Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I1 C 1956/18 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Gdyni z 2018-11-19

Sygn. akt I 1 C 1956/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZAOCZNY

Dnia 19 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Stolarska

Protokolant: sekr. sąd. Tomasz Łukowicz

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2018 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) z siedzibą we W.

przeciwko A. B.

o zapłatę

I oddala powództwo;

II obciąża powoda kosztami postępowania uznając je za uiszczone.

Zarządzenia:

1.  odnotować i zakreślić w rep. C

2.  odpis doręczyć pełnom. powoda oraz pozwanej z pouczeniem o sprzeciwie

3. przedłożyć z wpływem lub za 30 dni

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą we W. w dniu 15 maja 2018 roku wniósł o zasądzenie od pozwanej A. B. kwoty 1.550 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 14 maja 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. Uzasadniając żądanie pozwu powód podał, że dochodzona wierzytelność wynika z zawartej przez pozwaną z (...) Bank (...) w dniu 10 lutego 2004 r. umowy bankowej o nr (...), na podstawie której pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach określonych w umowie. Powód wskazał nadto, że pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania, wobec czego kwota należności głównej i odsetek stała się wymagalna. W następstwie zaś powyższego w dniu 17 kwietnia 2015 r. (...) Spółka Akcyjna zawarła z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na powoda całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej z wierzycielem pierwotnym.

Z uwagi na treść art. 505 1 k.p.c. niniejsza sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 lutego 2004 r. pomiędzy A. B. a (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w K. reprezentowanym przez pełnomocnika (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. została zawarta umowa na podstawie której bank zobowiązał się wydać i doręczyć A. B. kartę płatniczą wraz z oddaną do jej dyspozycji kwotą 1.000 zł w ramach limitu odnawialnego. Numer rachunku karty oznaczony został jako (...).

/dowód – umowa o korzystanie z karty kredytowej - k. 26-26v/

W dniu 1 lutego 2005 r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. zawarł z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w P., z Oddziałem w Polsce z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności wymienionych w Załączniku nr 1 do umowy na warunkach w niej określonych.

/dowód – umowa przejęcia praw i obowiązków z dn. 1.02.2015 r. – k. 24-25/

W dniu 17 kwietnia 2015 r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. zawarł z (...) z siedzibą we W. umowę sprzedaży wierzytelności, w treści której wskazano, że cedent dokonuje na rzecz nabywcy przelewu niespornych i wymagalnych wierzytelności (§ 1, § 5) w tym wierzytelności przysługującej cedentowi w stosunku do A. B.. W wydruku wyciągu z elektronicznego załącznika do umowy cesji zawarto zapis, w treści którego zamieszone zostały dane osobowe A. B. oraz identyfikator klienta – (...), data zawarcia umowy – 10.02.2004 r.; kapitał – 992,67 zł; odsetki – 337,69 zł i koszty – 101,01 zł.

/dowód – umowa sprzedaży wierzytelności z dn. 17.04.2015 r. – k. 10-13; wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji – k. 14/

W dniu 9 maja 2018 r. (...) z siedzibą we W. wystawił W. z Ksiąg Rachunkowych (...)o nr S/23/321/ (...), w którym stwierdzono wymagalną wierzytelność wobec A. B. wynikającą z umowy karty kredytowej o nr (...), w kwocie 1.550 zł, na którą złożyły się: należność główna w kwocie 992,67 zł i odsetki w kwocie 557,33 zł.

/dowód - wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego z dnia 09.05.2018 r. – k.9/

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania, których prawdziwość nie budziła wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych istotnych okoliczności.

Wobec faktu, iż pozwana nie stawiła się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożyła odpowiedzi na pozew, ani w inny sposób nie zajęła stanowiska w sprawie, zaszły warunki do wydania wyroku zaocznego – zgodnie z art. 339 § 1 k.p.c. Według treści § 2 wskazanego przepisu Sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości.

W przedmiotowej sprawie powód domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 1.550 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i wskazywał jako podstawę swojego żądania na łączącą swego poprzednika prawnego z pozwaną umowę o korzystanie z karty kredytowej o nr (...) z dnia 10 lutego 2004 r.

W ocenie Sądu powyższe żądanie powoda uległo przedawnieniu.

Zgodnie z art. 117 § 1 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu, natomiast w myśl § 2 1 tego przepisu po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. To ostatnie unormowanie zostało wprowadzone do Kodeksu cywilnego ustawą z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz.1104) z dniem 9 lipca 2018 r. i stosuje się je do roszczeń, co do których nie podniesiono zarzutu przedawnienia przed tą datą (art. 5 ust. 4 ustawy nowelizującej), a tym samym na jego podstawie przedawnienie jest uwzględniane przez sąd z urzędu.

Zgodnie z dyspozycją art. 118 k.c. (w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ww. ustawy nowelizującej – zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 tej ustawy) jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.

Wobec powyższego Sąd uznał, że do roszczenia powoda z tytułu umowy o korzystanie z karty kredytowej, jako do roszczenia związanego z prowadzaniem przez powoda działalności gospodarczej, ma zastosowanie trzyletni termin przedawnienia, o którym mowa w art. 118 k.c.

Wskazać następnie należy, że zgodnie z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Wobec nie wskazania przez powoda daty wymagalności roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, należało ustalić, iż wierzytelność najpóźniej stała się wymagalna w dniu 17 kwietnia 2015 r., a więc w dacie zawarcia przez powoda umowy przelewu wierzytelności z poprzednim wierzycielem. W treści tej umowy stwierdzono bowiem, iż jej przedmiotem są niesporne i wymagalne wierzytelności (vide § 1 i § 5). Przedawnienie roszczenia wynikającego z umowy o korzystanie z karty kredytowej nastąpiło więc najpóźniej z upływem trzech lat od dnia 17 kwietnia 2015 r. tj. wraz z upływem dnia 17 kwietnia 2018 r. Jak wynika natomiast z akt sprawy powód wytoczył powództwo w dniu 14 maja 2018 r. – po upływie biegu trzyletniego okresu przedawnienia.

W tym stanie rzeczy uznać należało, że roszczenie powoda zarówno co do należności głównej wynikającej z umowy o korzystanie z karty kredytowej o nr (...) z dnia 10 lutego 2004 r., jak i co do odsetek, uległo przedawnieniu. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, jak i poglądami doktryny, roszczenie o odsetki za opóźnienie przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego (m.in. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2005 r. w sprawie III CZP 42/04, opubl. Lex nr 141130).

Podsumowując powyższe Sąd w pkt. I wyroku Sąd - na podstawie art. 117 § 1 i 2 1 k.c. oraz art. 118 k.c. - oddalił powództwo.

O kosztach procesu w pkt. II wyroku Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108. k.p.c. obciążył tymi kosztami powoda jako stronę przegrywającą postępowanie, uznając je za uiszczone w całości.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  Odpis uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  Przedłożyć z wpływem lub za 30 dni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Izabela Mikiciuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Stolarska
Data wytworzenia informacji: