Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Piotr Jędrzejewski
Protokolant:	protokolant Dorota Plichta

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2016 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.

przeciwko G. N.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Kosztami procesu obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanej G. N. kwoty 2.792,74 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazał, że powodowi przysługuje wyżej wskazana kwota z tytułu umowy o przyznanie limitu kredytowego zawartej przez pozwaną z powodem z dnia 26 czerwca 2006 r.

W odpowiedzi na pozew kurator procesowy pozwanej nieznanej z miejsca pobytu wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia.

Po wydaniu wyroku powód cofnął powództwo, na co kurator pozwanego nie wyraził zgody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 26 czerwca 2006 r. pozwana G. N. zawarła z (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. umowy o przyznanie limitu kredytowego o nieokreślonej bliżej treści i nieznanych warunkach. Ostatnia wpłata na rachunek przez pozwaną została dokonana w dniu 28 marca 2012 r. .

dowód : wyciąg z ksiąg bankowych k. 25, zestawienie transakcji k. 31

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił oparciu o dokumenty przedstawione przez powoda, które nie były kwestionowane przez stronę przeciwną i nie budziły uzasadnionych wątpliwości Sądu.

Kwestia która Sąd musiał rozstrzygnąć było to, czy roszczenie dochodzone przez powoda jest przedawnione.

Przechodząc zarzutu strony pozwanej jakoby doszło do przedawnienia dochodzonego w niniejszym postępowaniu roszczenia, należy wskazać, iż zarzut ten zasługuje na uwzględnienie.

Zawarta w niniejszej sprawie umowa kredytu jest uregulowana w ustawie – Prawo bankowe i jest czynnością podejmowaną przez bank w ramach działalności gospodarczej. Powoduje to, iż zgodnie z art. 118 k.c. roszczenia związane z działalnością gospodarczą przedawniają się po upływie lat trzech. Wprawdzie umowa z pozwaną została zawarta w 2006 r. to zapewne był przedłużana automatycznie na kolejne lata. Powód nie przedstawił warunków na jakich została ona zawarta, jednakże na podstawie znanych Sądowi z urzędu okoliczności tego typu umowy mogą być wypowiadane przez Bank w przypadku nie regulowania zadłużenia po upływie miesiąca od takiego zaprzestania.

Ostania wpłata pozwanej nastąpiła w dniu 28 marca 2012 r. i zapewne była to minimalna kwota wymagana przez bank do spłaty w miesiącu. Po upływie miesiąca, lub trzech w zależności od umowy Bank mógł rozwiązać umowę i całe roszczenia stałoby się wymagalne. Powód jednak tego nie uczynił pozwalając na narastanie odsetek – jako swojego zarobku na umowie. Umowę wypowiedział dopiero we wrześniu 2015 r. W ocenie Sądu bieg terminu przedawnienia rozpoczął się od momentu w którym powód mógł najwcześniej domagać się zapłaty, czyli w okolicach czerwca 2012 r.

Jak wynika z akt sprawy powód wytoczył powództwo w dniu 12 stycznia 2016 r. i z tą datą nastąpiła przerwa biegu przedawnienia . Skoro zatem wcześniej nie został przerwany został bieg terminu należy uznać, iż przedawnienie nastąpiło najpóźniej 1 lipca 2015 r.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż roszczenie powoda uległo przedawnieniu. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego jak i poglądami doktryny, roszczenie o odsetki za opóźnienie przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego.

Z uwagi na skutecznie podniesiony zarzut przedawnienia roszczenie powoda i uchylenie się przez pozwaną od obowiązku jego zaspokojenia Sąd na mocy art. 117 § 2 k.c. oddalił powództwo jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Z uwagi na to, że stroną przegrywającą niniejsze postępowanie był powód, Sąd w pkt II wyroku obciążył go kosztami procesu uznając je za uiszczone w całości.