Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2025 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu dnia 14 maja 2025 roku w G.
na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa A. T. przeciwko (...) sp. z o.o. we W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

I.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy stanowiący wyroku z dnia 11 grudnia 2020 roku wydany przez Sąd Rejonowy w Gdyni w sprawie o sygn. I 1 C 2424/20 zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 21 września 2023 roku, w części tj. w zakresie obejmującym:

a)  punkt I. wyroku ponad kwotę:

i.  1.021,62 zł należności głównej,

ii.  299,31 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty 1.021,62 zł naliczonych do dnia 13 sierpnia 2024 roku,

(...).  dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od kwoty 1.021,62 zł od dnia 14 sierpnia 2024 roku do dnia zapłaty,

b)  punkt II. wyroku,

II.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy stanowiący punkt 2. wyroku z dnia 13 stycznia 2022 roku wydany przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w sprawie o sygn. XVI Ca 435/21 zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 21 września 2023 roku,

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

IV.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami.

Sygn. akt I C 805/24

UZASADNIENIE

(wyroku z dnia 14 maja 2025 roku – k. 118)

Powódka A. T. wniosła pozew przeciwko E- Kancelarii Grupie (...) spółce z o.o. z siedzibą we W. (obecnie (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.) o:

a)  częściowe pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 11 grudnia 2020 roku wydanego w sprawie o sygn. akt I 1 C 2424/20 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 21 marca 2023 roku zasądzającego od powódki na rzecz pozwanego kwotę 5.367,73 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 stycznia 2020 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania w wysokości 1.017 zł z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, z uwagi na częściowe uregulowanie zobowiązania oraz prowadzenie egzekucji na nieprawidłową kwotę,

b)  częściowe pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 13 stycznia 2022 roku wydanego w sprawie o sygn. akt XVI Ca 435/21 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 21 września 2023 roku zasądzającego od powódki na rzecz pozwanego kwotę 135 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, z uwagi na częściowe uregulowanie zobowiązania oraz prowadzenie egzekucji na nieprawidłową kwotę,

c)  zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów postępowania.

(pozew – k. 3-7)

Pozwany w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa i zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany podniósł, że na poczet zadłużenia zaliczył wpłaty w łącznej kwocie 5.896,88 zł.

(odpowiedź na pozew – k. 33-35)

Pismem z dnia 27 grudnia 2024 roku powódka zmieniła roszczenia w ten sposób, że wniosła o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 11 grudnia 2020 roku w sprawie o sygn. akt I 1 C 2424/20 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 21 września 2023 roku, w części tj. co do kwoty 5.367,73 zł stanowiącej całą należność główną, jak również co do wszystkich (100 %) odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od ww. należności głównej oraz co do kosztów procesu w części – do kwoty 135,24 zł.

(pismo z dnia 27.12.2024r. – k. 53-56v.)

Pozwany podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

(pismo z dnia 06.02.2025r. – k. 77-78v.)

Na rozprawie z dnia 20 lutego 2025 roku powódka – przez pełnomocnika – oświadczyła, że zmiana powództwa obejmuje cofnięcie żądania z punktu 2. Pozwy bez zrzeczenia się roszczenia. Wyjaśniła, że zmienione żądanie dotyczy pozbawienia wykonalności punktu 2. wyroku pierwszej instancji do kwoty 135,24 zł w odniesieniu do należności głównej z tytułu zasądzonych kosztów.

(protokół rozprawy z dnia 20.02.2025r. – k. 81, płyta – k. 82)

Pismem z dnia 6 marca 2025 roku powódka rozszerzyła powództwo w ten sposób, że wniosła o:

a)  pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 11 grudnia 2020 roku w sprawie o sygn. akt I 1 C 2424/20 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 21 września 2023 roku,

b)  pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 21 września 2023 roku,

ewentualnie o:

c)  pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 11 grudnia 2020 roku w sprawie I 1 C 2424/20 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 21 września 2023 roku, w części, tj. co do kwoty 5.367,73 zł stanowiącej całą należność główną, jak również co do wszystkich (100 %) odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od ww. należności głównej oraz co do kosztów procesu w części – do kwoty 135,24 zł.

Powódka dodała, że pozwany nie powinien prowadzić postępowania egzekucyjnego w oparciu o ww. tytuł wykonawczy, gdyż nie nabył tej wierzytelności.

(pismo z dnia 06.03.2025r. – k. 89-91)

Pozwany podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

(pismo z dnia 05.05.2025r. – k. 112-113)

Stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2020 roku Sąd Rejonowy w Gdyni w sprawie o sygn. akt I 1 C 2424/20 zasądził od A. T. na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 5.367,73 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 stycznia 2020 roku do dnia zapłaty (pkt I.) oraz kwotę 1.017,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty (pkt II.).

