Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 28 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Gdyni, I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowicka - Midziak

Protokolant : Yuliya Kaczor

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2017r

sprawy z powództwa M. N.

przeciwko B. K.

o zapłatę

1.  umarza postępowanie w zakresie żądania rozliczenia garnków (...);

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2417 zł. (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: I C 634/15

UZASADNIENIE

Powód M. N. wniósł pozew przeciwko B. K., domagając się od pozwanej zapłaty kwoty 37.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia złożenia powództwa do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że w okresie 2007-2011 pozostawał w konkubinacie z pozwaną i zamieszkał w lokalu pozwanej. Lokal ten wymagał kapitalnego remontu, który w całości został sfinansowany przez powoda. Na remont powód zaciągnął kredyt. Nadto powód pracował zawodowo i wyjeżdżał do pracy za granicę, podczas gdy pozwana działała wyłącznie w celu uzyskania korzyści majątkowej i taką korzyść uzyskała w postaci wyremontowanego mieszkania. Powód domaga się zwrotu poczynionych nakładów na konkubinat i zwrotu połowy kwoty 75.000 zł. Zdaniem powoda pozwana zamierza zbyć mieszkanie za kwotę znacznie wyższą w wyniku przeprowadzonego remontu oraz wykonanej zabudowy kuchni, przedpokoju, łazienki, wyposażenia w meble wysokiej jakości.

(pozew k. 2-3)

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jej rzecz zwrotu kosztów procesu.

W pierwszej kolejności pozwana zarzuciła, że powód nie przedstawił w sposób należyty stanowiska w sprawie i nie przedstawił na poparcie wskazywanych przez siebie okoliczności dowodów. Nadto, nie wskazał wartości czynionych nakładów, dat ich dokonywania i charakteru czynionych nakładów. Pozwana zakwestionowała także twierdzenia powoda, że rzekomo czynił on nakłady na lokal w G. przy ul. (...). Pozwana wskazuje, że nabyła to mieszkanie w 1999r. w czasie trwania pierwszego małżeństwa i wyremontowała je samodzielnie, bez pomocy finansowej powoda. Zdaniem pozwanej powód nie czynił żadnych nakładów na przedmiotowy lokal, miał liczne zobowiązania finansowe, w tym m.in. płacił alimenty na małoletniego syna, a także nadużywał alkoholu, na co przeznaczał znaczną część wynagrodzenia. W konsekwencji powód nie posiadał stosownych środków finansowych, aby móc czynić nakłady na wyżej wymieniony lokal. Co więcej, wskazana przez powoda wartość nakładów świadczy – w ocenie pozwanej – o braku wiedzy powoda w zakresie wartości materiałów budowlanych, co prowadzi do wniosku, że nie mógł czynić nakładów na lokal pozwanej.

(odpowiedź na pozew k. 33-34)

W piśmie procesowym z dnia 17 września 2015r. pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia o zwrot nakładów czynionych na nieruchomość pozwanej zgodnie z dyspozycją art. 229 k.c.

(pismo procesowe pozwanej k. 53-61)

W piśmie procesowym z dnia 9 marca 2016r. powód sprecyzował podstawę faktyczną żądania pozwu, wskazując, że domaga się zwrotu kosztów remontu i zakupu wyposażenia mieszkania położonego w G. przy ul. (...) dokonanych w czasie pozostawania stron w konkubinacie na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu.

(pismo procesowe powoda k. 114-116)

Na rozprawie w dniu 17 stycznia 2017r. powód cofnął pozew w zakresie rozliczenia zakupu garnków (...) i zrzekł się roszczenia w tym zakresie.

(protokół rozprawy z dnia 17 stycznia 2017r. k. 199v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od listopada 2007r. do marca 2011r. powód M. N. oraz pozwana B. K. pozostawali w konkubinacie. Następnie, w dniu 26 marca 2011r. strony zawarły związek małżeński. W dniu 21 grudnia 2012r. związek małżeński stron został rozwiązany przez rozwód. W listopadzie 2007r. powód wprowadził się do mieszkania należącego do pozwanej położonego w G. przy ul. (...) i został w nim zameldowany. Na przełomie 2010 i 2011r. powód wymeldował się i wraz z pozwaną zamieszkał w mieszkaniu w R..

