Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Piotr Jędrzejewski
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Izabela Pisarska

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.

przeciwko M. S.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej M. S. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 1.458,87 zł (tysiąc czterysta pięćdziesiąt osiem złotych osiemdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 listopada 2016 r. do dnia zapłaty.

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Zasądza od pozwanej M. S. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

IV.  Odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu w pozostałej części.

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wniosła pozew o zapłatę kwoty 1.758,87 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztami procesu przeciwko M. S.. W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż powódka zajmuję się produkcją stolarki okiennej zaś pozwana złożyła zamówienie na wykonanie takiej stolarki na łączna kwotę 2.434,48 zł netto. Pozwana wpłaciła kwotę 1.200 zł tytułem zaliczki na zamówienie. Po wykonaniu zamówienie pozwana poinformowała, iż nie odbierze zamówienie, gdyż przestało ono być dla niej potrzebne i odstąpiła od umowy. Żądana kwota stanowi różnicę pomiędzy wpłacona przez pozwaną zaliczką a kwotą zamówienie oraz tj. 1.458,87 zł oraz kwota 300 zł zryczałtowanego kosztu przechowywania zamówienia przez okres listopada i grudnia 2026 r. przez powoda.

W dniu 10 maja 2017 r. Sąd Rejonowy w Gdyni wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana wniosła skuteczny sprzeciw. W sprzeciwie wniosła o oddalenie powództwa w całości. Wskazała, iż faktycznie zawarła z powodem umowę o wykonanie witryny okiennej jednakże wielokrotnie informowali producenta drogą telefoniczna i mailową by nie wykonywali tego zamówienia, gdyż rezygnują z zakupu. Było to po dokonaniu zakupu, ale przed wykonaniem witryny. Zdaniem pozwanej wobec rezygnacji z zakupu powinna ona jedynie pokryć koszt produkcji witryny a nie koszt kotw montażowych, transportu, Vat-u i zysku firmy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 września 2016 r. pozwana M. S. zawarła z powodem (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na wykonanie przeciwpożarowej stolarki aluminiowej za łączna kwotę 2.434,48 zł netto + podatek VAT. Do tej kwoty miały dojść koszty kotw montażowych oraz transportu do B.. Pozwana dokonała wpłaty na poczet zamówienie kwoty 1.200 zł , na która została wystawiona faktura zaliczkowa z dnia 13 września 2016 r.

dowód : umowa k. 11, zamówienie k. 12 , faktura k. 14

Po złożeniu zamówienie strony kontaktowały się za pośrednictwem poczty elektronicznej co do szczegółów realizacji zamówienia m.in. w mieniu pozwanej korespondencję prowadził D. J., jej ojciec. W maili z dnia 30 września 2016 r. D. J. poinformował powoda, że pozwana odstępuje od umowy na wykonanie okna gdyż okazało się, że nie będzie konieczności jego montowania z uwagi na zmianę stanowiska organu nadzoru i pozwana nie zamierza odbierać zamówionego towaru. W tym samym dniu pracownik powoda poinformował ojca pozwanej tą samą drogą, iż nie ma możliwości odstąpienia od umowy z uwagi na wykonanie już umowy. Dzień 30 września 2016 r. był to piątek. Jednocześnie poinformowano go, iż na poniedziałek 2 października 2016r. planowana jest wysyłka towaru. W tym samym dniu pracownik powoda przesłał na adres mailowy ojca pozwanej fakturę pro forma na kwotę 1.948,16 zł i poprosił o wskazanie adresu dostawy. W odpowiedzi ojciec pozwanej wskazał ten adres. W dniu 2 października 2016 r. pozwana wysłała emaila w który poinformowała, iż wobec jej wyjazdu dostawa nie może być zrealizowana w tym dniu i po powrocie umówi z powodem nowy termin dostawy.

W dniu 7 listopada 2016 r. pozwana za pośrednictwem poczty elektronicznej złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Pozwany nie uznał tego odstąpienia i zażądał od pozwanej dopłaty do zrealizowanego zamówienia

Dowód : pismo k. 17, korespondencja mailowa k. 9-17

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania. Dowody uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu, co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, tym bardziej, że strona przeciwna nie negowała ich mocy dowodowej.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd oparł się również na zeznaniach pozwanej oraz świadka gdyż były one logiczne i zgodne z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie.

W niniejszej sprawie spornym było, czy pozwana miała prawo do odstąpienie od zawartej umowy i czy jej odstąpienie było skuteczne oraz czy strona powodowa może żądać zapłaty w określonej wysokości.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

W ocenie Sadu strony zawarły umowę o dzieło regulowaną przepisami art. 627 kc i następne. Wskazuje na to indywidualny charakter zamówienia , który był ustalany pomiędzy stronami w szczególności co do wymiarów i użytych materiałów. Umowa ta została zawarta na odległość poza siedzibą przedsiębiorcy i w związku z powyższym konsumentowi przysługiwała ochrona z art. 27 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta obowiązującej wówczas. Jednakże przepis tego artykułu przewidywał, iż konsument może odstąpić od umowy w terminie 14 dni od zawarcia umowy. Przed tym terminem do przedsiębiorcy winno zostać wysłane oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Pozwana takie oświadczenie mailem, niepodpisane przesłała dopiero w dniu 7 listopada 2016 r., a więc po upłynięciu tego terminu.

Zgodnie z art. 29 ustawy jeśli konsument nie został poinformowany o prawie do odstąpienia to prawo to wygasa po 12 miesiącach od zawarcia umowy. Jednakże przepis art. 38 ust. 3 ustawy stanowi, iż prawo do odstąpienia konsumentowi nie przysługuje jeśli przedmiotem świadczenia jest rzecz nieprefabrykowana, wyprodukowana według specyfikacji konsumenta lub służąca zaspokojeniu jego zindywidualizowanych potrzeb. W ocenie Sądu taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie gdyż produkt był wykonywany na indywidualne zamówienie pozwanej i fakt niepoinformowania pozwanej o prawie do odstąpienia od umowy nie wpłynął na jej prawa, gdyż takie prawo jej nie przysługiwało.

Zgodnie z art. 644 kc dopóki dzieło nie zostało ukończone, zamawiający może w każdej chwili od umowy odstąpić płacąc umówione wynagrodzenie. Pozwana twierdziła, iż w chwili informowania przez jej ojca powoda mailem braku konieczności zainstalowania zamówionej witryny okiennej nie została ona wykonana. Twierdzenie to nie zostało poparte żadnymi dowodami. Ze zgromadzonego materiału dowodowego w postaci wymiany korespondencji mailowej wynika, iż w dniu 30 września 2016r. powód przygotował towar do wysyłki i została ona umówiona na poniedziałek 2 października 2016 r. W ocenie Sądu wskazuje to, iż dzieło na dzień 30 września 2016 r. było ukończone. Powoduje to, iż pozwanej nie przysługiwało prawo do odstąpienia od umowy i złożenie przez nią oświadczenia o odstąpieniu od umowy nie mogło być skuteczne.

Powoduje to, iż powód miał prawa domagać się zapłaty umówionego wynagrodzenia. Ponieważ strony umówiły się na zapłatę kwoty 2.434,48 zł netto za zamówioną stolarkę okienna, zaś pozwana zapłaciła kwotę brutto 1.200 zł (co dawało netto 975,61 zł) to do zapłaty pozostała kwota 1.458,87 zł i taka też kwotę Sąd zasądził od pozwanej z tytułu wynagrodzenia jakie przysługiwało powodowi za wykonane zamówienie.

Nie jest prawda jak twierdziła pozwana, iż powód dochodził należności za kotwy montażowe oraz transport. Nie dochodził również należności z tytułu podatku Vat od pozostałej niezapłaconej kwoty zamówienie, która nie została udokumentowana dokumentem księgowym w postaci faktury Vat. Powodowało to, iż w ocenie Sądu żądanie strony powodowej miało jedynie charakter zwrócenia powodowi kosztów poniesionych przez wykonanie zamówienia.

W ocenie Sądu powód nie wykazał zasadności żądania kwoty 300 zł tytułem przechowywania zamówionej witryny przez powoda za okres 1 miesiąca. Kwota ta nie została w żaden sposób skalkulowana i powód nie wykazał w oparciu o jakie kryteria określił ją na takiej a nie innej wysokości. Pozwana zaprzeczyła prawidłowości wysokości tej opłaty i w ocenie Sądu żądanie to nie mogło być zweryfikowane przez Sąd co powoduje, iż Sad uznał je za nieudowodnione.

Wobec powyższego Sąd zasadził kwotę 1.458,87 zł wraz z odsetkami za opóźnienie w zapłacie zaś w pozostałej części żądanie oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 102 k.p.c. uznając, iż zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek i odstąpił od obciążania pozwanej kosztami procesu.

Pozwana w chwili obecnej nie pracuje i leczy się na nowotwór złośliwy, jest na utrzymaniu rodziców, sama wychowując trójkę dzieci. W ocenie Sądu okoliczności te powodują, iż obciążenie jej kosztami procesu stanowiłoby dla niej nadmierne obciążenie finansowe, które w chwili obecnej nie jest dla niej możliwie do spełniania.