(dowód: wyrok z dnia 11.12.2020r. w I 1 C 2420/20 – k. 9)

Dnia 18 lutego 2021 roku A. T. uiściła na rachunek aktualnego wierzyciela kwotę 4.535,11 zł tytułem: „WYROK SR (...) I 1 C 2424/20”.

(dowód: potwierdzenie przelewu – k. 11)

Dnia 28 listopada 2022 roku E- Kancelaria Grupa (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. nabyła od (...) sp. z o.o. alternatywną spółką inwestycyjną 1 sp. k. z siedzibą w Ł. wierzytelność objętą ww. wyrokami.

(dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 28.11.2022r. wraz z załącznikami – k. 37-440

Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2022 roku Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie o sygn. akt XVI Ca 435/21 na skutek apelacji od wyroku z dnia 11 grudnia 2020 roku w sprawie o sygn. akt I 1 C 2420/20 oddalono apelację (pkt 1.) oraz zasądzono od A. T. na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 135 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego (pkt 2.).

(dowód: wyrok z dnia 13.01.2022r. – k. 10)

Dnia 19 stycznia 2022 roku A. T. uiściła na rachunek (...) S.A. kwotę 1.361,77 zł tytułem: „NALEŻNOŚĆ GŁÓWNA Z WYROKU Z DN. 13 STYCZNIA 2022 R., SYGN. AKT XVI CA 435/21 A. (...).

(dowód: potwierdzenie przelewu – k. 12)

Dnia 21 września 2023 roku Sąd Rejonowy w Gdyni nadał klauzulę wykonalności wyrokowi Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 11 grudnia 2020 roku w całości oraz wyrokowi Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 13 stycznia 2022 roku w sprawie o sygn. akt XVI Ca 435/21 w zakresie punktu 2. – na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W..

(dowód: postanowienie z dnia 21.09.2023r. w formie wydruku klauzuli wykonalności – k. 14)

Pismem z dnia 20 listopada 2023 roku E- Kancelaria Grupa (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł. skierowała do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Działdowie P. D. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w oparciu o ww. tytuł wykonawczy przy zastosowaniu art. 804 ² k.p.c.

(dowód: wniosek z dnia 20.11.2023r. – k. 45)

Pismem z dnia 13 sierpnia 2024 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Działdowie P. D. w sprawie o sygn. Km 1535/23 zawiadomił A. T. o wszczęciu przeciwko niej egzekucji na rzecz wierzyciela E- Kancelarii Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. na podstawie ww. tytułu wykonawczego.

Wskazano, że zaspokojeniu ulegają następujące należności:

a)  należność główna 1.242,24 zł,

b)  odsetki liczone od dnia 13 sierpnia 2024 roku 509,60 zł,

c)  w przypadku zwłoki dalsze odsetki liczone od dnia 14 sierpnia 2024 roku w wysokości 0,69 zł dziennie,

d)  koszty procesu 1.451,46 zł,

e)  koszty zastępstwa w egzekucji 225,00 zł,

f)  koszty klauzuli 120,00 zł,

g)  opłata egzekucyjna 332,40 zł,

h)  wydatki gotówkowe 19,01 zł.

(dowód: pismo komornika z dnia 13.08.2024r. – k. 13)

Pismem z dnia 5 września 2024 roku A. T. poinformowała komornika o dokonywanych wcześniej wpłatach na poczet należności objętych ww. tytułem wykonawczym.

(dowód: pismo z dnia 05.09.2024r. – k. 15, potwierdzenie odbioru – k. 16-17)

Pismem z dnia 16 września 2024 roku (doręczonym dnia 19 września 2024 roku) A. T. wezwała E- Kancelarię Grupę (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. do niezwłocznego dokonania korekty salda jej zadłużenia na skutek dokonanych wpłat. A. T. podejmowała również próby załatwienia sprawy telefonicznie oraz e-mailowo.

(dowód: wezwanie z dnia 16.09.2024r. – k. 20, potwierdzenie odbioru – k. 21-22, korespondencja e-mail – k. 23-25)

Pismem z dnia 19 września 2024 roku komornik poinformował A. T., że jej poprzednie pismo przekazał wierzycielowi, który nie potwierdził dokonanych przez nią wpłat.

(dowód: pismo z dnia 19.09.2024r. – k. 18)

Jednocześnie komornik poinformował A. T. o aktualnym stanie należności podlegającym zaspokojeniu w toku egzekucji:

a)  należność główna 1.242,24 zł,

b)  odsetki liczone od dnia 19 września 2024 roku 523,77 zł,

c)  w przypadku zwłoki dalsze odsetki liczone od dnia 20 września 2024 roku w wysokości 0,69 zł dziennie,

d)  koszty procesu 1.463,08 zł,

e)  koszty zastępstwa w egzekucji 225,00 zł,

f)  koszty klauzuli 120,00 zł,

g)  opłata egzekucyjna 335,00 zł,

h)  wydatki gotówkowe 115,57 zł.

