I1 C 910/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Gdyni z 2017-02-10

Sygn. akt I 1 C 910/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny - Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sek. Magdalena Czapiewska

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2017 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G.

przeciwko: R. T.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  obciąża powoda kosztami procesu i uznaje je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód (...) 1 (...) z siedzibą w G. wystąpił z żądaniem zasądzenia od pozwanego R. T. kwoty 361,42 zł wraz z kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu podał, że dochodzona pozwem wierzytelność powstała w wyniku zawarcia przez ubezpieczającego zbywcę pojazdu z (...) S.A. umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Ubezpieczyciel świadczył ochronę ubezpieczeniową na podstawie polisy nr (...). Przedmiotem ubezpieczenia było objecie ubezpieczeniem OC zdarzeń związanych z pojazdem o. (...) nr rej. (...). W okresie ochrony zbywca zawarł z pozwanym umowę sprzedaży tego auta, w związku z czym pozwany wstąpił w prawa i obowiązki zbywcy. Pozwany nie dokonał jednak w terminie płatności wymaganej raty składki, w związku z czym na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia cała pozostała należna składka stała się wymagalna w dniu 02.10.2013 r. Do zaspokojenia pozostała rata należna w dniu 02.10.2013 r. opiewająca na kwotę 287,50 zł.

Powód podał też, że w dniu 26.10.2015 r. wierzyciel pierwotny dokonał na jego rzecz przelewu tej wierzytelności oraz że na dochodzone pozwem roszczenie składa się kwota 287,50 zł niezapłaconej składki oraz kwota 73,92 zł z tytułu odsetek ustawowych za opóźnienie naliczonych za okres od dnia 03.10.2015 r. do dnia wniesienia pozwu, tj. 25.03.2016 r.

Wydany w sprawie w postępowaniu elektronicznym nakaz zapłaty został przez pozwanego zaskarżony w całości w drodze sprzeciwu. Skarżący wnosząc o oddalenie powództwa podniósł, że z uwagi na fakt, iż kontynuacja ubezpieczenia w firmie zbywcy, tj. (...) Towarzystwo (...) wymagała od niego dopłaty większej sumy niż zawarcie nowego ubezpieczenia - wypowiedział umowę w spółce (...) i wykupił nową polisę.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu, wskazując, że pozwany nie wypowiedział umowy pierwotnemu wierzycielowi, a tym samym zawierając nawą umowę ubezpieczenia, zgodnie z obowiązującymi przepisami, posiadał dwie umowy ubezpieczenia dotyczące przedmiotowego pojazdu.

W piśmie z dnia 22.12.2016 r. powód wyjaśnił, iż (...) jest marką należącą do (...) S.A., zaś sam podmiot (...) S.A. połączył się z STU E. Hestia poprzez przejęcie w drodze przeniesienia całego majątku (...) S.A. (jako spółki przejmowanej) na (...) S.A.

Wobec treści art. 505 1 kpc niniejsza sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zbywca pojazdu nabytego przez pozwanego w dniu 25.06.2013 r. samochodu marki o. (...) posiadał umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) S.A. na okres do dnia 05.04.2014 r. Z tytułu tej umowy, w dacie sprzedaży zbywca pojazdu posiadał nieuregulowaną II ratę składki w wysokości 287,50 zł, płatną w dniu 02.10.2013 r.

okoliczność bezsporna

Wysokość składki zaproponowanej pozwanemu za kontynuację ubezpieczenia w (...) S.A. w okresie od dnia 25.06.2013 r. do dnia 05.04.2014 r. wyniosła ponad 500 zł. Informację taką pozwany uzyskał telefonicznie, gdy zadzwonił do ubezpieczyciela zbywcy pojazdu by dowiedzieć się, jaki byłby koszt kontynuowania przez niego umowy ubezpieczenia zwartej przez sprzedawcę auta. Wcześniej też pozwany ustalił, jaki byłby koszt zawarcia przez niego umowy ubezpieczenia u innego, nowego ubezpieczyciela. Ponieważ zaproponowany mu koszt kontynuacji ubezpieczenia był znacznie wyższy niż koszt zawarcia nowego ubezpieczenia, które dodatkowo obejmowało dłuższy okres czasu niż kontynuacja dotychczasowego - pozwany w okresie 30-tu dni od zakupu pojazdu wypowiedział umowę ubezpieczenia w (...) S.A. i zawarł umowę ubezpieczenia na okres od dnia 25.07.2013 r. do dnia 24.07.2014 w spółce (...), za zapłatą składki w wysokości 384,50 zł.