(okoliczności bezsporne)

Pozwana B. K. i jej córka N. R. były współwłaścicielkami lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...). W 2011r. N. R. przeniosła swój udział na pozwaną.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: zeznania świadka N. R. płyta CD k. 154, przesłuchanie pozwanej płyta CD k. 201)

W okresie od października do listopada 2008r. w lokalu położonym w G. przy ul. (...) przeprowadzono remont. W trakcie remontu w trzech pokojach wymieniono podłogi z lenteksu na panele; w dużym pokoju położono piaskowiec, wykonano wnękę na garderobę, założono dodatkowe oświetlenie; w przedpokoju i kuchni płytki PCV wymieniono na kafle, w przedpokoju położono piaskowiec, założono dodatkowe oświetlenie halogenowe i zamontowano lustra, w kuchni wymieniono zabudowę kuchenną, w łazience wymieniono kafelki oraz sprzęt sanitarny: toaletę, zlew, kabinę prysznicową z sauną i hydromasażem, założono dodatkowe oświetlenie halogenowe. Nadto, położono gładź gipsową w miejscu spękań w przedpokoju i pomalowano ściany oraz sufity.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: zeznania świadka N. R. płyta CD k. 154, zeznania świadka M. F. płyta CD k. 201, przesłuchanie pozwanej płyta CD k. 201, zeznania świadka K. N. płyta CD k. 103, zeznania świadka S. N. płyta CD k. 103, przesłuchanie powoda płyta CD k. 201)

W związku z remontem pozwana zakupiła:

- dniu 18 września 2008r. panele podłogowe i elementy wykończeniowe za łączną kwotę 3.312,57 zł;

- w dniu 25 września 2008r. gres szkliwiony za kwotę 118,24 zł;

- w dniu 13 października 2008r. kamienie dekoracyjne, płyty (...) i (...) oraz impregnat za łączną kwotę 1.519,44 zł;

- w dniu 15 października 2008r. sprzęt elektryczny na kwotę 436,25 zł;

Wszystkie faktury zostały wystawione na nazwisko pozwanej.

(dowód: faktury VAT k. 75-76, 78-79)

Nadto, pozwana zakupiła meble i sprzęt AGD, w tym:

- w dniu 23 września 2007r. zmywarkę E. za kwotę 2.269 zł;

- w dniu 21 grudnia 2007r. meble K. III i D. za kwotę 2.770,40 zł;

- w dniu 23 lutego 2008r. kuchnię elektryczną za kwotę 2.099 zł;

- w dniu 13 marca 2008r. chłodziarko – zamrażarkę E. za kwotę 1.899 zł;

- w dniu 16 czerwca 2008r. kanapę za kwotę 876 zł;

- w dniu 19 czerwca 2009r. panel z półkami za kwotę 240 zł;

- sześć krzeseł i stół za kwotę 2.343 zł;

- szafy i komodę za kwotę 1.470 zł;

Wszystkie faktury zostały wystawione na nazwisko pozwanej.

(dowód: faktury VAT k. 77, 80, 83-87, zamówienie k. 81, 89)

Od dnia 20 października 2006r. do dnia 19 października 2008r. pozwana była zatrudniona jako asystentka stomatologiczna na pełny etat w (...) Medycznej S.C. w G. za wynagrodzeniem w wysokości 1.700 zł brutto, zaś od dnia 20 października 2008r. za wynagrodzeniem w wysokości 3.200 zł brutto. Pozwana dorabiała dodatkowo asystując przy zabiegach wykonywanych poza godzinami pracy. Nadto, w weekendy pozwana pracowała dodatkowo jako opiekunka do dzieci.

(dowód: umowa o pracę z dnia 20 października 2006 k. 65, umowa o pracę z dnia 19 października 2006r. k. 66, opinia k. 67-68, referencje k. 74, przesłuchanie pozwanej płyta CD k. 201, zeznania świadka M. F. płyta CD k. 201, zeznania świadka R. O. płyta CD k. 154, zeznania świadka N. R. płyta CD k. 154)

Były mąż pozwanej D. K. dokonał w lutym 2005r. darowizny na jej rzecz w wysokości 20.000 zł. Powyższe środki pochodziły z odprawy wojskowej. Nadto, D. K. płacił alimenty na dzieci w wysokości 1.300 zł miesięcznie.

