgodnie z zawartym porozumieniem ocenia się według art. 10 cytowanej ustawy, inne natomiast zarzuty podlegają ocenie według przepisu art. 17 (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 18 listopada 1999 roku, sygn. akt I CNK 215/98 i z dnia 23 października 2008 roku, sygn. akt V CSK 71/08, czy Sąd Apelacyjny w Katowicach w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 maja 2010 roku, sygn. akt V ACa 597/09).

Nie ulega przy tym wątpliwości, że weksel stanowiący podstawę niniejszego powództwa został przez wystawiony przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. jako weksel gwarancyjny in blanco. Oznacza to tym samym, że w chwili wystawienia i wręczenia powodowi jego treść była niezupełna, a prawo uzupełnienia powierzono stronie powodowej w oparciu o zawarte porozumienie, tj. deklarację wekslową. Zgodnie z deklaracją weksel miał stanowić zabezpieczenie roszczeń istniejących na dzień 25 stycznia 2017 roku i przyszłych z tytułu umowy o współpracy handlowej numer (...) z dnia 18 stycznia 2017 roku obowiązującej od dnia 26 stycznia 2017 roku. Wystawca weksla wyraził przy tym zgodę na wypełnienie weksla do sumy odpowiadającej wartości aktualnego zadłużenia wraz z odsetkami i wszelkimi kosztami dochodzenia weksla zobowiązując się zapłacić tę sumę na żądanie posiadacza weksla. Zobowiązanie to zostało poręczone przez pozwanych akceptujących treść porozumienia wekslowego.

Weksel in blanco jest dokumentem zawierającym co najmniej podpis wystawcy bądź akceptanta złożony w zamiarze zaciągnięcia zobowiązania wekslowego, któremu świadomie brak niektórych istotnych elementów weksla określonych w art. 1 lub art. 101 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282), a co do którego istnieje porozumienie między wystawcą a osobą, której wystawca wręczył weksel, dotyczące warunków późniejszego uzupełnienia brakujących elementów. Zobowiązanie wekslowe wynikające z weksla in blanco, niezupełnego, wystawionego i wręczonego remitentowi w związku z zawarciem określonego stosunku prawnego ma charakter samodzielny i abstrakcyjny, niezwiązany z podstawą prawną przyjęcia zobowiązania. W dacie wydania jest nieukształtowane, co zakłada upoważnienie do jego ukształtowania przez każdoczesnego posiadacza. Uzupełnienie weksla stanowi jednak warunek realizacji praw wekslowych z weksla wydanego w stanie niezupełnym (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 13 lutego 2009 roku, II CSK 452/08). Źródłem zobowiązania wekslowego osoby podpisanej na blankiecie jest bowiem umowa, choć zobowiązanie – oraz odpowiadające mu roszczenie – powstaje dopiero po uzupełnieniu blankietu przez osobę uprawnioną zgodnie z treścią upoważnienia (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 19 listopada 2004 roku, sygn. akt V CK 228/04).

Nie ma wątpliwości, że zobowiązanie wynikające z weksla in blanco powinno mieć oparcie w źródle zobowiązania, czyli w umowie, a więc w porozumieniu wekslowym, które towarzyszy wręczeniu weksla in blanco, a nie w umowie kreującej stosunek podstawowy. Dowodem zawarcia takiego porozumienia wekslowego jest właśnie tzw. deklaracja wekslowa, a jego skutkiem, tj. skutkiem zawarcia porozumienia i wydania weksla i n blanco, jest stworzenie po stronie wierzyciela uprawnienia do wypełnienia weksla zgodnie z warunkami określonymi w porozumieniu. To porozumienie podlega regułom interpretacyjnym, a zobowiązanie wekslowe powstaje dopiero po uzupełnieniu weksla in blanco zgodnie z porozumieniem wekslowym (tak Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt I ACa 872/15).

W myśl przepisu art. 32 w zw. z art. 103 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył. Awalistom przysługują zatem takie same zarzuty w stosunku do pierwszego posiadacza weksla in blanco, jakie przysługiwałby wystawcy tego weksla. Może on zatem podnieść, że uzupełnienie weksla nastąpiło niezgodnie z udzielonym przez niego upoważnieniem. Jednakże w takim wypadku, jak już zasygnalizowano powyżej, to na pozwanego przerzucony zostaje ciężar dowodu wykazania tej okoliczności. Suma, jaką powód wpisał na wekslu, może być kwestionowana jako niezgodna z deklaracją wekslową. Strona może dowodzić, że zobowiązanie pozwanego nie istnieje lub istnieje w innej wysokości, jednakże to pozwanego obciąża ciężar dowodu w tym zakresie. Nie wystarczy wobec tego samo jego twierdzenie, że suma wpisana na wekslu jest niezgodna z łączącym strony zobowiązaniem. Powód, który posiada podpisany przez pozwanego weksel i wypełnia go na podstawie deklaracji wekslowej nie musi zaś niczego dowodzić, gdyż jego roszczenie wynika z samego weksla (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 11 października 2013 roku, sygn. akt I CSK 763/12).