Wypowiedzenie umowy zostało przez pozwanego dokonane bądź mailowo, bądź też, w sytuacji gdyby ubezpieczyciel nie dopuszczał możliwości dokonania tego w tej formie - pisemnie listem poleconym.

Na początku kwietnia 2014 r. skontaktowała się z pozwanym firma windykacyjna, wynajęta przez spółkę (...) i zażądała od pozwanego zapłaty składki za kontynuację ubezpieczenia w firmie (...) po nabyciu pojazdu ubezpieczonego w tej spółce. W celu wyjaśnienia niezasadności tego żądania pracownik firmy windykacyjnej polecił pozwanemu by ten skontaktował się ze spółką (...). Dlatego też w dniu 9 kwietnia 2014 r. pozwany skierował do spółki (...) maila z informacją, iż żądanie od niego zapłaty składki na rzecz spółki (...) uważa on za próbę wyłudzenia pieniędzy, gdyż umowę w tej spółce wypowiedział, zawarł nową umowę w spółce (...), a następnie też przedmiotowy samochód sprzedał.

W odpowiedzi na maila pozwanego pracownik spółki (...) poinformował pozwanego, że (...) nie odnotowało wpływu wypowiedzenia umowy przez pozwanego, stąd został wystawiony na pozwanego aneks nr (...) z okresem ochrony od 25.06.20.13 r. do 05.04.2014 r. oraz że uwzględnieniu składki przeksięgowanej z polisy zbywcy, tj. 136,82 zł na polisie nr (...) pozostaje zaległość w kwocie 591,69 zł. Jednocześnie pracownica porosiła pozwanego o przesłanie potwierdzenia nadania listu poleconego z wypowiedzeniem umowy, bądź kopii rezygnacji przyjętej przez agenta ubezpieczyciela, a w przypadku gdyby pozwany nie posiadał takich dokumentów - umowy sprzedaży samochodu z czytelną datą dokonania tej czynności. Jednocześnie pracownica poinformowała pozwanego, że na daną chwilę roszczenie o zapłatę składki 591,69 zł pozostaje zasadne.

W odpowiedzi pozwany poinformował, iż nie posiada dowodu nadania wypowiedzenia, gdyż wszystkie dokumenty przekazał nabywcy pojazdu lub je wyrzucił, uważając iż nie będą mu potrzebne. Przesłał jednak kopie ostatniej umowy sprzedaży oraz potwierdzenie zawarcia polisy w P..

W mailu z dnia 2 maja 2014 r. pracownica spółki (...), poinformowała pozwanego, iż w odpowiedzi na otrzymaną wiadomość informuje go, że jego zgłoszenie zostało zrealizowane.

W konsekwencji kontakt ze strony firmy windykacyjnej ustał. Tym niemniej pozwany zadzwonił do tej firmy windykacyjnej i dowiedział się, że wszystko jest wyjaśnione. Otrzymał też z firmy windykacyjnej potwierdzenie, że o wszystkim wiedzą.

Taki stan rzeczy trwał do momentu przejęcia firmy (...) przez Hestię. Po tym zdarzeniu pozwany otrzymał od powoda informację, że powstał dług, w wysokości około 300 zł. W pewnym momencie, by uzyskać spokój, pozwany chciał nawet zapłacić tę kwotę, był bowiem non stop nękany sms-ami i telefonami z firmy (...). Później jednak odbierając od telefony od pracowników powoda informował ich jedynie, że jeżeli coś od niego chcą to powinni wystąpić do Sądu.

dowód: przesłuchanie pozwanego w charakterze strony - k. 121-122 i 97-98; pismo (...) Hestia - k. 22; polisa P. - k. 52, wydruk maili - k. 75-76