(dowód: zeznania D. K. płyta CD k. 172, zeznania świadka N. R. płyta CD k. 154, zeznania świadka R. O. płyta CD k. 154, przesłuchanie pozwanej płyta CD k. 201)

Córka pozwanej i ówczesna współwłaścicielka lokalu N. R. w 2008r. była zatrudniona jako rejestratorka medyczna w (...) Medycznej S.C. na podstawie umowy cywilnoprawnej. Z tego tytułu uzyskała łączny dochód roczny w kwocie 13.035 zł. Nadto, na podstawie umowy cywilnoprawnej pracowała u O. O., z czego uzyskała roczny dochód w kwocie 960 zł.

(dowód: informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za rok 2008 k. 70-72, zeznania świadka N. R. płyta CD k. 154)

W okresie pozostawania w konkubinacie z pozwaną powód pracował jako kierowca ciężarówki w (...) sp. z o.o. za wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości około 3.000 zł netto. Nadto, powód otrzymywał diety w wysokości do 3.000 zł. Wynagrodzenie powoda wpływało na rachunek bankowy o nr (...).

(dowód: historia rachunku k. 117-139)

Pozwana także korzystała z rachunku bankowego o nr (...) i dokonywała z niego przelewów m.in. na swój rachunek.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o historię rachunku k. 90-94)

W dniu 1 kwietnia 2008r. powód zaciągnął u pracodawcy (...) sp. z o.o. pożyczkę w wysokości 12.500 zł.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: historię rachunku powoda k. 124v, przesłuchanie powoda płyta CD k. 201)

W dniu 2 czerwca 2008r. z rachunku bankowego w (...) Bank S.A. dokonano przelewu kwoty 20.000 zł na rachunek bankowy należący do siostry powoda K. N. tytułem darowizny.

(dowód: historii rachunku w (...) Bank S.A. k. 176-190, przesłuchanie pozwanej płyta CD k. 201)

W latach 2009-2010 funkcjonariusze Policji dwukrotnie interweniowali w mieszkaniu pozwanej. Pierwsza z interwencji z dnia 17 maja 2009r. dotyczyła znęcenia się powoda będącego pod wpływem alkoholu nad pozwaną i demolowania przez niego mieszkania. W trakcie interwencji powód stawiał czynny i bierny opór, przejawiał agresję wobec interweniujących policjantów i w związku z tym został zatrzymany. Druga interwencja z dnia 30 grudnia 2010r. także dotyczyła awantury wywołanej przez nietrzeźwego powoda. Z uwagi na agresywne zachowanie oraz stwarzanie zagrożenia dla domowników powód został doprowadzony do izby wytrzeźwień.

(dowód: zaświadczenie Komisariatu Policji G. – K. nr 19/16 k. 168)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił po wszechstronnym rozważeniu całego zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego w postaci dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony, dowodu z zeznań świadków K. N., S. N., W. M., N. R., R. O., D. K. i M. F. oraz dowodu z przesłuchania stron.

Oceniając zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd nie dopatrzył się żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności i mocy dowodowej dowodów z dokumentów prywatnych przedłożonych przez strony w postaci faktur VAT dotyczących zakupu materiałów budowlanych oraz wyposażenia mieszkania, wyciągów z rachunków bankowych stron, umów o pracę pozwanej oraz referencji wystawionych przez jej pracodawców. Żadna ze stron bowiem nie kwestionowała autentyczności tych dokumentów ani też nie zaprzeczyła, że osoby podpisane pod tymi pismami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.

