Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2019 r. w G. sprawy z powództwa D. K. przeciwko (...) Towarzystwo (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. na rzecz powoda D. K.:

a.  29.514,13 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy pięćset czternaście złotych trzynaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 20 września 2018 r. do dnia zapłaty;

b.  4.446 zł (cztery tysiące czterysta czterdzieści sześć złotych);

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. na rzecz powoda D. K. kwotę 4.567,45 zł (cztery tysiące pięćset sześćdziesiąt siedem złotych czterdzieści pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować i zakreślić w rep. C;

2.  przedłożyć z wpływem lub za 21 dni.

Sygn. akt I C 998/18

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 8 kwietnia 2018 r. w godzinach popołudniowych J. (Y.) M. (obywatel Ukrainy), będący pod znacznym wpływem alkoholu (2.79 ‰ alkoholu we krwi), po sprzeczne ze znajomymi bez zachowania żadnych wymogów ostrożności wyjechał tyłem z dużą prędkością z posesji przy ul. (...) na tę ulicę samochodem N. (...), pojazd miał otwarte drzwi. Pojazd ten uderzył w prawidłowo jadący samochód A. nr rej. (...). Siła uderzenia obróciła A. o około 180 stopni, uderzenie nastąpiło w tylny lewy bok tego samochodu. Pojazdem A. kierował D. K. (Policja stwierdziła, że był trzeźwy), pasażerem był M. Ż. (1), obaj mieli zapięte pasy bezpieczeństwa. M. Ż. (1) natychmiast po zdarzeniu wysiadł z A. i pobiegł za oddalającym się N.. J. M. dojechał do najbliższego skrzyżowania (w międzyczasie uderzył też płot, ogrodzenie). M. Ż. (1) wyciągnął sprawcę z samochodu, ten nie mógł utrzymać się na nogach i upadł na ziemię. Została wezwana Policja, przyjechała bardzo szybko, gdyż w pobliżu znajdował się patrol. Sprawca był bardzo agresywny, po zamknięciu w radiowozie uderzał głową w kratę i szybę.

W toku postępowania karnego ustalono, że J. M. wyjechał na Ukrainę i nie ma z nim kontaktu.

Dowód: zeznania D. K., k. 304-305

zeznania M. Ż., k. 304

opinia, k. 293-194

notatka urzędowa, k. 285

Pojazd kierowany przez sprawcę był ubezpieczony w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Towarzystwo (...) S.A. w W..

Okoliczność bezsporna

Ubezpieczyciel po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego odmówił wypłaty odszkodowania za uszkodzenie pojazdu, gdyż sprawca „nie odpowiadał na korespondencję”, a tym samym „nie potwierdził okoliczności zdarzenia”. Ponadto ubezpieczyciel powołał się na fakt, że postępowanie karne jest w toku. W późniejszym czasie przyznał jednak poszkodowanemu (28 stycznia 2019 r.) 554 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę i 48,42 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia.

Okoliczność bezsporna (por. też k. 358)

Celowy, ekonomicznie uzasadniony koszt przywrócenia stanu poprzedniego pojazdu poszkodowanego wynosi 29.514,13 zł, przy uwzględnieniu cen średnich usług naprawczych z rynku lokalnego (blacharsko-mechaniczne119,52 zł, lakiernicze 132,27 zł) oraz cen części nowych, typu Q.

Dowód: opinia biegłego P. T., k. 312-338, 365-367

Powód w trakcie zdarzenia uderzył głową w szybę drzwi, gdyż uderzenie miało boczny wektor. Kiedy wrócił do domu, zwymiotował. W szpitalu wykonano RTG czaszki i szyi, stwierdzono stłuczenie. Ponadto odczuwał ból w klatce piersiowej spowodowany napięciem pasu bezpieczeństwa. Na następny dzień zgłosił się do ortopedy z uwagi na ból w prawej nodze, stwierdzono naderwanie mięśnia tylnego uda. Głowa przestała go boleć po około 1 tygodniu. Noga bolała przez około dwa miesiące, brał w tym czasie leki przeciwbólowe.