(dowód: pismo komornika z dnia 19.09.2024r. – k. 19)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów złożonych przez strony.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, iż dowody z dokumentów przedłożonych przez strony są wiarygodne, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności tych dokumentów, w tym zgodności przedstawionych kopii dokumentów z oryginałami, prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, ani też żadna ze stron nie zaprzeczyła, iż osoby podpisane pod tymi dokumentami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.

Nadto Sąd dał wiarę zeznaniom powódki, jednakże nie wynikały z nich fakty ponad już wynikające ze złożonych dokumentów. Należało wnioskować z nich jedynie, że powódka informowana była o zmianie wierzyciela, w szczególności o nabyciu wierzytelności przez od (...) sp. z o.o. alternatywną spółką inwestycyjną 1 sp. k. z siedzibą w Ł., skoro na rzecz tego podmiotu dokonywała płatności.

Przechodząc do rozważań nad zasadnością powództwa Sąd zważył, że roszczenie powódki oparte było na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., który stanowi, że dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

Sąd uznał, że w uzasadnieniu wyroku nie ma potrzeby ani obowiązku wyrażania szczegółowego stanowiska do wszystkich poglądów prezentowanych przez strony, o ile nie miały one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy (por.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 października 1998 r. w sprawie II UKN 282/98, OSNP 1999/23/758). Dopuszczalne – a w świetle brzmienia art. 327 ¹ § 2 k.p.c. wręcz konieczne – jest rozprawienie się z poszczególnymi zarzutami niejako en bloc, poprzez zaprezentowanie odmiennego zapatrywania w kwestii faktów lub prawa niepozostawiające przestrzeni dla racjonalnej obrony pozostałych zarzutów, które – przy uwzględnieniu koncepcji sądu – stają się wówczas bezprzedmiotowe (por.: uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20.12.2017 r. w sprawie VI ACa 1651/15, LEX nr 2457546).

W pierwszej kolejności należało odnieść się oczywiście chybionych zarzutów podniesionych w piśmie powódki z dnia 6 marca 2025 roku.

Po pierwsze Sąd nie badał prawidłowości wydania wyroku I. instancji. Tymczasem powódka podniosła, że wierzycielem powódki był (...) sp. z o.o. sp. k. Tytuł wykonawczy wystawiony został na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. i tym faktem Sąd był związany.

Po drugie niezasadny okazał się zarzut oparty na nieskuteczności umowy cesji obejmującej kwestionowany tytuł wykonawczy. Pozwany występował w sprawie jako nabywca wierzytelności na podstawie art. 804 ¹ k.p.c. i w toku postępowania egzekucyjnego przejście uprawnień nie było kwestionowane. Zasadne jest zatem wnioskowanie, że wierzyciel przedstawił ciąg umów, na podstawie których komornik ustalił zasadność prowadzenia egzekucji na rachunek pozwanego wierzyciela. Zgłoszony zarzut traktować należy jako nadużycie prawa, gdyż ani w toku postępowania egzekucyjnego fakt przejścia uprawnień nie był kwestionowany (nie wniesiono skargi na czynność komornika), a nawet powódka na rozprawie nic takiego nie podnosiła. Odnosi się to także do poprzedniego wierzyciela na rzecz którego powódka uiściła część należności. Przyznała, że pomyliła się i nie uiściła części należności. Dla powódki w sensie finansowym nie miało znaczenia na rzecz, którego podmiotu uiści wymagalną należność. Jeżeli jednak miałaby wątpliwości, co do uprawnienia nabywcy wierzytelności powinna starać się tę kwestię wyjaśniać przedprocesowo ewentualnie skorzystać z możliwości złożenia świadczenia do depozytu sądowego (art. 467 k.c). Poza tym przecież dokonane wpłaty nie mogłyby stanowić zdarzenia skutkującego wygaśnięciem zobowiązania, gdyż dokonane byłyby na rzecz podmiotu nieuprawnionego (jeśli przyjmować również brak uprawnienia (...) sp. z o.o. alternatywną spółką inwestycyjną 1 sp. k. z siedzibą w Ł., chyba że w grę wchodzi pokwitowanie przez właściwego wierzyciela – art. 452 k.c.).