Natomiast z dużą ostrożnością Sąd podszedł do oceny osobowego materiału dowodowego. Zważyć bowiem należy, iż część spośród przesłuchanych w niniejszej sprawie świadków to członkowie najbliższej rodziny powoda (K. N. - siostra, S. N. - brat) oraz pozwanej (N. R. - córka, R. O. - siostra). Bez wątpienia osoby te były zainteresowane w rozstrzygnięciu niniejszego postępowania na korzyść tej strony, z którą pozostają w stosunku pokrewieństwa. Powyższa okoliczność niewątpliwie przekładała się na treść składanych przez te osoby zeznań. W związku z powyższym, dokonując oceny wiarygodności zeznań wymienionych powyżej świadków Sąd miał na uwadze na ile zeznania te korelują z innymi, obiektywnymi dowodami. Do takich dowodów należało zaliczyć oprócz dowodów z dokumentów, także dowody z zeznań świadków, którzy nie pozostawali w relacjach rodzinnych ze stronami tj. D. K., W. M. i M. F.. Jeśli chodzi o kwestie zatrudnienia pozwanej i wysokości dochodów osiąganych przez nią w okresie kiedy pozostawała w konkubinacie z powodem to zeznania zarówno pozwanej jak też świadków N. R. i R. O. znajdują potwierdzenie w dowodach z dokumentów w postaci umów o pracę, referencji wystawionych przez pracodawców pozwanej, a także zeznaniach świadka D. K.. Były mąż pozwanej potwierdził, że w lutym 2005r. darował pozwanej kwotę 20.000 zł pochodzącą z odprawy wojskowej, a także że w okresie 2008-2009 płacił alimenty na dzieci, które zamieszkiwały wspólnie z pozwaną. Świadek M. F. z kolei wskazała, że poza pracą jako asystentka stomatologiczna, pozwana opiekowała się dziećmi i wykonywała drobne prace krawieckie. W zasadzie żadnych wątpliwości nie budziły zeznania świadków oraz stron co do zakresu przeprowadzonego remontu. Zeznania wymienionych osób w tym względzie były dość spójne i wzajemnie się uzupełniały. Jeśli chodzi natomiast o ocenę zeznań świadków dotyczących pochodzenia środków finansowych za które przeprowadzono sporny remont, to wersję powoda poza jego rodzeństwem potwierdził jedynie W. M.. Jednak świadek ten jednocześnie przyznał, że całą wiedzę w tym zakresie uzyskał od powoda. Zatem, zeznania W. M. są tylko powieleniem stanowiska powoda, nie stanowią własnych spostrzeżeń świadka. Z tego względu zeznania W. M. nie są przydatnym środkiem dowodowym do ustalenia kto sfinansował remont mieszkania położonego w G. przy ul. (...). W świetle zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego bardziej wiarygodna jest wersja przedstawiona przez pozwaną. Z przedłożonych dokumentów, jak i z zeznań wskazanych powyżej świadków wynika, że posiadała ona środki finansowe pozwalające pokryć koszty remontu i zakupu wyposażenia mieszkania. Nadto, na każdej z przedłożonych faktur VAT dotyczącej zakupu materiałów budowlanych, sprzętu AGD oraz mebli jako kupująca figuruje pozwana. Sąd miał także na uwadze, że pozwana wiarygodnie przedstawiła sposób wykonania prac remontowych. Ostatecznie, zatem w zakresie sfinansowania remontu Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanej i świadków przez nią zawnioskowanych.

Na podstawie przepisów art. 217 k.p.c. i art. 227 k.p.c. Sąd oddalił natomiast wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego. Wobec niewykazania przez powoda, że sfinansował on remont mieszkania oraz zakup wyposażenia tego mieszkania, prowadzenie postępowania dowodowego w przedmiocie wysokości nakładów było bezprzedmiotowe i doprowadziłoby jedynie do nieuzasadnionej zwłoki w rozstrzygnięciu niniejszej sprawy, a strony naraziło na dodatkowe koszty.

Przechodząc do rozważań merytorycznych wskazać należy, iż w niniejszej sprawie powód domagał się od pozwanej zapłaty kwoty 37.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem zwrotu poniesionych przez niego kosztów remontu i zakupu wyposażenia mieszkania pozwanej położonego w G. przy ul. (...) dokonanych w czasie pozostawania stron w konkubinacie. Ostatecznie jako podstawę faktyczną swojego żądania powód wskazał przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu. W związku z powyższym podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 405 k.c., zgodnie z którym kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

