Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 maja 2022 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2022 r. w Gdyni na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa W. D.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda W. D. kwotę:

a)  11.488,13 złotych (jedenaście tysięcy czterysta osiemdziesiąt osiem złotych trzynaście groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 listopada 2019 roku do dnia zapłaty,

b)  191,68 złotych (sto dziewięćdziesiąt jeden sześćdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 listopada 2019 roku do dnia zapłaty,

c)  300,00 złotych (trzysta złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 stycznia 2020 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda W. D. kwotę 5.367,00 złotych (pięć tysięcy trzysta sześćdziesiąt siedem złotych tytułem zwrotu kosztów procesu) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 2.197,34 złotych (dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt siedem złotych trzydzieści cztery grosze) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.

Sygn. akt I1C 3144/19

UZASADNIENIE

W. D. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę:

- kwoty 11.488,13 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za uszkodzenie pojazdu marki B. o nr. rej. (...) w zdarzeniu z dnia 23 lipca 2019 roku,

- kwoty 204,90 złotych – tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty odszkodowania od dnia 23 sierpnia 2019 roku do dnia 24 listopada 2019 roku,

- kwoty 300,00 złotych – tytułem kosztów kalkulacji.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż dochodzi roszczenia z tytułu szkody pojazdu B. poniesionej w związku ze zdarzeniem drogowym, które miało miejsce w dniu 23 lipca 2019 roku. Uszkodzeniu uległ pojazd poszkodowanej J. T., zaś sprawcą szkody była osoba ubezpieczona od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego.

Powód dochodził różnicy pomiędzy kwotą wypłaconego przez ubezpieczyciela odszkodowania (10.170,28 złotych) a kwotą odszkodowania mu należnego, opartego na sporządzonej kalkulacji (21.658,41 złotych).

Powód wskazał, iż pozwany ograniczył liczbę niezbędnych roboczogodzin, zastosował zamienniki zamiast części oryginalnych oraz zastosował urealnienie na części oryginalne.

Powód nabył wierzytelność na podstawie umowy cesji.

(pozew, k. 3-5)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Wskazał, iż pozwany nie wykazał legitymacji czynnej, albowiem nie wykazał, aby umowa cesji została zawarta w wykonaniu ważnej causą.

Pozwany zakwestionował wysokość dochodzonego odszkodowania. Powołał się na to, iż pojazd powódki miał szkodę całkowitą w marcu 2013 roku, a także inną szkodę w 2014 roku.

Pozwany poinformował poszkodowaną, iż w przypadku przedstawienia dowodów potwierdzających koszty naprawy w kwocie wyższej niż kwota wypłaconego odszkodowania sprawa zostanie poddana dalszej weryfikacji, ale poszkodowana takich dowodów nie przedstawiła.

Ponadto pozwany oświadczył, iż wymaga sprawdzenia to, czy w danej sprawie nie doszło do powstania szkody całkowitej.

Ponadto pozwany zakwestionował roszczenie o kalkulację co do zasady i co do wysokości.

(vide: odpowiedź na pozew, k. 32- 37)

W odpowiedzi na powyższe stanowisko powód stwierdził, iż causa umowy nie musi być ujawniona na zewnątrz, jednocześnie przedłożył umowę stanowiącą causa przelewu oraz dowód jej wykonania.

W ocenie powoda zakres odszkodowania nie zależy od tego czy poszkodowany dokonał restytucji i czy w ogóle ma taki zamiar, dla powstania roszczenia o odszkodowanie nie mają znaczenia żadne późniejsze zdarzenia między innymi w postaci sprzedaży uszkodzonego pojazdu.

W zakresie dotyczącym kosztów kalkulacji powód oświadczył, iż gdyby pozwany prawidłowo wyliczył wysokość odszkodowania nie zaistniałaby konieczność dochodzenia wyżej wymienionej należności na drodze postępowania sądowego,

(vide: pismo powoda, k. 59-65)

W toku prowadzonego postepowania pozwany w odniesieniu do sporządzonej przez biegłego opinii zarzucił mu to, iż biegły nie stosuje się do instrukcji o wyliczeniu wartości rynkowej pojazdu i zastosowaniu korekty dodatniej za przebieg, albowiem powinna być ona stosowana dla pojazdów, których przebieg nie jest dostatecznie udokumentowany – to jest pochodzących z importu prywatnego.

W zakresie dotyczącym kosztów naprawy pozwany zarzucił, iż biegły unika uznania części jednorazowych, odpowiadających za bezpieczeństwo pojazdu.

(pismo procesowego pozwanego, k. 256- 259)

Stan faktyczny:

W dniu 23 lipca 2019 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego pojazd marki B. o nr rej. (...) stanowiący własność J. T. został uszkodzony przez pojazd, którego sprawca był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Szkoda został zgłoszona w dniu 29 lipca 2019 roku.

(okoliczność niesporna)

W dniu 8 października 2019 roku została zawarta umowa cesji pomiędzy W. D. a J. T., na podstawie której cedent przelał na cesjonariusza wszelkie prawa do odszkodowania jakie przysługują mu wobec ubezpieczyciela w związku z opisaną powyżej szkodą. Umowa to zastało zawarta w wykonaniu umowy zobowiązującej do zawarcia umowy cesji.

(dowód; umowa cesji, k. 8, umowa zobowiązująca, k. 66- 68)

W dniu 23 listopada 2019 roku została wykonana kalkulacja naprawy pojazdu B. o nr rej. (...) w związku ze szkodą z dnia 23 lipca 2019 roku przez (...) spółkę z o.o. w S. na zlecenie W. D., w związku z czym została wystawiona faktura na kwotę 300 złotych netto (bez podatku VAT).

(dowód: kalkulacja, k. 11- 19, faktura, k. 20)

W dniu 17 grudnia 2019 roku J. T. sprzedała pojazd B. o nr rej. (...) B. S. za kwotę 6.300,00 złotych. W uwagach dotyczących stanu technicznego pojazdu z chwili nabycia wskazano, iż pojazd jest po kolizji drogowej, uszkodzony.

(dowód: umowa sprzedaży, k. 113)

Biegły w wydanej opinii stwierdził, iż:

- wysokość niezbędnych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu B. z uwzględnieniem przeciętnych (średnia arytmetyczna) stawek stosowanych przez zakłady naprawcze na terenie T. za roboczogodzinę prac blacharskich, mechanicznych i lakierniczych (125/137 złotych) wynosi 21.179,09 złotych.

- użycie części nowych, oryginalnych, a także części nowych typu Q jest uzasadnione w realiach niniejszej sprawy,

- nie dojdzie do zwiększenia wartości pojazdu, ani nie dojdzie do utraty wartości pojazdu,

Wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym wynosi 22.700,00 złotych, natomiast w stanie nieuszkodzonym 11.000,00 złotych

(dowód: opinia biegłego, k. 123- 210)

W uzupełnieniu opinii biegły nie uwzględnił zarzutu strony pozwanej co do uwzględnienia korekty za przebieg pojazdu, uwzględnił za to dodatkowe czynności naprawcze przez co wartość naprawy wzrosła do wartości 21.876,07 złotych.

Natomiast w zakresie przyjętej korekty za przebieg biegły stwierdził, iż nie znalazł dowodów na podważenie stanu licznika, a zatem nie można w jego ocenie przyjąć, iż wartość przebiegu wyświetlania na tablicy przyrządów pojazdu jest nieprawdziwa.

(dowód: opinia biegłego, k. 228-239)

W kolejnej opinii biegły stwierdził, iż w aktach sprawy nie stwierdzono dowodów na podważenie stanu licznika (znamion zrealizowanej korekty, bądź wymiany tablicy rozdzielczej), a zatem nie można zakładać, iż wartość przebiegu wyświetlana na tablicy przyrządów pojazdu jest nieprawdziwa.

W aktach sprawy i szkody nie stwierdzono uszkodzenia haków przytrzymujących pokrywę komory silnika, wsporników zderzaka przedniego oraz zamków w związku z czym nie uwzględniono ich w wyliczeniu.

