Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2017 r. w G. sprawy z powództwa E. F. przeciwko Gminie M. G.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Wejherowie w dniu 31 marca 2003 r. (sygn. VI Nc 871/03) w odniesieniu do odsetek ustawowych od kwoty głównej za okres do dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 25 maja 2013 r.

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  znosi pomiędzy stronami koszty procesu.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Sąd Rejonowy w Wejherowie w dniu 31 marca 2003 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od E. F. na rzecz Gminy M. G. kwotę 112 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23 kwietnia 2002 r. do dnia zapłaty oraz 75 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Po uprawomocnieniu się orzeczenia została mu w dniu 20 października 2003 r. nadana klauzula wykonalności.

Dowód: nakaz z klauzulą, k. 8

Pierwsza egzekucja należności objętej nakazem została wszczęta 4 listopada 2003 r. i umorzona 26 kwietnia 2004 r. (sygn. KM 2355/03). Druga egzekucja została wszczęta 3 lipca 2007 r. i umorzona 8 lutego 2008 r. (sygn. KM 2165/07). Trzecia egzekucja została wszczęta 25 maja 2016 r. (sygn. KM 2839/16).

Dowód: zawiadomienie, k. 5

zawiadomienie, k. 6

zajęcie, k. 7

protokół, k. 26

protokół, k. 27

protokół, k. 28

Ocena dowodów

Stan faktyczny ustalono na podstawie niekwestionowanych przez strony odpisów dokumentów urzędowych. Pozwany nie kwestionował też samych dat wszczęcia i umorzenia wcześniejszych egzekucji, zaś sam fakt ich prowadzenia znajduje wiarygodne potwierdzenie w dołączonych do odpowiedzi na pozew protokołów czynności terenowych komorników.

Kwalifikacja prawna

Powództwo jest częściowo zasadne. Przedawnieniu uległy odsetki od należności głównej od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 25 maja 2013 r. W pozostałym zakresie nie doszło do przedawnienia.

Wyjaśnienie powyższego jest następujące: kwota główna, koszty i odsetki do daty wydania orzeczenia podlegają 10-letniemu terminowi przedawnienia z uwagi na treść art. 125 § 1 zdanie pierwsze k.c. W stosunku do powyższych elementów długu ponadto doszło do dwukrotnej przerwy biegu przedawnienia na skutek wszczynania egzekucji w 2003 i 2007 r.

Z kolei odsetki biegnące po dacie prawomocnego orzeczenia podlegają 3-letniemu terminowi przedawnienia, o czym stanowi zdanie drugie § 1 art. 125 k.c. To oznacza, że odsetki przedawniły się za okres poprzedzający 3 lata od wszczęcia ostatniej egzekucji (ostatnia egzekucja została wszczęta 25 maja 2016 r., czyli odsetki przedawniły się w odniesieniu do powstałych przed 26 maja 2013 r.).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 125 § 1 zdanie drugie k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono na mocy art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 125 § 1 zdanie pierwsze k.c.

Koszty

O kosztach orzeczono na mocy art. 100 k.p.c. znosząc je wzajemnie, gdyż każda ze stron w niepomijalnym zakresie uległa przeciwnikowi. Należy zwrócić uwagę, że zakres uwzględnienia powództwa nie jest nieznaczny, gdyż obejmuje niemal 10-letni okres odsetkowy, a więc istotny (ponad 50%) ułamek w proporcji w wysokości sumy głównej egzekwowanego długu, gdyż w latach 2003-2013 poziom odsetek ustawowych wynosił od 13% do 11.50%.