Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2024 r. w G. sprawy z powództwa Banku (...) S.A. w W. przeciwko O. S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda Banku (...) S.A. w W. na rzecz pozwanego O. S. kwotę 3.617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 514/24

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Strony w dniu 16 sierpnia 2017 r. zawarły umowę o limit kredytowy i kartę kredytową banku. Pozwany był konsumentem. Wysokość limitu kredytowego miała wynosić 20.000 zł. Miesięczny cykl rozliczeniowy kończył się 25 dnia każdego miesiąca.

Dowód: umowa, k. 39-47

Ocena dowodów

Powód nie udowodnił wysokości zadłużenia i – tym samym – zajścia okoliczności uzasadniających wypowiedzenie umowy.

Pozew został wniesiony po umorzeniu postępowania w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym to pozwany w sprzeciwie wyraźnie zakwestionował roszczenie co do zasady i wysokości (por. k. 11). Taki stan rzeczy ma istotny wpływ na sposób zastosowania w niniejszej sprawie art. 459 ¹⁵ k.p.c. Wnosząc pozew w niniejszej sprawie powód winien spodziewać się ponowienia przez pozwanego przynajmniej zarzutu niewykazania roszczenia co do wysokości i wraz z pozwem przedstawić zestawienie wszystkich operacji na spornym rachunku, gdyż zasadność roszczenia w przypadku tego konkretnego typu umowy stron (o limit kredytowy) jedynie w ten sposób mogła być udowodniona w oparciu o bezproblemowo dostępny bankowi materiał.

Tymczasem powód wnosząc pozew w niniejszej sprawie nie przedstawił żadnego dowodu na wysokość zobowiązania pozwanego. W tym kontekście zarządzenie Przewodniczącego z dnia 27 września 2024 r. (k. 59) było błędne, a jego skutki procesowe zostały w całości usunięte postanowieniem z dnia 4 listopada 2024 r. Należy podkreślić, że skoro wszelkie postanowienia dowodowe mogą być w zależności od okoliczności zmieniane lub uchylane w toku procesu (por. art. 240 § 1 k.p.c.), to samo tym bardziej (arg. a maiori ad minus) może dotyczyć zarządzeń, które odnoszą się do gromadzenia dowodów. Żadne z takich zarządzeń nie ma skutków nieusuwalnych.

Reasumując, dowody – w tym na okoliczność wysokości zadłużenia – wniesione przez powoda po złożeniu przez pozwanego odpowiedzi na pozew – podlegały pominięciu zgodnie z art. 459 ¹⁵ § 4 zdanie pierwsze k.p.c. Opisane wyżej okoliczności stanowczo wykluczają usprawiedliwienie składania przez powoda dowodów w toku sprawy – powołanie ich wraz z pozwem było możliwe, a potrzeba ich powołania wynikała już z przebiegu postępowania wcześniejszego (elektroniczne postępowanie upominawcze) – czego powód miał pełną świadomość, bo w całości znał jego przebieg (do pozwu dołączył wydruk z (...)).

Kwalifikacja prawna

Wobec nieudowodnienia przez powoda spornej wysokości roszczenia i związanych z tym dalszych konsekwencji (kwestia skuteczności wypowiedzenia umowy) – powództwo w całości podlegało oddaleniu na mocy art. 69 Prawa bankowego a contrario – punkt I.

Koszty

Powód jako w całości przegrywający jest obowiązany na mocy art. 98 k.p.c. zwrócić należne koszty wraz z odsetkami. Składa się nań: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (3.600 zł, § 2 pkt 5 rozp. MS z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł) i odsetki od tych kosztów – punkt II.