Na podstawie uchwały z dnia 09.10.2014 r. nastąpiło połączenie (...) S.A. z (...) S.A. poprzez przejęcie w drodze przeniesienia całego majątku (...) S.A. (jako spółki przejmowanej) na (...) S.A.

dowód: odpis KRS - k. 109-115

W dniu 26.10.2015 r. (...) S.A. zbyło na rzecz powoda wierzytelność w wysokości 287,50 zł wraz z przysługującymi od tej wierzytelności odsetkami.

dowód: umowa przelewu wierzytelności wraz z załącznikiem nr 1/2015 23-33 i 50-52

Pozwany nie zapłacił na rzecz powoda kwoty dochodzonej pozwem.

okoliczność bezsporna

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając powyższy stan faktyczny, jako wiarygodne, Sąd ocenił przedłożone przez strony wydruki oraz dokumenty prywatne, albowiem sama treść tych dokumentów oraz wydruków korespondencji mailowej, w przeciwieństwie do ustalenia skutków z nich wynikających, nie była kwestionowała przez żadną ze stron procesu.

Podstawę ustaleń faktycznych stanowił także zeznania pozwanego słuchanego w charakterze strony, które to zeznania Sąd uznał za wiarygodne. Zeznania te - w zakresie twierdzenia o złożeniu spółce (...) oświadczenia o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia zawartej przez zbywcę pojazdu były bowiem logiczne i spójne, znajdowałby też potwierdzenie w treści maili kierowanych przez pozwanego do tej spółki w kwietniu 2014 r. Ich zgodność z faktycznym stanem rzeczy została też potwierdzona przez pracownika tej spółki, który na mailowe zgłoszenie przez pozwanego braku podstaw do żądania od niego zapłaty za kontynuację ubezpieczenia w spółce (...), z uwagi na dokonane uprzednio wypowiedzenie tej umowy spółce (...), zawarcie nowej umowy w spółce (...), jak też następnie zbycie przez niego przedmiotowego pojazdu - w mailu z dnia 02.05.2014 r. poinformował pozwanego o zrealizowaniu jego zgłoszenia.

Z uwagi na skuteczne wykazanie przez pozwanego okoliczności wypowiedzenia umowy ubezpieczenia (...) S.A. w okresie 30 dni od daty nabycia przez pozwanego przedmiotowego samochodu w dniu 25.06.2013 r., jako niezasadne Sąd ocenił powództwo, w którym powód domagał się zapłaty od pozwanego składki w wysokości należnej od zbywcy pojazdu. Przedmiotowa umowa, wskutek wypowiedziana jej przez pozwanego w okresie 30 dni od daty nabycia pojazdu, uległa bowiem rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Art. 31 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (D.U. t.j. z 2013 r., poz. 392 - w brzemieniu obowiązującym w czerwcu i lipcu 2013 r.) stanowił bowiem, że razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia.

Rozstrzygając w powyższy sposób Sąd miał również na względzie, iż jak wynikało nie tylko z zeznań pozwanego, ale także maili pracownicy spółki (...) spółka ta zaproponowała pozwanemu znacznie wyższą sumę składki do dopłaty niż ta obciążająca pierwotnie zbywcę pojazdu. Składka w stosunku do pozwanego została bowiem zrekalkulowana i została mu zaproponowana w wysokości ponad 500 zł. Pomimo tego powód wystąpił z żądaniem zapłaty składki w wysokości należnej od zbywcy pojazdu, zupełnie ignorując wyżej wskazane okoliczności. Sytuacja ta potwierdza przebieg zdarzeń przedstawionych przez pozwanego, w myśl których, po jego interwencji w spółce (...) spółka ta uznała rację pozwanego i przekazała windykatorowi tę okoliczność, co skutkowało zaprzestaniem domagania się przez niego zapłaty przez pozwanego zaległych rzekomo składek oraz że ponowne wezwania do zapłaty pojawiły się dopiero po połączeniu spółki (...) z STU E. Hestia. Był to niewątpliwie skutkiem migracji danych, które jednak opisanych wyżej okoliczności nie uwzględniły.