Jednocześnie podkreślić należy, że w przypadku zasadności zarzutu przekroczenia granic porozumienia, czy deklaracji wekslowej przez wierzyciela nie zachodzi – wbrew twierdzeniom pozwanych – nieważność całego zobowiązania wekslowego, a jedynie ograniczenie odpowiedzialności dłużników wekslowych – do granic, w których treść weksla odpowiada treści porozumienia, czy też deklaracji wekslowej (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 26 stycznia 2001 roku, sygn. akt II CKN 25/00, czy Sąd Apelacyjny w Krakowie w uzasadnieniu wyroku z dnia 03 lutego 2015 roku, sygn. akt I ACa 1575/14). Jak zaś wskazał wprost Sąd Okręgowy w Poznaniu w uzasadnieniu wyroku z dnia 14 maja 2018 roku (sygn. akt XII C 2057/17) ustalenie, że suma wekslowa wpisana została niezgodnie z porozumieniem, nie powoduje nieważności weksla, a jedynie fakt, że pozwany będzie zobowiązany do zapłaty mniejszej części, tj. tej, która jest zgodna z upoważnieniem. Nie budzi przy tym wątpliwości, jak już kilkukrotnie wskazywano powyżej, iż dowód, że weksel in blanco został wypełniony niezgodnie z zawartym porozumieniem wekslowym spoczywa na dłużniku wekslowym (tak Sąd Apelacyjny w Gdańsku w uzasadnieniu wyroku z dnia 04 lutego 2021 roku, sygn. akt I ACa 122/20).

Zgodnie z deklaracją wekslową powód został upoważniony do wypełnienia weksla do sumy odpowiadającej wartości aktualnego zadłużenia (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wraz z odsetkami i wszelkimi kosztami dochodzenia weksla. Wypełnienie weksla oznacza przy tym, że zobowiązanie wekslowe uzyskuje byt prawny niezależny od stosunku podstawowego, z kolei stosunek podstawowy rozstrzyga o tym, co może obejmować suma wekslowa.

Odnosząc się do kwestionowanej przez pozwanych sumy wekslowej, to w pierwszej kolejności wskazać należy, że na sumę wekslową składała się: kwota 61 342,56 złotych z tytułu niezapłaconych faktur, kwota 11 223,88 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwoty 61 342,56 złotych za okres do dnia 19 sierpnia 2019 roku, kwota 127,73 złotych tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwoty 61 342,56 złotych za okres od dnia 20 sierpnia 2019 roku do dnia 27 sierpnia 2019 roku i kwota 1 077,85 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie naliczonych od innych nieterminowo opłaconych faktur.

Pozwany kierując zarzuty przeciwko roszczeniu powoda wskazał, że przedłożone przez powoda faktury nie obrazują rzeczywistego zdarzenia gospodarczego, ponieważ cześć z nich została wystawiona po dacie kiedy dłużnik wekslowy już nie istniał (został przejęty przez inny podmiot). W tym zakresie jednak, jak już wskazano powyżej, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. jako spółka przejmowana utraciła swój byt prawny nie wcześniej niż w dniu 16 stycznia 2018 roku, zaś produkty lecznicze wskazane w spornych fakturach zostały dostarczone do prowadzonej przez ten podmiot apteki ogólnodostępnej „(...)”, która funkcjonowała do dnia 03 stycznia 2018 roku (k. 386 akt) oraz do punktu aptecznego „(...)”, który funkcjonował do dnia 29 listopada 2017 roku (k. 390 akt). Zważyć przy tym należało, że produkty lecznicze były dostarczane do tych miejsc nie później niż do dnia 18 października 2017 roku, przy czym za każdym razem ich odbiór był kwitowany przez pracownika apteki lub punktu aptecznego i opatrywany pieczęcią (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.. W tej sytuacji w ocenie Sądu nie było wątpliwości, że żądanie zapłaty kwoty 61 342,56 złotych było zasadne w całości. Sąd miał jednakże na uwadze, że powód nie wykazał, co podnosili pozwani, by doręczone zostały (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. faktury korygujące wskazane w pozycji: 87 (faktura – k. 288-291 akt), 88 (faktura – k. 292-295 akt), 119 (faktura – k. 296-299 akt), 120 (faktura – k. 300-301 akt), 121 (faktura – k. 302-304 akt) i 122 (faktura – k. 305-306 akt) na łączną kwotę 8 001,52 złotych, stąd też zasadne było zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty 53 341,04 złotych (61 342,56 złotych – 8 001,52 złotych) za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty w przypadku pozwanych M. S. i G. P., za okres od dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty w przypadku pozwanego G. P. oraz za okres od dnia 08 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty w przypadku pozwanej A. P., zaś od kwoty 8 001,52 złotych w przypadku wszystkich pozwanych – za okres od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pozwu do dnia zapłaty (bo dopiero wtedy miało miejsce doręczenie tychże faktur).

