Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2020 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

Protokolant: Jolanta Migot

po rozpoznaniu w dniu 21 października 2020 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa W. F.

przeciwko (...) w S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda W. F. na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w S. kwotę 7,38 złotych (siedem złotych trzydzieści osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód W. F. wniósł pozew przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w S. o zapłatę kwoty 8.900,00 złotych, z ustawowymi odsetkami od dnia 27 maja 2019 roku.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż wywodzi swoje roszczenie z wypadku drogowego z dnia 31 marca 2019 roku, którego sprawcą w jego ocenie był P. H., który zbiegł z miejsca zdarzenia, a następnie nie przyznał się do spowodowania kolizji.

W wyniku kolizji został uszkodzony prawy bok pojazdu powoda D. L. o numerze rejestracyjnym (...).

Szkoda poniesiona przez powoda została zlikwidowana w ramach ubezpieczenia (...) Casco przez (...) Zakład (...) w koszcie 8.900,00 złotych.

W ocenie powoda przedstawiona przez powoda kwota odzwierciedla konieczne i niezbędne koszty naprawy pojazdu.

(vide: pozew, k. 3-6)

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazał, iż pełnomocnik powoda potwierdził to, iż powód otrzymał już odszkodowanie za szkodę w pojeździe w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 31 marca 2019 roku w ramach ubezpieczenia (...) Casco. Skoro zatem powód otrzymał odszkodowanie podmiotem uprawnionym do dochodzenia świadczeń jest ubezpieczyciel z tytułu ubezpieczenia (...) casco ( (...) S.A.) – na zasadzie regresu. Szkoda została bowiem już naprawiona, a dodatkowe odszkodowanie stanowiłoby wzbogacenie powoda.

Ponadto pozwany wskazał, iż ustalił wysokość należnego powodowi odszkodowania na kwotę 7.363,93 złotych brutto i takie świadczenie zostało powodowi przyznane z chwilą potwierdzenia odpowiedzialności pozwanej za przedmiotowe zdarzenie.

Ponadto uprawniony otrzymał wraz z kosztorysem informację o możliwości skontaktowania się z L. 33 celem wskazania warsztatu, w którym nastąpi przywrócenie pojazdu do stanu sprzed wypadku zgodnie z kosztorysem ubezpieczyciela, co świadczy o tym, iż powód mógł dokonać naprawy pojazdu za kwotę odpowiadająca wartości wynikającej z kosztorysu. Pozwany przyjął jako rozliczenie – rozliczenie według wartości kosztów naprawy uznając, iż nie zachodzi szkoda całkowita.

(vide: odpowiedź na pozew, k. 62-64)

W piśmie z dnia 18 maja 2020 roku powód przyznał, iż naprawił szkodę w ramach ubezpieczenia autocasco ale stwierdził, iż powyższe w żadnej mierze nie ogranicza jego roszczeń w stosunku do sprawcy oraz jego ubezpieczyciela z tytułu OC, gdyż jest to inna podstawa odpowiedzialności. Jednocześnie stwierdził, iż w przypadku zaspokojenia tego roszczenia powód zamierza zwrócić wypłacone odszkodowanie z tytułu AC (...).

W zakresie dokonanej przez pozwanego zapłaty powód wskazał, iż wytoczył powództwo w dniu 28 lutego, zaś pozwana dokonała przelewu kwoty 7.363,93 złotych na rachunek bankowy pełnomocnika w dniu 13 marca 2020 roku.

(p ismo pełnomocnika powoda, k. 91-93)

W odpowiedzi na to pozwany w piśmie z dnia 17 lipca 2020 roku stwierdził, iż wobec uprzedniego pokrycia szkody powodowi z ubezpieczenia autocasco wypłatę odszkodowania z polisy OC pojazdu sprawcy przez pozwaną na rzecz powoda należy uznać za bezpodstawne wzbogacenie.

Jednocześnie wskazał, iż wystąpił do powoda o zwrot kwoty wypłaconego świadczenia.

(pismo pełnomocnika pozwanego, k. 108)

W piśmie z dnia 19 września 2020 roku powód wskazał, iż dokonał w dniu 3 września 2020 roku zwrotu części wypłaconego mu odszkodowania z tytułu ubezpieczenia AC ubezpieczycielowi – to jest w kwocie 7.363,93 złotych – odpowiadającej wartości odszkodowania wypłaconego przez ubezpieczyciela z tytułu OC.

Mając na względzie powyższe powód cofnął pozew o zapłatę w zakresie kwoty 7.363,93 złotych.

(pismo pełnomocnika powoda ,k. 117-118)

Postanowieniem z dnia 10 lipca 2020 roku Sąd umorzył postępowanie co do kwoty 7.363,93 złotych.

(postanowienie, k. 102)

Na rozprawie w dniu 25 września 2020 roku pełnomocnik powoda oświadczył, iż nie jest jego zamiarem żądanie większej wartości odszkodowania, aniżeli pierwotnie wskazana kwota 8.900,00 złotych. Jednocześnie pełnomocnik powoda cofnął wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

(oświadczenie na rozprawie, k. 123)

Stan faktyczny:

W dniu 31 marca 2019 roku przy ulicy (...) w G. doszło do kolizji między pojazdem d. (...) o nr rej (...), a pojazdem A. (...). W wyniku czego uszkodzeniu uległ pojazd powoda.

