Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2021 r. w G. sprawy z powództwa Stoczni (...) S.A. w G. przeciwko Skarbowi Państwa – Prezydentowi Miasta G.

o ustalenie

I.  ustala, że wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości objętej księgą wieczystą (...) wynosi:

a.  w roku 2018: 9.837,18 zł (dziewięć tysięcy osiemset trzydzieści siedem złotych osiemnaście groszy),

b.  w roku 2019: 32.023,59 zł (trzydzieści dwa tysiące dwadzieścia trzy grosze pięćdziesiąt dziewięć groszy);

c.  od roku 2020: 54.210 zł (pięćdziesiąt cztery tysiące dwieście dziesięć złotych);

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  rozstrzyga, że koszty procesu podlegają rozliczeniu na zasadzie stosunkowego rozdzielenia, tj. powodowi przysługują w 8% (osiem procent), zaś pozwanemu w 92% (dziewięćdziesiąt dwa procent), pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku.

Sygn. akt I C 695/19

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Skarb Państwa jest właścicielem nieruchomości objętej księgą wieczystą (...). Nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste Stoczni (...) S.A. w G. na cele gospodarcze.

Okoliczności bezsporne

Dotychczasowa wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego w/w nieruchomości wynosiła 4.918,59 zł. Prezydent Miasta G. w dniu 10 lutego 2017 r. wypowiedział tę opłatę i zaproponował nową w wysokości 58.923,87 zł uzasadniając to wzrostem watości nieruchomości (wg wypowiadającego: 1.964,129 zł). U. jednocześnie algorytm stopniowego dochodzenia do wartośći docelowej opłaty zgodnie z art. 77 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Dowód: wypowiedzenie z dnia 10 lutego 2017 r.

Rynkowa wartość przedmiotowej nieruchomości traktowanej jako prawo własności gruntu niezabudowanego wynosiła w 2017 r. 1.807.000 zł.

Dowód: opinia biegłej M. B., k. 88-123 wraz z uzupełnieniem pisemnym i ustnym

Ocena dowodów

Kluczowy dla rozstrzygnięcia był dowód w postaci opinii biegłej do spraw szacowania wartości nieruchomości – M. B.. Jej opinia – traktowana jako całość wraz z uzupełnieniami – jest zdaniem Sądu jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna. Biegła w przekonujący i wyczerpujący sposób wyjaśniła zarzuty podnoszone przez stronę powodową. W kontekście specyfiki położenia ocenianej nieruchomości biegła zdaniem Sądu trafnie powiązała z materiałem porównawczym na zasadzie dopuszczalnej i logicznej analogii cechy tej nieruchomości w kontekście prowadzonej na niej działalności gospodarczej, m.in. w zakresie dogodnoścci komunikacyjnej drogą wodną. Należycie uchwyciła i oceniła unikalny (w sensie pozytywnym, korzystnym) charakter tej nieruchomości w kontekście potrzeb przedsiębiorstw związanych z przemysłem stoczniowym (remonty statków). Jej ocena wpływu na wycenę hipotetycznych zanieczyszczeń terenu w kontekście m.in. braku istnienia ostatecznej decyzji administracyjnej w tym przedmiocie – jest także zdaniem Sądu prawidłowa.

Kwalifikacja prawna

Strona pozwana w przeważającym stopniu udowodniła wzrost wartości przedmiotowej nieruchomości – zgodnie z art. 78 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Niesporny był sam wskaźnik (3%) naliczania opłaty rocznej (art. 72 ust. 3 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Zgodnie z art. 77 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami w latach 2018-2019 opłaty roczne obciążającej użytkownika wieczystego rosną zgodnie z algorytmem przewidzianym w tym przepisie (w roku 2018 dwukrotność opłaty dotychczasowej: 9.837,18 zł, w roku 2019 – opłata w wysokości „pośredniej” 32.023,59 zł i opłata w wysokości docelowej od 2020 – 54.210 zł).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 77 ust. 1 i ust. 2a, art. 78 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W pozostałym zakresie powództwo oddalono na mocy art. 78 ust. 1 w/w ustawy – a contrario.

Zarzut powoda dotyczący wadliwości pełnomocnictwa udzielonego pracownikowi Urzędu Miasta G. działającego w imieniu Prezydenta Miasta G. jest niezasadny – w tym zakresie Sąd podzielił argumenty i dowody przedstawione w odpowiedzi na pozew (sprzeciw do SKO został wniesiony skutecznie).

Koszty

Ponieważ pozwany uległ jedynie nieznacznie (w ok. 8%) w punkcie III. rozstrzygnięto zasadę rozkładu kosztów z art. 100 k.p.c. obciążając nimi w całości powoda.