W tym miejscu wskazać należy, że pozwani podnieśli szereg zarzutów dotyczących poszczególnych faktur. I tak, jak już zasygnalizowano powyżej, zasadny okazał się zarzut braku dowodu doręczenia przez powoda faktur korygujących wskazanych w pozycji: 87 (faktura – k. 288-291 akt), 88 (faktura – k. 292-295 akt), 119 (faktura – k. 296-299 akt), 120 (faktura – k. 300-301 akt), 121 (faktura – k. 302-304 akt) i 122 (faktura – k. 305-306 akt) na łączną kwotę 8 001,52 złotych, co wpłynęło na żądanie odsetkowe od tej kwoty, a na co szczegółowo wskazano powyżej.

Pozwani wskazywali również, że w przypadku faktury wskazanej w pozycji 52 (faktura – k. 196 akt) odbiór towarów potwierdził inny podmiot. Jakkolwiek w istocie dostarczenie towarów pokwitowane zostało przez (...) spółkę z ograniczoną z siedzibą w K. ( apteka (...) w S.), niemniej jednak jako nabywcę, który zamówił określone w tej fakturze produkty lecznicze (na kwotę 13,26 złotych brutto) wskazano (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., zaś pozwani, a to na nich spoczywał ciężar dowodu, nie tylko nie kwestionowali, by spółka ta nie otrzymała zamówionych towarów, ale przede wszystkim nie wykazali, by podmiot odbierający towar w imieniu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. nie był do tego uprawniony. Odnośnie natomiast do faktury wskazanej w pozycji 2 (faktura – k. 186 akt), to wprawdzie opiewała ona na kwotę 777,33 złotych brutto, niemniej jednak powód dochodził na jej podstawie jedynie kwoty 51 złotych, albowiem w pozostałym zakresie została ona uregulowana (pismo powoda z datą w nagłówku „dnia 03 stycznia 2024 roku” (data prezentaty: 2024-01-08, k. 377-379 akt). Natomiast w przypadku faktur wskazanych w pozycji 45-47 (faktury – k. 311, 215, 320 akt), to znajdujące się w aktach sprawy listy przewozowe potwierdzone przez odbiorcę – (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., pozwalały na jednoznaczne ustalenie, że dotyczą one dostarczenia produktów leczniczych wskazanych m. in. w tychże fakturach.

Odnośnie natomiast żądania kwoty 11 223,88 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwoty 61 342,56 złotych za okres do dnia 19 sierpnia 2019 roku, w konsekwencji powyższego – skoro nie zostało wykazane doręczenie wskazanych wyżej faktur korygujących, brak było podstaw do uznania, że zachodzi stan opóźnienia w ich zapłacie za okres do dnia 19 sierpnia 2019 roku, wobec czego powodowi nie należały się z tej części żądania skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcja handlowych liczone od faktur korygujących do dnia 19 sierpnia 2019 roku w łącznej kwocie 1 416,34 złotych (364,34 złotych + 218,39 złotych + 329,95 złotych + 228,67 złotych + 273,06 złotych + 1,03 złotych). Z tej części żądania zatem uzasadniona pozostawała kwota 9 807,54 złotych wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty (art. 482 k.c.). Żądanie co do tego roszczenia w zakresie kwoty 1 416,34 złotych oraz odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty 11 223,88 złotych za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia 30 listopada 2022 roku podlegało zaś oddaleniu.

Odnośnie natomiast żądania kwoty 127,73 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwoty 61 342,56 złotych za okres od dnia 20 sierpnia 2019 roku do dnia 27 sierpnia 2019 roku, w konsekwencji powyższego – skoro nie zostało wykazane doręczenie wskazanych wyżej faktur korygujących, brak było podstaw do uznania, że zachodzi stan opóźnienia w ich zapłacie za ten okres, wobec czego powodowi nie należały się z tej części żądania skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcja handlowych liczone od faktur korygujących za okres od dnia 20 sierpnia 2019 roku do dnia 27 sierpnia 2019 roku w łącznej kwocie 16,66 złotych. Z tej części żądania zatem uzasadniona pozostawała kwota 111,07 złotych wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty (art. 482 k.c.). Żądanie co do tego roszczenia w zakresie kwoty 16,66 złotych oraz odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty 127,73 złotych za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia 30 listopada 2022 roku podlegało zaś oddaleniu.

Odnośnie natomiast do żądania kwoty 1 077,85 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie naliczonych od innych nieterminowo opłaconych przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. faktur, to w tym zakresie powództwo jako nieudowodnione podlegało oddaleniu, brak było bowiem jakiegokolwiek dowodu, z którego wynikałoby, że roszczenie takie powodowi w istocie przysługuje. Poza lakoniczną adnotacją na wydruku z sytemu powoda (k. 32 akt), brak jest jakichkolwiek podstaw do ustalenia jakich faktur i za jaki okres roszczenie to dotyczyło, nie poddaje się więc ono jakiejkolwiek weryfikacji przez Sąd.

Odnosząc się natomiast do uwzględnienia w sumie wekslowej odsetek, to jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 czerwca 2010 roku, sygn. akt V CSK 461/09) nie jest wykluczone, że suma wekslowa zawiera – jako element składowy – odsetki za opóźnienie w zapłacie kwoty pieniężnej i co więcej, w niniejszej sprawie, z deklaracji wekslowej wprost wynikało, że obejmować ona będzie wartość aktualnego zadłużenia (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wraz z odsetkami i wszelkimi kosztami dochodzenia weksla. Zgodnie natomiast z treścią art. 43 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) posiadacz wekslu może wykonywać zwrotne poszukiwanie przeciw indosantom, wystawcy, tudzież innym dłużnikom wekslowym po terminie płatności, jeżeli zapłata nie nastąpiła. W takim wypadku może żądać od zobowiązanego zwrotnie odsetek od wysokości sześć od sta, a przy wekslach, wystawionych i płatnych w Polsce, odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia płatności (tak Sąd Apelacyjny w Gdańsku w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 czerwca 2017 roku, sygn. akt I ACa 994/16). W niniejszej sprawie powód oznaczył jako datę płatności weksla dzień 29 sierpnia 2019 roku, a zatem uprawniony był do wpisania sumy wekslowej w wysokości zobowiązania głównego wraz z odsetkami i kosztami istniejącymi w tym dniu, przy czym na sumę wekslową składały się w niniejszej sprawie kwota należności głównej, kwota 11 351,61 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwoty należności głównej za okres do dnia 27 sierpnia 2019 roku (11 223,88 złotych + 127,73 złotych) i kwota 1 077,85 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie naliczonych od innych nieterminowo opłaconych faktur, co uznać należy za prawidłowe w świetle treści powyższego przepisu.

Kolejnymi kwestiami wymagającymi oceny w świetle podniesionych przez pozwanych zarzutów była kwestia wymagalności należności wekslowej i kwestia wezwania pozwanych do zapłaty sumy wekslowej.

Zgodnie z porozumieniem wekslowym pozwani poręczyciele złożyli oświadczenie, że w przypadku braku zapłaty całej kwoty zadłużenia przez wystawcę weksla, zobowiązują się oni zapłacić tę sumę na żądanie posiadacza weksla, z zastrzeżeniem, iż powinni zostać o tym fakcie powiadomieni w formie listu poleconego wysłanego na 7 dni przed terminem płatności weksla. Jednocześnie w porozumieniu wekslowym wskazano wówczas aktualne adresy poręczycieli: M. S. – ulica (...), (...)-(...) G.; J. S. – ulica(...), (...)-(...) K.; A. P. – Osiedle (...), (...)-(...) K. i G. P. – ulica (...), (...)-(...) K., a następnie, w dniu 18 kwietnia 2017 roku strony podpisały aneks do deklaracji wekslowej, w której podano następujące dane i adresy poręczycieli: M. S. – ulica (...), (...)-(...) G.; J. S. – ulica (...), (...)-(...) S.; A. P. – ulica (...), (...)-(...) P. i G. P. – ulica (...), (...)-(...) K..