W świetle przywołanego powyżej przepisu przesłankami roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia są: wzbogacenie jednej osoby, zubożenie innej osoby, związek między wzbogacaniem i zubożeniem oraz brak podstawy prawnej wzbogacenia. Zgodnie z obowiązującą w procesie cywilnym zasadą rozkładu ciężaru dowodowego (art. 6 k.c.) obowiązek udowodnienia wszystkich wymienionych powyżej przesłanek bezpodstawnego wzbogacenia spoczywał na powodzie jako stronie wywodzącej z tych faktów korzystne dla siebie skutki prawne. W ocenie Sądu powód nie sprostał jednak powyższemu obowiązkowi. Bezsporne w niniejszej sprawie było, że w okresie 2007-2011 strony pozostawały w konkubinacie i zamieszkiwały wspólnie w lokalu położonym w G. przy ul. (...), którego współwłaścicielką była pozwana B. K.. Nadto, w świetle zebranego materiału dowodowego nie budziło żadnych wątpliwości, że w czasie, gdy strony pozostawały w nieformalnym związku w przedmiotowym mieszkaniu miał miejsce remont. Zakres tego remontu także nie był okolicznością sporną. Na podstawie zgodnych zeznań świadków, a także dowodu z przesłuchania stron udało się ustalić, że w trakcie remontu wymieniono podłogi w trzech pokojach (na panele), przedpokoju i kuchni (na kafelki), w łazience wymieniono glazurę oraz urządzenia sanitarne (ubikację, zlew, zamontowano kabinę prysznicową w miejsce wanny), zamontowano dodatkowe oświetlenie halogenowe w kuchni i łazience, w dużym pokoju oraz przedpokoju położono piaskowiec, a także pomalowano ściany oraz sufity. W czasie pozostawania stron w konkubinacie bez wątpienia doszło również do wymiany części mebli oraz sprzętu AGD. Niemniej, w toku niniejszego postępowania strona powodowa nie udowodniła, że zarówno remont jak też zakup wyposażenia mieszkania zostały sfinansowane ze środków z majątku osobistego powoda. M. N. podnosił, że w okresie pozostawania z pozwaną w konkubinacie osiągał znacznie wyższe dochody od pozwanej z tytułu zatrudnienia jako kierowca w firmie transportowej, które wpływały na wspólny rachunek bankowy. Zdaniem powoda, remont mieszkania oraz zakup wyposażenia mieszkania zostały sfinansowane właśnie ze środków zgromadzonych na tym rachunku bankowym. W świetle zebranego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że obie strony wspólnie korzystały z rachunku nr (...). Bezspornym było także, że na to konto wpływało wynagrodzenie powoda oraz dieta przeznaczona na pokrycie wydatków związanych ze służbowymi wyjazdami. Nadto, powód wykazał wysokość osiąganych w czasie pozostawania w konkubinacie z pozwaną dochodów. Na podstawie historii wyżej wskazanego rachunku bankowego można stwierdzić, że w tym okresie powód osiągał dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości około 3.000 zł miesięcznie, a także z tytułu diet w różnej wysokości mieszczącej się w granicach pomiędzy 1.500 zł a 3.500 zł miesięcznie. Mimo jednak powyższego w toku niniejszego postępowania powód nie zdołał w żaden sposób wykazać, że właśnie z tych pieniędzy powoda pozwana pokryła wydatki związane z remontem oraz zakupem materiałów budowlanych, mebli i sprzętu AGD i tym samym, że doszło do wzbogacenia pozwanej kosztem majątku powoda. Zważyć bowiem należy, iż w czasie pozostawania stron w nieformalnym związku pozwana także osiągała dochody. Z przedłożonej kopii umów o pracę wynika, że w okresie od 20 października 2006r. do 19 października 2008r. pozwana była zatrudniona jako asystentka stomatologiczna na pełny etat w (...) Medycznej S.C. w G. za wynagrodzeniem w wysokości 1.700 zł brutto, zaś od dnia 20 października 2008r. za wynagrodzeniem w wysokości 3.200 zł brutto. Nadto, co wynika z zeznań świadków M. F. i N. R. oraz dowodów z dokumentów w postaci referencji wystawionych przez pracodawców dodatkowo pozwana dorabiała w weekendy zajmując się opieką nad dziećmi. Z kolei z zeznań N. R. i D. K. wynika, że w latach 2008-2009 pozwana otrzymywała od byłego męża alimenty na dwoje dzieci w łącznej wysokości 1.300 zł miesięcznie. Wreszcie należy zauważyć, że w lutym 2005r. były mąż D. K. darował na rzecz pozwanej kwotę 20.000 zł, jaką uzyskał z tytułu odprawy w związku z odejściem ze służby wojskowej. W świetle powyższego, nie budzi wątpliwości, że pozwana także dysponowała środkami finansowymi pozwalającymi na pokrycie kosztów remontu i zakupu wyposażenia mieszkania. Nie można również wykluczyć, że niewielką część wydatków związanych z remontem – stosowanie do skromnych możliwości finansowych – pokryła także druga ze współwłaścicielek mieszkania – córka pozwanej N. R., która w tym czasie także podjęła zatrudnienie w (...) Medycznej S.C. w G.. Powód podnosił także, że u swojego pracodawcy zaciągnął pożyczkę w wysokości 12.500 zł, którą przeznaczył na wydatki związane z remontem. Wobec zgromadzonych dowodów fakt zaciągnięcia powyższego zobowiązania nie budzi żadnych wątpliwości. Z przedłożonej historii rachunku bankowego wynika, że w dniu 1 kwietnia 2008r. na rachunek bankowy nr (...) wpłynęła kwota 12.500 zł tytułem pożyczki. Jednak podobnie jak w przypadku dochodów powoda z tytułu wynagrodzenia za pracę nie ma żadnych dowodów świadczących o tym, że kwota ta została przeznaczona na pokrycie wydatków związanych z remontem mieszkania. Mało tego, w dniu 2 czerwca 2008r. z powyższego rachunku bankowego dokonano przelewu na rachunek bankowy należący do siostry powoda K. N. w kwocie 20.000 zł. Jako tytuł przelewu podano darowiznę. W tych okolicznościach na wiarę zasługuje wersja pozwanej, że pożyczka została w całości przeznaczona na darowiznę dla siostry powoda, a nie na remont mieszkania. Poza zeznaniami K. N. nie ma żadnych dowodów na to, że powyższa wpłata stanowiła zwrot pożyczki udzielonej powodowi. Kolejnym dowodem świadczącym o tym, że to pozwana pokryła wydatki związane z remontem i zakupem wyposażenia mieszkania są faktury VAT oraz formularze złożenia zamówienia na meble. We wszystkich przedłożonych dokumentach jako kupująca figuruje pozwana. Co prawda sam fakt zakupu mebli i materiałów budowlanych nie przesądza, że środki z których zostały sfinansowane te wydatki pochodziły z majątku pozwanej, niemniej przy braku dowodów na potwierdzenie wersji powoda, taki wniosek jest uzasadniony. Reasumując tę część rozważań należy podkreślić, że zaoferowany przez stronę powodową materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie, że remont mieszkania pozwanej oraz zakup wyposażenia tego lokalu zostały sfinansowane ze środków pochodzących z majątku osobistego powoda. W związku z powyższym brak było podstaw do uwzględnienia powództwa.