(opinia uzupełaniająca, k. 269- 270)

Na rozprawie biegły stwierdził, iż przeprowadził audyt pojazdu na podstawie programu (...) baza i z treści tego dokumentu nie wynika nic co by mogło powodować wątpliwość co do kwestii przebiegu pojazdu. Pojęcie importu należy odnosić do pojazdów spoza UE, a ponadto nie jest to automatyczne wyłączenie, bez wglądu w historię pojazdu.

W ocenie biegłego wskazane przez pozwanego elementy mogą być ponownie użyte. Biegły jednocześnie podniósł to, iż w kalkulacji sporządzonej przez ubezpieczyciela nie przewidziano możliwości wymiany tych elementów, natomiast to rzeczoznawca ubezpieczyciela odpowiada za ich ocenę, w tym możliwość ich powtórnego użycia,, albo tez uszkodzenie, które dyskwalifikuje ich użycie.

(opinia uzupełniająca, k. 308)

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych przez strony dokumentów. Miały one charakter dokumentów prywatnych, ale strony nie kwestionowały ich wiarygodności. Ponadto Sad uznał za wiarygodne zeznania świadka J. T., która zeznawała co do poprzedzającej zdarzenie szkodowości pojazdu.

Sąd uznał również za wiarygodną opinię biegłego uznając, iż nie zachodzi podstawa do jej dalszego uzupełnienia, względnie do skorzystania z opinii kolejnego biegłego. Biegły uzupełnił swoją opinie na rozprawie odnosząc się do dwóch podniesionych przez stronę pozwaną zarzutów mających na celu albo zwiększenie kosztów naprawy pojazdu, albo też zaniżenie wartości pojazdu sprzed momentu szkody. Ocena biegłego była jednoznaczna a wnioski logiczne. Tym samym nie istniały podstawy do uwzględnienia wniosku pozwanego o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego.

Z uwagi na fakt, że sprawcą szkody był kierowca pojazdu objętego ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej na podstawie umowy zawartej z zakładem ubezpieczeń, podstawę roszczenia stanowiły przepisy art. 822 § 1 i 4 k.c. i art. 824 ¹ § 1 k.c.

Zgodnie z art. 822 § 1 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Na mocy natomiast art. 824 ¹ § 1 k.c. o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody.

W powyższej sprawie powód dochodził od pozwanego roszczenia na które składały się:

- zaniżona w ocenie powoda wartość szkody stanowiąca różnicę pomiędzy szacunkowym kosztem naprawy a wartością odszkodowania wypłaconą przez ubezpieczyciela,

- skapitalizowane odsetki od wartości należnego odszkodowania za okres do dnia wniesienia pozwu,

- wartość netto kalkulacji sporządzonej przez powoda mającej na celu ustalenie wartości szkody.

Na początkowym etapie procesu pozwany podniósł zarzut nie wykazania przez powoda legitymacji czynnej przez powoda, niemniej jednak w jego toku powód przedstawił umowę przelewu, jak również dowód zapłaty za przelaną na jego rzecz wierzytelność.

Podniósł nadto zarzut tego, iż strona pozwana nie przedstawiła dowodów świadczących o rzeczywistej naprawie pojazdu i jego koszcie.

W tym zakresie Sąd przyznaje racje stanowisku powoda, iż zakres odszkodowania nie zależy od tego czy poszkodowany dokonał restytucji i czy w ogóle ma taki zamiar, dla powstania roszczenia o odszkodowanie nie mają znaczenia żadne późniejsze zdarzenia między innymi w postaci sprzedaży uszkodzonego pojazdu. Tym samym ustalenie wartości naprawy pojazdu stosownie do kosztów hipotetycznych jest uzasadnione.

Na dalszym etapie procesu pozwany podniósł zarzuty przeciwko sporządzonej przez biegłego opinii, które odnosiły się do dwóch kwestii:

- nie uwzględnienia w procesie naprawy pojazdu elementów, które w ocenie pozwanego miały charakter jednorazowych i winny zostać wymienione, to zaś zwiększało wartość naprawy,

- zawyżenie wartości pojazdu sprzed stanu szkody przez uwzględnienie dodatniej korekty za przebieg pojazdu podczas gdy w ocenie pozwanego taka korekta nie powinna zostać dokonana w stosunku do pojazdu sprowadzonego z UE.

W ocenie Sądu biegły uzasadnił swoje stanowisko w sposób przekonujący. W zakresie dotyczącym kwestionowanych przez pozwanego części biegły wskazał, iż istnieje możliwość ich demontażu i powtórnego zamontowania, zaś ustalenie tego czy części te były zniszczone w sposób uniemożliwiający taki montaż należała do ubezpieczyciela. Tymczasem ubezpieczyciel dokonując wyliczenia wartości odszkodowania nie przewidział konieczności wymiany takich elementów, a zatem nie kwestionował ich zużycia w stopniu powodującym konieczność wymiany.

Z kolei w zakresie dotyczącym przebiegu pojazdu biegły odniósł się do wartości przebiegu pojazdu z okresu dokonanego przeglądu na terytorium Belgii (z października 2012 roku (...).422 km) oraz z Polski (ze stycznia 2013 roku 135.116 km). Jednocześnie wskazał, iż w jego ocenie pojęcie importu należy odnosić do pojazdu spoza UE. Biegły także podniósł to, iż nie zachodzą przesłanki, aby uznać, iż dokonywano ingerencji w wartość przebiegu pojazdu (znamion zrealizowanej korekty, bądź wymiany tablicy rozdzielczej).

W ocenie Sądu powyższe wyjaśnienie jest wystarczające, tym bardziej, iż zostało poparte dokumentem potwierdzającym udokumentowanie przebiegu także w związku z przeglądem dokonanym zagranica. Brakuje podstaw do przyjęcia, że przebieg został zmanipulowany. Wedle wskazań liczniki pojazd przez 5-6 lat przejechał około 130 tys. km około 25 tys. km, co i tak jest ponadnormatywnym przebieg w stosunku do średniej UE (w 2007 roku 12.700 km/rok z trendem spadkowym).

Mając na względzie powyższe Sad uwzględnił roszczenie powoda w zakresie obejmującym wysokość kosztów naprawy wraz ze stosownymi odsetkami należnymi za okres pod upływie trzydziestu dni od dnia zgłoszenia szkody.

W konsekwencji Sad uznał również za uzasadnione pozostałe roszczenia, to jest roszczenie o zapłatę skapitalizowanych odsetek od wysokości należnej szkody i koszt sporządzonej kalkulacji.

W zakresie dotyczącym sporządzonej kalkulacji Sąd miał na względzie to, iż prawidłowe ustalenie kosztów naprawy w stosunku do zaniżonej kalkulacji ubezpieczyciela stanowiło dla powoda podstawę dochodzenia roszczenia. Ponadto uzasadnionym dla jego dochodzenia jest sam fakt powstania dla powoda wierzytelności z tytułu zlecenia wykonania kalkulacji. Odsetki od powyższej kwoty Sad zasądził jednak od okresu upływu tygodnia od dnia doręczenia odpisu pozwu, albowiem roszczenie to nie było uprzednio podnoszone w stosunku do ubezpieczyciela przez stronę powodową.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 98 i 108 k.p.c. obciążając pozwanego całością poniesionych przez powoda kosztów. Na koszt powoda złożyły się opłata sądowa – 750,00 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17,00 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika – 3.600,00 złotych i zaliczka na biegłego – 1.000,00 złotych – razem 5.367,00 złotych.

Ponadto Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego koszty poniesione w związku z wydanymi opiniami biegłego, które nie zostały pokryte z uiszczonych zaliczek. Łączny koszt wynagrodzenia biegłego to 3.197,34 złotych, zaś po odjęciu kosztu uiszczonej przez powoda zaliczki 2.197,34 złotych. Podstawa ściągnięcia tych kosztów jest art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych