Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 kwietnia 2024 r. w G. sprawy z powództwa M. L. przeciwko D. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. P. na rzecz powódki M. L. kwoty:

a.  25.340 zł (dwadzieścia pięć tysięcy trzysta czterdzieści złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 18 marca 2022 r. do dnia zapłaty;

b.  20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 1 marca 2024 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego D. P. na rzecz powódki M. L. kwotę 6.884 zł (sześć tysięcy osiemset osiemdziesiąt cztery złote) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni na rzecz adwokata G. B. kwotę 4.428 zł (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych) tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu pozwanemu;

V.  pozostałymi nieuiszczonymi kosztami sądowymi ostatecznie obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Gdyni.

Sygn. akt I C 380/23

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Właścicielką prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy ulicy (...) w G. jest M. L. (mieszkająca za granicą).

Okoliczność bezsporna

W dniu 11 stycznia 2005 r. pomiędzy stronami (w tym pozwanym jako najemcą) doszło do zawarcia umowy najmu, która po upływie pierwotnego terminu obowiązywania została przedłużona na czas nieoznaczony.

Okoliczności bezsporne

Pismem z dnia 22 grudnia 2016 r. powódka wypowiedziała pozwanemu umowę najmu uzasadniając to zamiarem powrotu do kraju i chęcią zamieszkania w przedmiotowym lokalu. Pozwany odebrał wypowiedzenie na początku 2017 r., stąd okres wypowiedzenia upłynął z dniem 31 stycznia 2020 r.

Okoliczności bezsporne

Po upływie wypowiedzenia pozwany w dalszym ciągu zamieszkuje w przedmiotowym lokalu.

Okoliczność bezsporna

W okresie od 1 lutego 2020 r. do końca lutego 2022 r. powódka mogłaby uzyskać rynkowy czynsz najmu z wynajmu tego lokalu w kwocie łącznie 57.500 zł.

Dowód: opinia biegłego J. Ś., k. 179-205

Za tenże okres pozwany łącznie zapłacił powódce kwotę 12.160 zł.

Okoliczności bezsporne

Ocena dowodów

Stan faktyczny był w przeważającej mierze bezsporny i wynikał z wiarygodnych dokumentów prywatnych.

Opinia biegłego J. Ś. jest jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna. Pozwany uniemożliwił biegłemu osobiste oględziny wnętrza mieszkania, przy czym nie może on z takich zachowań (naruszających postanowienie z dnia 17 października 2023 r.) czerpać jakichkolwiek korzyści procesowych, w tym zakresie zastosowanie ma skutek z art. 233 § 2 k.p.c., tj. uznanie, że odmowa wpuszczenia biegłego do lokalu zmierzała do polepszenia swojej sytuacji procesowej (por. postanowienie, k. 173). Pozwany był reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, który powinien wytłumaczyć reprezentowanemu konieczność respektowania postanowień sądu (pełnomocnik pozwanego w żaden sposób nie wypowiedział się w tej kwestii).

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności pozwanego jest spełniona i wynika z art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów […]. Wysokość możliwego do uzyskania pożytku cywilnego z lokalu wynika z opinii biegłego, po pomniejszeniu o rzeczywiste wpłaty dokonywane w spornym okresie przez pozwanego.

Stanowisko pełnomocnika pozwanego (k. 140) należy zinterpretować w ten sposób, że w sposób wyraźny zakwestionował jedynie wysokość kwoty głównej. W pozostałym zakresie zaprzeczenie jest gołosłowne: trudno logicznie zrozumieć dlaczego adwokat będący pełnomocnikiem pozwanego w okolicznościach niniejszej sprawy kwestionując wszystkie twierdzenia powódki obejmuje zaprzeczeniem także prawo własności lokalu oraz fakt i skuteczność wypowiedzenia – nie sposób potraktować tego inaczej, jak tylko przejaw rażącego nadużycia uprawnień procesowych (art. 4 ¹ k.p.c.) i takie zaprzeczenie jest nieskuteczne. Skoro pełnomocnik pozwanego mógł niezwykle detalicznie roztrząsać szczegóły obliczeń należnego mu wynagrodzenia (k. 232), mógł i powinien z co najmniej taką samą precyzją omawiać wszystkie kwestionowane motywy pozwu.

Zarzut pełnomocnika pozwanego, że pozwany jest emocjonalnie związany z lokalem, bo długo tam mieszka jest chybiony; tego rodzaju okoliczność wg obowiązujących przepisów nie pozbawia właściciela przewidzianej prawem ochrony jego prawa własności. Z pewnością nie jest to okoliczność, która miałaby skutkować zastosowaniem art. 5 k.c. na korzyść pozwanego: fakt, że dość długo tam mieszka wynika po prostu z ponad 10-letniego czasu obowiązywania umowy najmu oraz kilkuletniego już bezprawnego stanu zamieszkiwania bez tytułu prawnego.

Powództwo było niezasadne jedynie w zakresie daty początkowej odsetek od sumy głównej rozszerzenia powództwa – w piśmie z dnia 28 sierpnia 2023 r. zażądano ich od daty rozszerzenia powództwa, a prawidłowo – zgodnie z art. 455 k.c. – przysługują one od daty po dniu doręczenia odpisu rozszerzenia pełnomocnikowi pozwanego (czyli od 1 marca 2024 r., por. k. 230).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na mocy art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów […] w zw. z art. 455 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c. (punkt I. sentencji).

W punkcie II. sentencji powództwo częściowo oddalono na mocy art. 455 k.c. – co do części odsetek od kwoty rozszerzonego powództwa.

Koszty

Powódka przegrała jedynie w nieznacznej części, stąd zasądzono na jej rzecz od pozwanego całość poniesionych kosztów (art. 100 k.p.c., punkt III. sentencji). Składa się nań: opłata sądowa od pozwu (1267 zł + 1000 zł), zaliczka na biegłego (1000 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (3.600 zł, § 2 pkt 5 rozp. MS z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).

W punkcie IV. zasądzono na rzecz pełnomocnika pozwanego z urzędu wynagrodzenie (3.600 zł + 23%VAT) na mocy § 2 pkt 5 rozp. MS z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (ze zm.).

W punkcie ostatnim na mocy art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nie obciążono pozwanego pozostałymi kosztami sądowymi, lecz – ostatecznie – przejęto na rachunek Skarbu Państwa, gdyż nie są znaczne.