Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lutego 2021 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 lutego 2021 r. w G. sprawy z powództwa M. P. przeciwko Gminie M. G.

o ustalenie

I.  ustala, że powódka M. P. wstąpiła w stosunek najmu lokalu mieszkalnego stanowiącego własność Gminy M. G., położonego w budynku przy ul. (...) w G., z dniem 2 lipca 2019 r.;

II.  zasądza od pozwanej Gminy M. G. na rzecz powódki M. P. kwotę 1.117 zł (jeden tysiąc sto siedemnaście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 19/20

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Lokal mieszkalny przy ul. (...) w G. jest własnością Gminy M. G..

O. ść bezsporna

J. L. (matka powódki) była najemczynią w/w lokalu od 2002 r.

O. ść bezsporna

J. L. zmarła 2 lipca 2019 r.

D. ód: odpis skrócony aktu zgonu, k. 10

M. P. (córka J. L.) zamieszkała wraz z matką kilka około 2 lata przed jej śmiercią, od stycznia 2019 r. była też w tym lokalu zameldowana. Powód zamieszkania z matką wynikał z jej złego stanu zdrowia i konieczności sprawowania praktycznie całodobowej opieki (choroba P., problemy z równowagą, zaniki pamięci, pomoc przy czynnościach higienicznych, problemy z nietrzymaniem moczu, gwałtowne zmiany nastroju, ataki lękowe, konieczność przygotowywania posiłków). Mieszkający od 2010 r. w tym lokalu dalsi krewni J. L. (P. S. (1) z żoną i niepełnosprawnym dzieckiem) nie byli w stanie sprostać opiece nad J. L.. M. P. mieszkała wraz z matką w największym pokoju i miała tam rzeczy osobiste.

D. ód: zeznania P. S.

zeznania powódki

zeznania W. P.

Ocena dowod ów

Zeznania świadka P. S., powódki oraz świadka W. P. uznano za wiarygodne, spójne. Każdy z tych dowodów zawiera indywidualny tok narracji. Fakt, że świadek P. S. jest spowinowacony z powódką nie ma negatywnego wpływu na wartość dowodową jego zeznań, gdyż są logiczne i przekonujące. Potrzeba zamieszkania powódki ze starzejącą się i wymagającą wszechstronnej opieki matką jest czymś naturalnym i oczekiwanym od dorosłej córki, która już ma za sobą absorbujący czas wychowywania własnego potomstwa. Zeznania W. P. są potwierdzeniem od osoby zupełnie bezstronnej, że częstotliwość obecności powódki w budynku, w którym znajduje się sporny lokal wskazuje na zamieszkiwanie w nim, a nie jedynie odwiedziny.

Zeznania pozostałych świadków nie mają znaczenia, gdyż nie zawierają informacji pomocnych w ustaleniu istotnych dla sprawy faktów.

Podsumowując, należy stwierdzić, że strona powodowa udowodniła należycie fakt zamieszkiwania powódki w przedmiotowym lokalu przed śmiercią matki i do jej śmierci. Natomiast strona pozwana nie udowodniła okoliczności na przeciwieństwo. Należy nadmienić, że ponadto powódka była w lokalu zameldowana od stycznia 2019 r. Choć fakt meldunku nie jest tożsamy z faktem zamieszkiwania, to jednak w wielu przypadkach tak właśnie jest. W szeregu procesów o podobnej tematyce strona pozwana stanowczo neguje fakt zamieszkiwania z krewnym w sytuacji braku zameldowania w lokalu, tymczasem taki fakt zameldowania w niniejszej sprawie ma miejsce. Gmina w odpowiedzi na pozew powołuje się na brak wpływu zameldowania na kwestię ustalenia miejsca zamieszkania – zasadniczo odmiennie od tego, co zwykle zdarza się jej argumentować. Należy to uznać za instrumentalne dostosowanie argumentacji d potrzeb jedynie niniejszej sprawy. W okolicznościach niniejszej sprawy zameldowanie było naturalnym sformalizowaniem faktycznego zamieszkiwania powódki w lokalu i w takim ujęciu może być jedynie rozpatrywane. Jest więc zgodnie, a nie niezgodne z miejscem pobytu.

Protokół z 28 sierpnia 2017 r. nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż powódka nie twierdziła, że w dacie sporządzenia tego dokumentu zamieszkiwała w spornym lokalu. Miejsca pobytu ludzi są zmienne, co jest faktem notoryjnym. W tej sytuacji projekcja informacji z przedmiotowego protokołu oddaje jedynie stan na ów dzień. Już następnego dnia mogło być inaczej. Także informacje o ilości osób do naliczeń opłat nie mają przełożenia na ustalenie, kto w lokalu mieszka, co jest dość oczywiste.

Fakt, że mąż powódki figuruje w księdze wieczystej jako właściciel nieruchomości przy ul. (...) w G. nie oznacza, że powódka na niej zamieszkuje i że nie zamieszkiwała z matką do chwili jej śmierci. Powódka w swoich wyjaśnieniach przekonująco wskazała, że z uwagi na problemy prawne tam nie mieszka. Nie są to okoliczności niewiarygodne.

Kwalifikacja prawna

Z materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że do chwili śmierci matki powódka na stałe z nią zamieszkiwała w spornym lokalu. Fakt, że motyw powódki do wprowadzenia się wynikał z potrzeby pomocy matce w życiu codziennym nie wyklucza ustalenia, że było to zamieszkiwanie na stałe. Z materiału dowodowego nie wynika, że powódka (lub powódka z matką) założyły z góry, że będzie tam mieszkać tylko przez oznaczony czas, tymczasowo.

W tym stanie rzeczy powódka z chwilą śmierci matki wstąpiła po niej w stosunek najmu tego lokalu z Gminą M. G..

W niniejszej sprawie miał zastosowanie art. 691 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 189 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na podstawie art. 691 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 189 k.p.c.

Koszty procesu

O kosztach orzeczono na mocy art. 98 § 1 k.p.c. Powódce, jako wygrywającej proces w całości, przysługują koszty od przeciwnika. Składa się nań: opłata sądowa od pozwu (200 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (900 zł, § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł). Ponadto zasądzono odsetki od kosztów zgodnie z art. 98 § 11 k.p.c.