Jednocześnie w dniu w dniu 21 sierpnia 2019 roku (a więc z zachowaniem terminu siedmiu dni przed dniem płatności weksla) powód skierował do pozwanych zawiadomienie o wypełnieniu weksla oraz wezwanie do zapłaty sumy wekslowej na następujące adresy: M. S. – ulica (...), (...)-(...) G.; J. S. – ulica (...), (...)-(...) K. (zamiast S.); A. P. – Osiedle (...), (...)-(...) K. (zamiast ulica (...), (...)-(...) P.) i G. P. – ulica (...), (...)-(...) K. (k. 34 akt). Wobec zaś powyższego uznać należało, że pozwani J. S. i A. P. nie zostali wezwani do zapłaty należności wekslowej na prawidłowy adres.

Zgodnie z treścią art. 38 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) posiadacz weksla, płatnego w oznaczonym dniu albo w pewien czas po dacie lub po okazaniu, powinien przedstawić go do zapłaty, bądź w pierwszym dniu, w którym można wymagać zapłaty, bądź w jednym z dwóch następnych dni powszednich. Przedstawienie weksla do zapłaty polega na okazaniu trasatowi lub wystawcy weksla własnego oryginału weksla wraz z wyraźnym lub dorozumianym wezwaniem do zapłaty i na gotowości wydania przy zapłacie weksla, pokwitowanego przez posiadacza. Przedstawienie weksla do zapłaty przewidziane w powyżej wskazanym przepisie następuje także w sytuacji, gdy posiadacz weksla umożliwi wystawcy weksla własnego zapoznania się z oryginałem weksla w miejscu jego płatności (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 marca 2001 roku, sygn. akt III CKN 322/00). Przepis art. 38 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) dotyczy przy tym nie tylko przedstawienia weksla wystawcy, ale także jego przedstawienia wobec poręczycieli, gdyż ich odpowiedzialność jest taka sama jak osób, za które udzielono poręczenia. Powszechnie przyjmuje się, że przewidziany w tym przepisie wymóg przedstawienia weksla do zapłaty ma służyć zapewnieniu dłużnikowi możliwości oceny legitymacji posiadacza weksla oraz sprawdzeniu sposobu wypełnienia weksla (tak Sąd Apelacyjny w Łodzi w uzasadnieniu wyroku z dnia 18 czerwca 2015 roku, sygn. akt I ACa 1867/14), przy czym nieskuteczność wezwania do wykupu weksla (a więc nieprzedstawienie weksla do zapłaty) nie czyni weksla nieważnym, lecz rodzi skutek tylko co do odsetek w takim zakresie, że wierzyciel będący posiadaczem weksla może ich dochodzić nie od dnia przedstawienia weksla do zapłaty, którego nie było, ale od dnia, w którym wystawca weksla mógł dokonać oględzin tego dokumentu i stwierdzić, czy istnieje jego zobowiązanie wekslowe (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 listopada 2004 roku, sygn. akt I CK 224/04). Brak spełnienia wymogu przedstawienia weksla do zapłaty powoduje więc, że opóźnienie dłużnika powstaje dopiero po dacie przedstawienia weksla do zapłaty, co w niniejszej sprawie wiązało się z doręczeniem odpisu pozwu i oznaczało, że z wekslem mogli się oni zapoznać już następnego dnia, a w konsekwencji – w przypadku pozwanych J. S. i A. P., że popadli oni w opóźnienie w zapłacie należności głównej w kwocie 61 342,56 złotych (53 341,04 złotych + 8 001,52 złotych jako kwota dotycząca faktur korygujących doręczonych wraz z pozwem) – od dnia 17 czerwca 2023 roku w przypadku pozwanego G. P. oraz od dnia 08 czerwca 2023 roku – w przypadku pozwanej A. P.. Należało mieć bowiem na uwadze, że ugruntowane jest stanowisko, że przedstawienie weksla w rozumieniu art. 38 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) może nastąpić także w postępowaniu sądowym, gdyż złożenie w nim weksla umożliwia dłużnikowi uzyskanie takich samych informacji, jak okazanie mu weksla przez jego posiadacza (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 czerwca 2010 roku, sygn. akt V CSK 461/09, z dnia 23 listopada 2004 roku, sygn. akt I CK 224/04, czy z dnia 31 marca 2006 roku, sygn. akt IV CSK 132/05).

