Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2025 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:

Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2025 r. w G. sprawy z powództwa J. K. przeciwko Bankowi (...) S.A. w W.

o nakazanie i ustalenie

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powódki kosztami procesu.

Sygn. akt I C 785/24

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

C. K. (1) była stroną umowy o prowadzenie rachunku bankowego z pozwanym bankiem. C. K. (1) zmarła 3.10.2022 r. W. zmarłej w dniu 20.10.2022 r. udała się do lokalnej placówki banku przedłożyła akt zgonu i domagała się zamknięcia „konta”. Ustnie poinformowaną ją, że jest to niemożliwe, gdyż na rachunku znajdują się środki pieniężne (emerytura z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Okoliczności bezsporna

Ocena dowodów

Stan faktyczny był bezsporny

Kwalifikacja prawna

Powództwo o „zamknięcie rachunku bankowego” jest bezzasadne. Zgodnie z art. 59a ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego sporna umowa uległa rozwiązaniu z mocy prawa z chwilą śmierci C. K. (1). Jednakże – z uwagi na treść ustępu 4 w/w artykułu – uznaje się ją za wiążącą do chwili wypłaty przez bank środków pieniężnych osobie posiadającej do nich tytuł prawny. Tym samym poprawne jest dalsze faktyczne prowadzenie rachunku przez bank, skoro nadal znajdują się na nim środki pieniężne z emerytury zmarłej C. K.. Z tych przyczyn powództwo w tym zakresie podlegało oddaleniu na mocy art. 59a ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 4 Prawa bankowego.

Powództwo o ustalenie nieistnienia opłaty i nieistnienia zadłużenia z tytułu opłat za prowadzenie rachunku jest w konsekwencji także niezasadne. Nic bowiem nie wskazuje, że bank za okres po śmierci C. K. takie opłaty pobierał. A jeżeli pobrał, to legitymacja do powództwa o ich zwrot (tj. o świadczenie) przysługuje wyłącznie spadkobiercom, czyniąc jednocześnie powództwo ustalenie niezasadnym z powodu braku interesu prawnego w ustaleniu, skoro przysługuje dalej idący instrument prawny. Powódka nie wykazała, że jest spadkobiercą zmarłej. W tym zakresie powództwo oddalono więc na podstawie art. 189 k.p.c.

Koszty

O kosztach orzeczono na mocy art. 102 k.p.c. (tzw. zasada słuszności) nie obciążając nimi powódki, która jako osoba w podeszłym wieku nie posiada dostatecznego rozeznania w materii prawnej skutków śmierci posiadacza rachunku bankowego, materii – co należy podkreślić – niszowej (wysoko specjalistycznej). Niezawodowa pełnomocniczka powódki także takiej wiedzy nie posiadała, skupiając się na problematyce zupełnie niezwiązanej z rozpoznawaną sprawą (wielokrotnie ponawiane wywody co do sposobu wystawiania faktur VAT). Rozpoznawane w niniejszym procesie roszczenia były w pewnym sensie drugorzędne względem zasadniczego problemu wypłaty zgromadzonych na rachunku środków (refinansowanie kosztów pochówku zmarłej, w tym zakresie toczy się odrębny proces) i jedynie z tego powodu wyznaczono drugi termin rozprawy (przewidując możliwość rozwiązania w międzyczasie głównej przyczyny konfliktu stron – ostatecznie bez skutku).

Innymi słowy, obciążenie kosztami powódki byłoby niezgodne z elementarnym poczuciem sprawiedliwości – po jednej stronie występuje duży bank detaliczny, po drugiej – niezorientowana w materii prawnej starsza kobieta, której zmarła matka.