Reasumując Sąd uznał, iż skoro w drodze przejęcia majątku spółki (...) spółka (...) nabyła tylko ten majątek i te wierzytelności, które spółce (...) przysługiwały, a spółka (...) przyjmując argumentację pozwanego potwierdziła wcześniej zrealizowanie zgłoszenia pozwanego o braku powinności zapłaty przez niego za kontynuację umowy ubezpieczenia zawartej przez zbywcę pojazdu, to jako niezasadne Sąd ocenił stanowisko powoda, iż skutecznie nabył on w drodze cesji omawianą wierzytelność.

W tym miejscu wskazać należy, iż w sprawie niniejszej Sąd przeprowadził dowód z przesłuchania pozwanego na okoliczność dokonania przez niego wypowiedzenia umowy ubezpieczenia zawartej ze spółką (...) przez zbywcę pojazdu, mają na względzie, iż nawet jeśli pozwany wypowiedzenia tego dokonał nie pisemnie, lecz mailowo, to pisemna forma powiadomienia zakładu ubezpieczeń o wypowiedzeniu umowy nie została zastrzeżona przez wyżej przywołana ustawę o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych pod rygorem nieważności. N. zaś przez ustawodawcę skutku nieważności dokonanych zawiadomień lub oświadczeń powodowało, że zastrzeżona forma ma rygor formy zastrzeżonej wyłączenie dla celów dowodowych ( ad probationem), co wynika z normy art. 73 kc, który stanowi, że jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności. Do umów ubezpieczenia obowiązkowego (w tym ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego) w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się zaś przepisy kodeksu cywilnego (vide art. 22 ustawy). Oznacza to, że czynność prawna (oświadczenie o wypowiedzeniu) jest ważna, lecz jej dokonanie bez zachowania formy zastrzeżonej prowadzić może do utrudnień w udowodnieniu faktu i treści jej dokonania, co wynika z regulacji art. 74 kc. Przepis §1 tego artykułu (w brzmieniu obowiązującym w czerwcu i lipcu 2013 r.) przewidywał bowiem, że zastrzeżenie formy pisemnej bez rygoru nieważności ma ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód ze świadków ani dowód z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności. Następnie §2 tego przepisu stanowił, że mimo niezachowania formy pisemnej przewidzianej dla celów dowodowych, dowód ze świadków lub dowód z przesłuchania stron jest dopuszczalny, jeżeli obie strony wyrażą na to zgodę, jeżeli żąda tego konsument w sporze z przedsiębiorcą albo jeżeli fakt dokonania czynności prawnej będzie uprawdopodobniony za pomocą pisma. W konsekwencji nawet niedochowanie formy pisemności oraz niezachowanie trybu powiadomienia za potwierdzeniem odbioru lub listem poleconym nie prowadziło i nie prowadzi do nieważności dokonanego zawiadomienia czy oświadczenia, ale powodowało określone w przepisach kodeksu cywilnego utrudnienia dowodowe (por. D. Fuchs, D. Maśniak, J. Nawracała, M. Serwach, Komentarz do ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, [w:] Prawo ubezpieczeń gospodarczych, t.1, Lex 2010). W sprawie niniejszej bezspornym było zaś, iż strona pozwaną jest konsument, a nadto fakt złożenia przez niego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia OC drogą mailową, bądź pisemną był uprawdopodobniony wyżej opisaną korespondencją mailową.

W tym stanie rzeczy, mając na względzie, iż w toku niniejszego procesu pozwany skuteczne wykazał fakt przekazania powodowi oświadczenia o wypowiedzeniu przedmiotowej umowy ubezpieczenia żądanie pozwu Sąd ocenił jako bezpodstawne.

Powyższe skutkowało oddaleniem powództwa, o czym orzeczono w pkt. I wyroku w oparciu o przepis art. 805 §1 kc a contrario.

W konsekwencji powód, jako strona spór przegrywająca, został obciążony w całości powstałymi w sprawie kosztami procesu, o czym orzeczono na mocy art. 98 §1 kpc w zw. z art. 108 §1 kpc. Wobec uiszczenia ich przez powoda w toku postępowania, koszty te zostały uznane przez Sąd za uiszczone w całości.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Palicka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Marzanna Stefaniuk-Muczyńska
Data wytworzenia informacji: