Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 stycznia 2024 r. w G. sprawy z powództwa Gminy M. G. przeciwko A. Ł.

o eksmisję

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami procesu obciąża powódkę, uznając je za poniesione.

Sygn. akt I C 139/22

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Lokal mieszkalny przy ul. (...) w G. jest własnością Gminy M. G..

Okoliczność niesporna

Brak dowodów na okoliczność tego, że lokalem tym włada (lub w nim zamieszkuje) A. Ł..

Ocena dowodów

Strona powodowa nie udowodniła (art. 6 k.c.), że pozwana przebywa w przedmiotowym lokalu bądź nim włada w inny sposób, w każdym razie na datę zamknięcia rozprawy, bo wcześniejszy stan władania lokalem może mieć jedynie znaczenie historyczne.

Karty 18-20 nie wymieniają imiennie żadnej osoby o „wątpliwej reputacji”, która miałaby stać za organizowaniem w lokalu „imprez”. Nie wiadomo, kto to był (lub byli).

Komornik sądowy w maju 2022 r. ustalił, że pozwana nie przebywa w tym lokalu już od około pół roku (k. 49). W marcu 2023 r. Policja ustaliła, że lokal jest „wyłączony z eksploatacji” i „nie jest zamieszkany” (k. 88). Z informacji Komendanta Morskiego Oddziału Straży Granicznej wynika, że ostatni zarejestrowany wpis dotyczący pozwanej miał miejsce we wrześniu 2021 r. na lotnisku w G.-R. (kierunek: WYJAZD, k. 90). Należy przypomnieć, że pozew został złożony w marcu 2022 r.

Reasumując, nic nie wskazuje na to, aby pozwana – poza samym faktem zameldowania – w jakikolwiek sposób władała lokalem – wyłączonym obecnie w ogóle z eskploatacji.

Kwalifikacja prawna

Powód nie udowodnił, że pozwana włada lokalem, stąd powództwo uznano za bezzasadne w świetle art. 222 § 1 k.c. ( punkt I. sentencji). Meldunek administracyjny nie kreuje domniemania faktu władania cudzą rzeczą, co jest oczywiste. Zresztą, w świetle treści omówionej wyżej dokumentacji takie domniemanie jest wykluczone. Zakończenie władania rzeczą może nastąpić także poprzez jej porzucenie (opuszczenie lokalu) lub w inny sposób ( per facta concludentia), w szczególności przez osobę, która w ogóle nie miała uprawnienia do władania nią. Trudno od takiej osoby oczekiwać aktów staranności oczekiwanych przez powoda.

Koszty procesu

W punkcie II. sentencji kosztami procesu obciążono przegrywającego powoda, uznając je za poniesione (art. 98 k.p.c.).