Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2024 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2024 r. w G. sprawy z powództwa M. K. przeciwko (...) Bankowi (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Banku (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. K. kwoty:

a.  19.727,47 CHF (dziewiętnaście tysięcy siedemset dwadzieścia siedem franków szwajcarskich i czterdzieści siedem centymów) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 26 lipca 2024 r. do dnia zapłaty,

b.  1.871,16 zł (jeden tysiąc osiemset siedemdziesiąt jeden złotych szesnaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 26 lipca 2024 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) Banku (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. K. kwotę 6.417 zł (sześć tysięcy czterysta siedemnaście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 546/24

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W 2008 r. M. K. spłacała kredyt zaciągnięty w złotówkach w Banku (...). W obiegu informacyjnym wówczas przekazywano sugestie, że najkorzystniejsze dla kredytobiorców są kredyty powiązane z frankiem szwajcarskim, dlatego powódka udała się do doradcy kredytowego ( (...)), aby doradził jej, czy rzeczywiście w jej wypadku będzie to dobre rozwiązanie. Doradca finansowy potwierdził obiegowe informacje, upewnił powódkę, że nie wiąże się z tym żadne ryzyko. Powódka nie miała żadnej szczególnej wiedzy ani doświadczenia praktycznego w zakresie funkcjonowania rynku walutowego. Umowa została zawarta na wzorcu przedstawionym przez bank (...) S.A. w G. (umowa z dnia 13 września 2008 r., nr (...)08- (...)). Powódka nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Kredyt był przeznaczony na cele mieszkaniowe. Był udzielony w złotych, denominowany do franka szwajcarskiego, na sumę 45.876,04 CHF, na okres do września 2038 r. Spłaty miały być dokonywane w złotówkach, w równowartości kwot wyrażonych w (...), do przeliczeń wysokości rat miał być stosowany kurs sprzedaży tej waluty według Tabeli kursów obowiązującej w kredytującym banku w dniu spłaty (§ 15 ust. 7 Części ogólnej umowy). W dniu 17 maja 2013 r. strony zawarły (...) do w/w umowy umożliwiające kredytobiorcy spłaty bezpośrednio w walucie odniesienie oraz precyzujące zasady ustalania kursów przeliczeniowych na potrzeby spłat kredytu.

Dowód: zeznania powódki

umowa, k. 27-34

porozumienie, k. 35

Bank wypłacił kredyt w dwóch transzach: 47.000 zł (22.09.2008 r.) oraz 51.121,14 zł (16.10.2008 r.). Kredyt został w całości spłacony do 23 maja 2013 r. Łącznie powódka spłaciła 99.992,30 zł oraz 19.727 CHF.

Okoliczności bezsporne (k. 42-44)

Pozwany bank jest następcą prawnym banku zawierającego umowę.

Okoliczność bezsporna

Ocena dowodów

Zeznania powódki są wiarygodne, szczere. Dokumenty prywatne złożone przez strony nie były kwestionowane co do autentyczności i mocy dowodowej. Część materiału dowodowego przedstawionego przez powoda została pominięta bez zastrzeżeń (k. 118).

Kwalifikacja prawna

Postanowienie zawarte w § 15 ust. 7 Części ogólnej umowy jest abuzywne w świetle art. 385 ¹ § 1 k.c., gdyż przyznaje wyłącznie przedsiębiorcy niekontrolowaną swobodę wyznaczania kursu przeliczeniowego waluty odniesienia ( (...)), co jest sprzeczne z dobrymi obyczajami i narusza interesy konsumenta, uzależniając go ekonomicznie od banku. Skutkiem eliminacji tego postanowienia jest konkluzja, że umowa nie mogła być wykonywana, a jednocześnie nie istniała możliwość zastąpienia inkryminowanej klauzuli innym przepisem prawa (Sąd podzielił w tym zakresie w całości obszerną argumentację powódki zawartą w uzasadnieniu pozwu). Z tych przyczyn należy stwierdzić, że umowa z dnia 13 września 2008 r. była ab initio bezwzględnie nieważna.

Fakt, że kredyt stanowił „refinansowanie” wcześniejszego, nie ma żadnego wpływu na możliwość ustalenia abuzywności postanowień tej kolejnej umowy. Przy zawieraniu spornej umowy bank (ani pośrednik) nie przedstawili powódce wystarczających i odpowiednich informacji ostrzegających przed ryzykiem walutowym. Wcześniejsze kredyt nie był powiązany z walutą obcą.

Późniejsze „porozumienie” do spornej umowy było nieskuteczne skoro umowa ta od początku była bezwzględnie nieważna.

Ogólnoświatowy kryzys finansowy będący następstwem upadku amerykańskiego banku inwestycyjnego jesienią 2008 r. i wynikające z tego perturbacje walutowe nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż były to zdarzenia mające miejsce już po zawarciu spornej umowy.

Wysokość roszczenia dochodzonego pozwem jest prawidłowo oznaczona, powódka dochodziła tylko nadwyżki spłat ponad wypłacony jej kapitał.

Pozwany jest więc bezpodstawnie wzbogacony o kwoty dochodzone pozwem.

Wymagalność roszczenia nastąpiła po doręczeniu odpisu pozwu pozwanemu.

Sąd nie bada w niniejszej sprawie faktycznie realizowanych przez bank metod przeliczeń kursowych, gdyż na potrzeby stwierdzenia abuzywności klauzul umownych nie jest to okoliczność istotna prawnie (por. art. 385 ² k.c.).

Podsumowując, Sąd w całości podzielił poglądy i wywody prawne powódki, nie zgadzając się jednocześnie z chybionymi argumentami strony pozwanej. Należy jednocześnie zauważyć, że obie strony naruszyły procedurę przedstawiając swoje pisemne wywody w formie rażąco odbiegającej od wymogu zwięzłości. Orzecznictwo sądowe w tzw. sprawach frankowych jest obecnie ustabilizowane i nie ma potrzeby ani obowiązku prawnego kazuistycznego rozważania zasadności i słuszności poszczególnych judykatów.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 410 § 1 k.c. w zw. z art. 455 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

Koszty

O kosztach orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. Na zasądzone na rzecz powódki koszty składa się: opłata sądowa od pozwu (1.000 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (5.400 zł, § 2 pkt 6 rozp. MS z dn. 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełn. (17 zł) oraz odsetki od kosztów (punkt II.).