Na koniec należy wskazać, że bezzasadny był podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia. Ostatecznie bowiem powód sprecyzował podstawę faktyczną swojego żądania i wskazał, że roszczenie wywodzi z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Stąd też nie miały w niniejszej sprawie zastosowania przepisy art. 224-230 k.c. Natomiast nie ulega wątpliwości, że roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia ulegają przedawnieniu z upływem ogólnego dziesięcioletniego terminu przedawnienia. Zważywszy natomiast, że żądanie dotyczy kosztów poniesionych w okresie 2008-2009, zaś pozew został wniesiony w dniu 14 maja 2015r. to bez wątpienia roszczenie powoda nie uległo jeszcze przedawnieniu.

Mając zatem na uwadze wszystkie podniesione powyżej okoliczności Sąd uznał, że powód nie udowodnił, że doszło do bezpodstawnego wzbogacenia pozwanej kosztem majątku powoda i w związku z tym na mocy art. 6 k.c. w zw. z art. 405 k.c. a contrario powództwo oddalił.

Nadto, zważywszy, że powód cofnął pozew w zakresie żądania rozliczenia zakupu garnków (...) wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, na mocy art. 203 § 1 i § 4 k.p.c. oraz art. 355 § 1 k.p.c. Sąd umorzył postępowanie w powyższym zakresie. Zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Z uwagi na fakt, że powód cofnął częściowo pozew wraz ze zrzeczeniem roszczenia do skuteczności tej czynności procesowej nie była wymagana zgoda pozwanej.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt. 5 i § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku o opłatach za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U.2013.490) i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy zasądził od przegrywającego niniejszą sprawę powoda na rzecz pozwanej kwotę 2.417 zł, na którą składała się opłata za czynności fachowego pełnomocnika pozwanej – adwokata w stawce minimalnej (2.400 zł) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).