Dowód: zeznania powoda, k. 305

Ocena dowodów

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom M. Ż. i powoda. Są one wzajemnie spójne, a jednocześnie stanowią wypowiedzi szczere i zindywidualizowane. Biorąc pod uwagę obiektywnie zmierzony w postępowaniu karnym stan upojenia alkoholowego przez sprawcę przedstawiony przez w/w osoby przebieg zdarzenia nie budzi więc żadnych wątpliwości i należy w całości przypisać winę za zdarzenie kierującemu pojazdem N. (...).

Opinia biegłego P. T. (wraz z pisemnym uzupełnieniem) jest zdaniem Sądu pełna, jasna i wewnętrznie niesprzeczna. Sąd ostatecznie przyjął wariant II. (uwzględniający ceny części nowych, typu Q), gdyż są one pełnowartościowe i zapewniają pełne przywrócenie stanu poprzedniego oraz wszelkie aspekty bezpieczeństwa. Brak logo producenta pojazdu, to jedyna różnica, nie wpływająca na zdolność pojazdu do jazdy i jego walory użytkowe. Biegły w opinii uzupełniającej trafnie wyjaśnił problematykę przywrócenia stanu poprzedniego odnośnie uszkodzonej felgi.

Zeznania M. Ż. są także wiarygodne w zakresie opisu cierpień, których doznał w związku z wypadkiem – brak w nich cech agrawacji, przytoczone dolegliwości są typowe dla tego rodzaju zdarzeń. Można wręcz powiedzieć, że poszkodowany i tak doznał obrażeń dość nieznacznych, biorąc pod uwagę skrajnie nieodpowiedzialny sposób zachowania upojonego alkoholem sprawcy wypadku.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności pozwanego została należycie udowodniona przez powoda i wynika z art. 415 k.c. w zw. art. 436 § 2 k.c. w zw. za art. 822 § 1 k.p.c. Niewątpliwą i wyłączną winę za spowodowanie kolizji ponosi J. (Y.) M.. Wyjazd z posesji na drogę publiczną wymaga ustąpienia pierwszeństwa. Winę tę należy ocenić jako rażącą, biorąc pod uwagę jego znaczny stan nietrzeźwości.

Wysokość odszkodowania w zakresie kompensaty uszkodzeń pojazdu została ustalona w oparciu o dowód z opinii biegłego na kwotę 29.514,13 zł. Zasady wyliczenia tego odszkodowania (średnie stawki za roboczogodzinę na rynku lokalnym, ceny części nowych) są zgodnie z powszechnie akceptowanym orzecznictwem. Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. lit. a na mocy art. 415 k.c. w zw. z art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

Jeżeli chodzi o wysokość zadośćuczynienia, Sąd uznał, że wskazywana przez powoda kwota 5.000 zł jest adekwatna do skali cierpień. Należy podkreślić, że nie jest to suma wysoka, bliska wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w polskiej gospodarce. Powód doznał obrażeń dość powierzchownych, ale niewątpliwie początkowo cierpiał, choć jednocześnie nie były to cierpienia znaczne. Reasumując, umiarkowany zakres cierpień jest adektwany to żądanej kwoty, przy czym została ona pomniejszona o wypłaconą dobrowolnie część wynagrodzenia (pomniejszona o 554 zł). Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. lit. b na mocy art. 415 k.c. w zw. z art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 § 1 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono w punkcie II. sentencji na mocy art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 § 1 k.c. a contrario oraz art. 361 k.c.

Koszty

O kosztach procesu orzeczono jak w punkcie III. sentencji na mocy art. 100 k.p.c. (stosunkowe rozdzielenie). Powód wygrał proces w 85%, pozwany – w 15%.

Koszty powoda: 3.600 zł opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 1733 zł opłata od pozwu, 250 zł opłata od rozszerzenia powództwa, 500 zł zaliczka. 85% z sumy to: 5.185 zł.

Koszty pozwanego: 3.600 zł opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za adwokackie, ze zm.), 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 500 zł zaliczka. 15% z sumy: 617,55 zł.

Różnica: 4.567,45 zł na korzyść powoda.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować w kontr. uzasadnień

2. odpis wyroku doręczyć pełn. którzy zgłosili w terminie opłacone wnioski.