W tym miejscu wskazać należy, że pozwani z powyżej szczegółowo omówionych względów powoływali się na wypełnienie weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym, przy czym co do zasady, za wyjątkiem zachowania terminu do wykupu weksla w przypadku pozwanych J. S. i A. P., jak i zarzutu braku doręczenia faktur korygujących, zarzuty te (subiektywne) okazały się być niezasadne, pozwani nie kwestionowali przy tym, że złożyli podpisy na wekslu, czy deklaracji wekslowej (brak zarzutów obiektywnych).

Mając zatem na uwadze całokształt powyższych rozważań w punkcie pierwszym wyroku Sąd na podstawie art. 493 § 4 k.p.c. uchylił nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym (z weksla) wydany w dniu 23 maja 2023 roku w sprawie o sygn. akt VI GNc 1736/23 przeciwko pozwanym M. S., G. P., A. P. i J. S. – w całości oraz na podstawie art. 10, art. 30, art. 32 w zw. z art.103, art. 104, art. 38, art. 47, art. 48, art. 70 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) w zw. z art. 535 k.c. w zw. z art. 554 k.c. i art. 118 k.c., art. 123 § 1 pkt 1 k.c. i art. 124 k.c. oraz art. 1 pkt 3 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1104) w zw. z art. 455 k.c. w zw. z art. 481 k.c. w zw. z art. 482 k.c.:

a) w punkcie drugim i trzecim wyroku zasądził od pozwanego M. S. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (53 341,04 złotych + 8 001,52 złotych + 9 807,54 złotych + 111,07 złotych) wraz z odsetkami: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8001,52 złotych za okres od dnia 03 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, zaś w pozostałym zakresie oddalił powództwo skierowane przeciwko M. S. (w oparciu o wskazane powyżej przepisy w zw. z art. 6 a contrario);

b) w punkcie czwartym i piątym wyroku zasądził od pozwanego G. P. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (53 341,04 złotych + 8 001,52 złotych + 9 807,54 złotych + 111,07 złotych) wraz z odsetkami: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 30 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8 001,52 złotych za okres od dnia 06 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, zaś w pozostałym zakresie oddalił powództwo skierowane przeciwko G. P. (w oparciu o wskazane powyżej przepisy w zw. z art. 6 a contrario);

c) w punkcie szóstym i siódmym wyroku zasądził od pozwanego J. S. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (53 341,04 złotych + 8 001,52 złotych + 9 807,54 złotych + 111,07 złotych) wraz z odsetkami: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8 001,52 złotych za okres od dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, zaś w pozostałym zakresie oddalił powództwo skierowane przeciwko J. S. (w oparciu o wskazane powyżej przepisy w zw. z art. 6 a contrario);

d) w punkcie ósmym i dziewiątym wyroku zasądził od pozwanej A. P. na rzecz powoda „(...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 71 261,17 złotych (53 341,04 złotych + 8 001,52 złotych + 9 807,54 złotych + 111,07 złotych) wraz z odsetkami: ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 53 341,04 złotych za okres od dnia 08 czerwca roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8 001,52 złotych za okres od dnia 08 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 9 807,54 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 111,07 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty, zaś w pozostałym zakresie oddalił powództwo skierowane przeciwko A. P. (w oparciu o wskazane powyżej przepisy w zw. z art. 6 a contrario).

Nadto w punkcie dziesiątym wyroku działając na podstawie art. 47 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 282) Sąd ustalił, że odpowiedzialność pozwanych M. S., G. P., J. S. i A. P. jest solidarna w zakresie kwot zasądzonych odpowiednio w punkcie drugim, czwartym, szóstym oraz ósmym.

O kosztach procesu Sąd orzekł natomiast zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów określoną w art. 100 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1¹ k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. mając na uwadze, że w niniejszej sprawie powód wygrał sprawę w 96,60%, a pozwani w 3,40% (tj. w zakresie, w jakim powództwo przeciwko nim zostało oddalone, a więc w zakresie kwoty 2 510,85 złotych (1 416,34 złotych + 16,66 złotych + 1 077,85 złotych), pozostawiając na mocy art. 108 § 1 k.p.c. szczegółowe ich rozliczenie referendarzowi sądowemu.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)

4. (...)

5. (...)

6. (...)

7. (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 17 lutego 2025 roku

Dodano: 23 kwietnia 2025, Opublikował(a): Joanna Miotk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sądu Rejonowego Justyna Supińska
Data wytworzenia informacji: 31 października 2024