Niezależnie od powyższego, jeżeli nawet uznać, że pozwany nie posiada uprawnienia do egzekwowania należności objętych pierwotnym tytułem wykonawczym w jakiejkolwiek części, to przecież z tego powodu powództwo powinno zostać oddalone w całości. Chybiony jest pogląd, że nieskuteczność umowy cesji powoduje utratę mocy tytułu wykonawczego wystawionego na rzecz pierwotnego wierzyciela.

To zważywszy ocena roszczenia powódki wymagała w istocie przeliczenia dokonywanych przez powódkę wpłat z uwzględnieniem reguł, o których mowa w art. 451 k.c.

A zatem zaległość w należności głównej na dzień 18 lutego 2020 roku (dzień wpłaty kwoty 4.535,11 zł) w sprawie I 1 C 2424/20 wynosiła:



5.367,73 zł,



333,62 zł odsetek od należności głównej.

Skoro powódka dnia 18 lutego 2020 roku wpłaciła 4.535,11 zł, to wymagalna pozostała należność główna w kwocie: 5.367,73 zł – (4.535,11 zł – 333,62 zł) = 1.166,24 zł + dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 19 lutego 2021 roku do dnia zapłaty.

Zaległość w kosztach postępowania na dzień 19 stycznia 2022 roku (dzień dokonania wpłaty w kwocie 1.361,77 zł) z wyroku I 1 C 2424/20 wynosiła:



1.017,00 zł – kosztów procesu,



1,30 zł – odsetek od kosztów procesu.

Skoro pozwana wpłaciła 1.361,77 zł to spłaciła 135,00 zł kosztów postepowania apelacyjnego i pozostała do rozliczenia kwota 1.361,77 zł – 135,00 zł = 1.226,77 zł.

Do tego czasu odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 1.166,24 zł należności głównej, tj. od dnia 19 lutego 2021 roku do dnia 19 stycznia 2022 roku wyniosły 63,85 zł.

Zatem do rozliczenia została kwota 1.226,77 zł, a do zapłaty pozostały:



1.166,24 zł należności głównej + 63,85 zł odsetek na dzień 19 stycznia 2022 roku,



1.017,00 zł kosztów procesu + 1,30 zł kosztów na dzień 19 stycznia 2022 roku.

Zatem w pierwszej kolejności – zgodnie z art. 451 k.c. – należało zaliczyć wpłatę na odsetki 63,85 zł + 1,30 zł, czyli do rozliczenia pozostała kwota 1.226,77 zł – 63,85 zł – 1,30 zł = 1.162,62 zł.

Kwota ta wystarczyła na zapłatę kosztów i pozostała do rozliczenia kwota 1.162,62 zł – 1.017,00 zł = 144,62 zł.

Ta kwota pomniejszyła należność główną 1.166,24 zł – 144,62 zł = 1.021,62 zł.

Jest to kwota wymagalna na dzień 19 stycznia 2022 roku, do czego doliczyć należy dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie.

Zdaniem Sądu pozostawało bez znaczenia czy wpłaty zaliczać na poczet należności głównej czy kosztów skoro od obu kwot naliczane były odsetki ustawowe za opóźnienie.

Zatem wysokość zaległości na dzień zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, tj. dnia 13 sierpnia 2024 roku wynosiła:



kwota główna 1.021,62 zł (według komornika 1.242,24 zł + koszty 1.451,46 zł),



odsetki ustawowe od 1.021,62 zł od dnia 19 stycznia 2022 roku do dnia 13 sierpnia 2024 roku 299,31 zł (według komornika 509,60 zł),



koszty pełnomocnika za klauzulę 120,00 zł

Zatem na dzień zawiadomienia o wszczęciu wymagalna była łącznie kwota 1.440,93 zł.

Z kolei z zawiadomienia komornika wynikała kwota 3.203,30 zł.

Zatem nierozliczona kwota wynosiła 1.762,37 zł (w pozwie wskazano na wartość nieznacznie wyższą sporu na 1.897,74 zł, w rozszerzeniu na 5.897,00 zł – k. 53, a jeszcze później 7.229 zł – k. 89).

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. pozbawiono wykonalności tytuły wykonawcze, odpowiednio w zakresie, w jakim świadczenie zostało spełnione, o czym mowa w punktach I. i II. wyroku.

Na tożsamej podstawie a contrario powództwo w pozostałym zakresie w punkcie III. oddalono.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie IV. wyroku na podstawie art. 100 k.p.c., znosząc je wzajemnie. Sąd miał na uwadze, że ustalenie stosunku wygrana/przegrana i rozliczenie kosztów procesu nie musi być wynikiem ścisłych arytmetycznych ustaleń. Sąd miał na uwadze, że powódka przegrała powództwo w znacznej mierze (głównie na skutek rozszerzenia powództwa), kilkukrotnie zmieniała powództwo i poniosła wyższe (o opłaty sądowe od pozwu) koszty procesu.