Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy w Gdyni, Wydział I Cywilny

w składzie

Przewodniczący: SSR Adrianna Gołuńska-Łupina

Protokolant: st. sek. sąd. Iwona Górska

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2017r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa M. L.

przeciwko (...) SA w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) SA w W. na rzecz powoda M. L. kwotę 18 697 zł. 28 gr.(osiemnaście tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych 28/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 25 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego (...) SA w W. na rzecz powoda M. L. kwotę 3303 zł. 70 gr.(trzy tysiące trzysta trzy złote 70/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje ściągnąć od powoda na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 20 zł 65 gr.( dwadzieścia złotych 65/100) tytułem nieuiszczonych kosztów procesu, natomiast od

pozwanego na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 274 zł 30 gr.( dwieście siedemdziesiąt cztery złote 30/100) tytułem nieuiszczonych kosztów procesu;

Sygn. akt I C 1540/16

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 25 marca 2016 r. doszło do wypadku komunikacyjnego. W jego wyniku uszkodzeniu uległ stanowiący własność powoda samochód marki A. (...). Winnym spowodowania kolizji był kierujący pojazdem ubezpieczonym w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W..

Okoliczności bezsporne

Ubezpieczyciel dobrowolnie wypłacił tytułem odszkodowania za uszkodzenie pojazdu sumę 24 311,17 zł.

Okoliczność bezsporna

Uzasadniony ekonomicznie i technologicznie koszt naprawy uszkodzonego pojazdu wynosił 43008,45 zł.

Dowód: opinia biegłego K. K.– k. 64-83

Ocena dowodów

Sąd uznał opinię biegłego K. K. za jasną, pełną i wewnętrznie niesprzeczną. Biegły w sposób czytelny dokonał oceny uszkodzeń pojazdu i przedstawił wyliczenie kosztów naprawy pojazdu powoda, uznając iż naprawa jest ekonomicznie uzasadniona.. Strony nie zakwestionowały opinii biegłego sądowego.

Nie budziły również wątpliwości dokumenty prywatne złożone przez strony.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności była bezsporna.

Powództwo było zasadne w zakresie refundacji pozostałej części kosztu naprawy uszkodzonego pojazdu (43 008,45– 24 311,17 = 18 697,28 zł).

Opinia biegłego uwzględniała stawki usług naprawczych z rynku lokalnego (por. uchwałę SN z dnia 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03).

W niniejszej sprawie strona powodowa domagała się również zwrotu wydatków poniesionych na etapie przedprocesowym tj. kwoty 984 zł z tytułu kosztów pomocy prawnej w postępowaniu likwidacyjnym. W ocenie Sądu roszczenie powoda w tym zakresie nie zasługiwało na uwzględnienie. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z dnia 13 marca 2012r., III CZP 75/11, Legalis nr 432231 uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym prowadzonym przez ubezpieczyciela, mogą w okolicznościach konkretnej sprawy stanowić szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.). W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd Najwyższy wskazał, że objęcie przedmiotowych kosztów odszykowaniem może być uzasadnione, gdy okoliczności określonej sprawy uprawniają do stwierdzenia merytorycznej lub ekonomicznej potrzeby ustanowienia pełnomocnika. Jako zdarzenia usprawiedliwiające potrzebę skorzystania z zastępstwa w postępowaniu likwidacyjnym przytaczano nieznajomość języka polskiego przez cudzoziemca, zamieszkiwanie poszkodowanego poza Polską, powodujące, że osobiste prowadzenie postępowania likwidacyjnego mogło wiązać się z wyższymi kosztami niż wydatki na pomoc specjalisty, skorzystanie z której uznawano niekiedy za realizację obowiązku zapobieżenia zwiększeniu szkody. Powoływano także argumenty dotyczące potrzeby zapewnienia poszkodowanemu pozycji porównywalnej z pozycją ubezpieczyciela i zmniejszeniu niedogodności, jaką stanowi udział w postępowaniu likwidacyjnym. Poza powyższymi przypadkami, w ocenie Sądu Najwyższego, „w normalnym związku pozostaje natomiast sięgnięcie po pomoc prawną w okolicznościach, w których stan zdrowia, kwalifikacje osobiste lub sytuacja życiowa poszkodowanego usprawiedliwiają stanowisko o niezbędności takiej pomocy w celu sprawnego, efektywnego i ekonomicznie opłacalnego przebiegu postępowania likwidacyjnego. Tego rodzaju koszty będą poniesione wprawdzie także zgodnie z wolą poszkodowanego, jednak decyzja o konieczności wydatków nie będzie swobodna, lecz wymuszona przez zdarzenie sprawcze, usunięcie skutków którego wymaga skorzystania z pomocy pełnomocnika”. Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela powyższy pogląd prawny. W niniejszej sprawie – zdaniem Sądu – powód nie wykazał, że zaszły jakiekolwiek szczególne okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie żądania zwrotu kosztów postępowania przedprocesowego. W ocenie Sądu skoro pomiędzy stronami od początku sporna była wysokość szkody to jedynym sposobem rozstrzygnięcia sporu było wytoczenie powództwa i złożenie wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego, co też powód uczynił w pozwie. Dlatego też w powyższym zakresie powództwo należało oddalić.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 415 k.c. w zw. z art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono na mocy art. 361 § 1 k.c. a contrario jako zawyżone ( punkt II. sentencji).

Koszty

O kosztach stron orzeczono w punkcie III. sentencji na mocy art. 100 k.p.c. (stosunkowe rozdzielenie). Powód wygrał proces w 93%, pozwany – w 7%. Koszty powoda to: opłata sądowa od pozwu (997 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (3600 zł, § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych) w brzmieniu obowiązującym od 27 października 2016 roku, 600 zł (wykorzystana część zaliczki), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł). 93 % z sumy tych kosztów to: 4849 zł. Koszty pozwanego to: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (3600 zł, § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł). 7 % z sumy tych kosztów to: 253,19zł. Różnica na korzyść powoda to: 4595,81 zł. Rozstrzygniecie w punkcie III wyroku jest zatem nieprawidłowe albowiem Sąd nie uwzględnił na skutek omyłki, iż od 27 października 2016 roku przy tej wartości przedmiotu sporu obowiązują stawki z tytułu kosztów zastępstwa procesowego -3600 zł. Powyższa nieprawidłowość może zostać usunięta jedynie w drodze zaskarżenia postanowienia o kosztach w formie zażalenia i uwzględnienia zażalenia na postawie art. 395 par. 2 .k. p. c.

W punktach IV. sentencji rozstrzygnięto o nieuiszczonych kosztach sądowych, na które składa się niezaliczkowana część wynagrodzenia biegłego (294,95 zł), które rozłożono na strony zgodnie z proporcją, w której przegrały proces (art. 100 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych): powód ponosi 20,65 zł. pozwany – 274,30 zł..