Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2024 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2024 r. w G. sprawy z powództwa Gminy M. G. przeciwko M. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża pozwanej kosztami procesu.

Sygn. akt I C 752/20

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Powód naliczył pozwanej kwotę 6.150 zł jako zobowiązanie dotyczące bezumownego korzystania z gruntu powoda za okres od 1 lipca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. – wezwał pozwaną do zapłaty w styczniu 2020 r.

Okoliczności bezsporne

Zobowiązanie do w całości zostało spłacone przez pozwaną w czerwcu 2024 r., co wyraźnie potwierdził powód w piśmie z 25 lipca 2024 r.

Dowód: pismo UM G., k. 192

Ocena dowodów

Materiał dowodowy w sposób nie budzący wątpliwości potwierdził zapłatę należności w całości, w tym z odsetkami.

Kwalifikacja prawna

Powództwo podlegało oddaleniu w całości, albowiem pozwana zaspokoiła dług w całości i roszczenie wygasło.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 224-225 k.c. i art. 481 k.c. – a contrario.

Koszty

Na mocy art. 102 k.p.c. nie obciążono pozwanej kosztami procesu (punkt II.), albowiem w sprawie zachodziły szczególne okoliczności w postaci spornego charakteru posiadania: objęcia gruntu postępowaniem o zasiedzenie w sprawie VII Ns 1193/20 – co było zresztą przyczyną zawieszenia niniejszego postępowania. Wynik tego postępowania ostatecznie w zakresie istotnym dla niniejszego postępowania okazał się niekorzystny dla pozwanej, ale dostatecznie tłumaczy wstrzymywanie się z płatnościami. Z punktu widzenia przeciętnego obywatela, skoro status gruntu jest niejasny do czasu zakończenia postępowania o zasiedzenie, to regulowanie płatności za korzystanie z tego gruntu winno być także czasowo wstrzymane (co współgra z zachowaniem sądu, który czasowo zawiesił postępowanie o zapłatę). Takie usprawiedliwienie pozwanej jest szczere i nie budzi wątpliwości. Po zakończeniu postępowania w sprawie VII Ns 1193/20 pozwana samodzielnie spowodowała, że dług został w całości spłacony, co świadczy o jej uczciwości. Dla zastosowania art. 102 k.pc. istotnym jest też sposób zachowania wierzyciela, który mimo spłacenia długi kilka miesięcy przed ostatnim terminem rozprawy nie cofnął pozwu, choć był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika (radca prawny). Takie zachowanie powoda nie zasługuje na moralną aprobatę i kontekście całokształtu sprawy jest także dodatkowym elementem uzasadniającym sięgnięcie po art. 102 k.p.c. Do uzyskania kosztów przez stronę powodową nie jest wystarczający argument, że żądanie pozwu było wymagalne w chwili jego wniesienia – to jest bezsporne, ale bez znaczenia w kontekście stosowania art. 102 k.p.c. Podstawą rozstrzygania o kosztach nie był bowiem art. 98 k.p.c. (ani art. 101 k.p.c.).