(zawiadomienie, k. 8)

Ubezpieczyciel P. H. sporządził w dniu 26 kwietnia 2019 roku kalkulacje szkody, na podstawie której ustalił koszt naprawy pojazdu na kwotę 7.363,93 złotych.

(kalkulacja naprawy, k. 14-21)

Pojazd powoda był ubezpieczony w (...) Casco – w (...) S.A. W piśmie z dnia 8 października 2019 roku ubezpieczyciel poinformował powoda o tym, iż przewidywane koszty naprawy pojazdu przekraczają 70% jego wartości rynkowej, w zwiadu z czym uznano, iż nastąpi rozliczenie według szkody całkowitej, przy czym jako wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym przyjęto 17.800,00 złotych zaś w stanie uszkodzonym – 8.9000,00 złotych, w związku z czym ustalono odszkodowanie na kwotę 8.900,00 złotych. Powyższa kwota została wypłacona poszkodowanemu przed datą wniesienia pozwu.

(decyzja i kalkulacja, k. 23- 33)

Decyzją z dnia 12 marca 2020 roku (...) S.A. w S. przyznało powodowi odszkodowanie w związku ze szkodą w kwocie 7.363,93 złotych ustalona w oparciu o kosztorys naprawy pojazdu i przelało powyższa kwotę rachunek powoda. W decyzji wskazano jednocześnie, iż w kalkulacji naprawy przyjęto stawki za roboczogodzinę stosowane przez zakłady naprawcze działające na terenie miejsca zamieszkania poszkodowanego, jednocześnie proponując naprawę w warsztatach sieci naprawczej ubezpieczyciela.

(decyzja, k. 80-81, przelew, k. 100)

W dniu 3 września 2020 roku powód dokonał zwrotu ubezpieczycielowi (...) S.A. kwoty 7.363,93 złotych tytułem odszkodowania z AC.

(przelew, k. 119)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W powyższej sprawie w chwili wytoczenia powództwa żądanie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie. Jak wynikało bowiem z treści pozwu powód dochodził kosztów naprawy pojazdu w kwocie 8.900,00 złotych jednocześnie wskazując, iż szkoda ta zastała pokryta przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia autocasco. A zatem powód domagał się jedynie pokrycia szkody oszacowanej na ta kwotę jednocześnie wskazując, iż została ona pokryta w ramach ubezpieczenia OC.

Zasadnie zatem pozwany powołał się na fakt pokrycia szkody przez innego ubezpieczyciela i utratę przez powoda legitymacji czynnej w procesie. Dochodzonego bowiem roszczenia mógł domagać się od pozwanego na tym etapie jedynie ubezpieczyciel z AC w ramach instytucji regresu ubezpieczeniowego.

Powód mógł na tym etapie zasadnie domagać się odszkodowania w dwóch przypadkach, pierwszym w sytuacji gdyby uprzednio dokonał zwrotu wypłaconego w AC ubezpieczenia decydując się na dochodzenie odszkodowania w ramach OC, zaś w drugiej sytuacji gdyby uznał, iż wypłacone odszkodowanie nie pokrywa całości należnej jemu szkody i żądając nadwyżki ponad to ubezpieczenie.

Obie sytuacje nie zachodziły w powyższej sprawie, albowiem powód wyraźnie wskazywał na istniejące pokrycie w ramach ubezpieczenia AC, oraz w sposób wyraźny ograniczał wartość szkody do kwoty 8.900,00 złotych, podnosząc, iż należne mu są dwa niezależne od siebie odszkodowania, co w ocenie Sądu nie było słusznym stanowiskiem.

Odszkodowanie za poniesioną szkodę nie może bowiem powodować stanu wzbogacenia po stronie poszkodowanego.

W trakcie trwania procesu pozwany dokonał zapłaty na rzecz powoda kwoty 7.363,93 złotych, po czym powód o ta kwotę cofnął pozew, jednocześnie dokonując zwrotu tej kwoty ubezpieczycielowi z AC. Jednocześnie powód cofnął wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego i wskazał ponownie, iż wartość szkody poniesionej opiera na wartości 8.900,00 złotych.

A zatem należało przyjąć, iż w chwili, w której powód odzyskał legitymację procesową w zakresie części kwoty zapłaconej przez ubezpieczyciela z OC otrzymał już spełnienie świadczenia przez pozwanego.

Zaś w pozostałej kwocie w dalszym ciągu pozostaje zaspokojony z ubezpieczenia z AC. Ponadto powód zrezygnował z dowodu mającego na względzie wykazanie szkody w wartości wyższej aniżeli wynikało to z przeprowadzonej przez ubezpieczyciela OC kalkulacji, a tym samym nie wykazał tego, aby wartość szkody poniesionej przez powoda przewyższała wartość ustaloną przez ubezpieczyciela OC. Należy bowiem zaznaczyć, iż przyznanie powodowi odszkodowania w kwocie 8.900,00 złotych nastąpiło według innych zasad, to jest przy przyjęciu zaistnienia szkody całkowitej.

Mając na względzie powyższe Sąd oddalił powództwo w zakresie obejmującym nadwyżkę ponad kwotę 7.363,93 złotych uznając, iż powód nie wykazał istnienia szkody w wyższym zakresie. Natomiast w zakresie kosztów Sad uznał powoda za przegrywającego proces mając na względzie to, iż w momencie wytoczenia powództwa powód dochodził należności, do której nie był legitymowany zaś nabycie przez niego legitymacji nastąpiło po dokonanej przez ubezpieczyciela z OC spłacie wierzytelności.