Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant:

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. w Gdyni

sprawy z powództwa P. (...) z siedzibą we W.

przeciwko Z. K.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej Z. K. na rzecz powoda P. (...) z siedzibą we W. kwotę 3.994,72 zł (trzy tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt cztery złote siedemdziesiąt dwa grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanej Z. K. na rzecz powoda P. (...) z siedzibą we W. kwotę 1017,00 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 900,00 (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

UZASADNIENIE

Powód P. (...) z siedzibą we W. pozwem z dnia 17 stycznia 2018 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej Z. K. kwoty 3994,72 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana zawarła w dniu 11 grudnia 2014 r. umowę pożyczki o numerze (...) na podstawie której pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązała się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tej umowie. Powód wskazał, iż pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania wobec czego niezapłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W dniu 28 czerwca 2017 r. wierzyciel pozwanej zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Na żądaną pozwem kwotę składają się: należność główna w wysokości 3845,74 zł oraz skapitalizowane odsetki umowne wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości 148,98 zł.

(pozew – k. 2-7 )

W dniu 1 lutego 2018 r., w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 74650/18, Referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę tut. Sądowi.

(postanowienie – k. 7v)

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód P. (...) z siedzibą we W. usunął braki formalne pozwu i wniósł o zasądzenie od pozwanej Z. K. kwoty 3994,72 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana zawarła w dniu 11 grudnia 2014 r. umowę pożyczki o numerze (...) na podstawie której pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązała się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tej umowie. Powód wskazał, iż pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania wobec czego niezapłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W dniu 28 czerwca 2017 r. wierzyciel pozwanej zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Na żądaną pozwem kwotę składają się: należność główna w wysokości 3845,74 zł oraz skapitalizowane odsetki umowne wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości 148,98 zł.

(pozew – k. 13 -15)

Nakazem zapłaty z dnia 20.3.2018r Sąd Rejonowy w Gdyni zasądził dochodzona kwotę w całości wraz z kosztami procesu.

( nakaz zapłaty w sprawie I 1 Nc 1481/18, k. 28)

Pozwana Z. K. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwana wskazała, iż powód nie udowodnił należności i zasadności roszczenia, faktu zawarcia umowy z pozwaną, zarzuciła przedawnienie roszczenia i brak skuteczności cesji wierzytelności.

(sprzeciw, k.40-41v.)

Powód w piśmie procesowym z dnia 26 czerwca 2018 r. podtrzymał żądanie pozwu. Powód wskazał, iż pozwana nie wywiązała się z obowiązku spłaty pożyczki w terminach wskazanych w umowie , wobec czego niespłacona należność jest wymagalna.

(pismo procesowe powoda – k. 61-2)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 grudnia 2014r. pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. a Z. K. doszło do zawarcia umowy pożyczki nr (...). Na podstawie tej umowy –podpisanej przez Z. K. – otrzymała kwotę 7400 zł na 90 tygodni/ 21 miesięcy/, która miała zwrócić w ratach po 112, 58 zł / ostatni rata 112, 60 zł/ wraz z prowizja w wysokości 266, 40 zł, oprocentowaniem łącznie w wysokości 987, 58 zł/ 12 % w stosunku rocznym/,kosztem ubezpieczenia w wysokości 1480 zł

okoliczność bezsporna, a nadto umowa– k. 64-65,153-154

W dniu 28 czerwca 2017 r. pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. a P. (...) z siedzibą we W. zawarta została umowa sprzedaży wierzytelności. W załączniku do umowy przelewu wierzytelności wskazano, iż przelewem objęto m. in. wierzytelność w stosunku do Z. K. z tytułu umowy nr (...), w łącznej kwocie 3977, 22 zł.

okoliczność niesporna, a nadto umowa sprzedaży wierzytelności - k. 21-33,73-151, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji – k. 34,63,152, wyciąg z ksiąg rachunkowych , k. 16

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę przeciwną, a nadto nie budziły one wątpliwości Sądu co do swojej autentyczności i prawdziwości, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę pożyczki i cesji wierzytelności, z których wywodził swoje roszczenie objęte pozwem, wskazując jednocześnie, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 28 .6 2017 r. (art. 509 k.c.). Pomiędzy stronami ma zatem zastosowanie przepis art. 513 § 1 k.c., z którego wynika, że dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. Powód wykazał poprze załączenie umowy cesji wraz z załącznikiem dotyczącym pozwanej posiadanie czynnej legitymacji procesowej do wytoczenia powództwa przeciwko pozwanej z tytułu umowy pożyczki z dnia 11.12.2014r nr (...).

W niniejszej sprawie sporne było, że pozwana zawarła umowę nr (...),że powstały z tej umowy zaległości. Sporem pozostawało również to, że pomiędzy powodem a (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w (...) S.A. doszło w dniu 28.6. 2017 r. do zawarcia umowy przelewu wierzytelności pozwanej . Pozwany jednak nie obalił dowodów powoda w tym zakresie.

Podstawową kwestią dla Sądu było ustalenie czy roszczenie powoda może być skutecznie dochodzone, czy nie jest przedawnione, bo taki zarzut pozwana też podniosła, a jest on najdalej idącym.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że łącząca pozwaną i poprzednika prawnego powoda umowa była umową pożyczki. Art. 720 k.c. stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zatem z istoty umowy pożyczki wynika obowiązek jej zwrotu, choć to od stron zależy, w jaki sposób zwrot jej nastąpi.

Odnosząc się do zarzutu strony pozwanej jakoby doszło do przedawnienia dochodzonego w niniejszym postępowaniu roszczenia, należy wskazać, iż zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie .

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Przepis art. 120 k.c. stanowi, że bieg przedawnienia roszczenia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Art. 123. § 1.kc stanowi:” Bieg przedawnienia przerywa się:

1) przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

2) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje;

3) przez wszczęcie mediacji.”, a art. 124. § 1.kc stanowi:” Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.”

W niniejszej sprawie termin przedawnienia wynosi 3 lata i zaczął biec w dniu następnym po wskazanym jako termin spłaty pożyczki tj. 11.9.2016r –, więc nie upłynął przed datą złożenia pozwu w niniejszej sprawie tj. przed 17.1.2018r .

W niniejszej sprawie pozwana zawarła umowę pożyczki, bowiem widniej na niej podpis pozwanej, którego autentyczności nie kwestionowała, wobec tego Sąd uznał, że do zawarcia umowy pożyczki doszło i że stała się wymagalna w niespłaconej części .

Jak wynika z akt sprawy powód złożył pozew w niniejszej sprawie w dniu 17 stycznia 2018 r,. Powód miał prawo, zgodnie z zawartą umową cesji i dysponując umową pożyczki z dnia 11.12.2014r z podpisem pozwanej do takiego zachowania się. Powód wskazał, w jakim zakresie pozwana nie wywiązała się z umowy pożyczki i w tym zakresie wniósł o zasądzenie należności głównej w wysokości 3845, 74 zł oraz odsetek w kwocie 148, 98 zł.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż roszczenie powoda, zarówno co do należności głównej jak i odsetek, jest zasadne i zostało wykazane.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż powództwo w całości podlega zasądzeniu wraz z odsetkami.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając pozwaną tymi kosztami.

Na koszty w/w sprawy składają się kwoty: 100 zł opłaty od pozwu, 17 zł opłaty od pełnomocnictwa, 900 zł wynagrodzenia pełnomocnika –zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r w sprawie kosztów zastępstwa procesowego radców prawnych.