Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2023 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny – Sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym: Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2023 r. w G. sprawy z powództwa M. U. przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. U. kwotę 8.968,80 zł (osiem tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych osiemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 11 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty;

zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. U. kwotę 2.317 zł (dwa tysiące trzysta siedemnaście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I 1 C 677/23

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 16 marca 2022 r. pojazd M. V. Golf nr rej. (...) – był zaparkowany na ulicy (...) w G.. H. Z. (1) w tym dniu pracowała zdalnie w swoim mieszkaniu, którego okna wychodzą na ulicę (...) usłyszała w ulicy huk, wyjrzała przez okno i zauważyła, że pojazd M. – stojący prostopadle – cofa się na swoje miejsce parkingowe – obok sąsiadującego w/w V. (...). Następnie kobieta kierująca M. wysiadła z pojazdu, podeszła przed przód M., bezpośrednio przy którym stał w/w V. (...). H. Z. z okna widziała, że lampa przednia w V. (...) jest wyrwana, widać było, że doszło do uderzenia M. w bok i przód Golfa. Po obejrzeniu zniszczeń kierująca M. weszła do wnętrza pojazdu, rozmawiała przez telefon i po chwili gwałtownie zaczęła odjeżdżać. W. Z. próbowała w tym

momencie wykonać fotografię odjeżdżającego M., aby okazała się nieostra (zamazana), ale dobrze widziała i zapamiętała numer rejestracyjny tego pojazdu, który od razu zapisała na kartce. Następnie H. Z. pozostawiła kartkę za wycieraczką pojazdu V. (...) ze swoim numerem telefonu. Kiedy podeszła do pojazdu, widziała wyrwaną lampę przednią i cały przerysowany bok samochodu. Wówczas H. Z. w ogóle nie znała właścicielki tego pojazdu, choć pojazd tej kojarzyła jako stale parkujący w pobliżu.

Dowód: zeznania H. Z., k. 61-62

kartka, k. 6

Tego samego dnia wieczorem właścicielka V. (...). U. wyszła na spacer z psem. Zobaczyła i wzięła kartę ze swojego pojazdu, było już ciemno, widziała główne dobrze widoczne uszkodzenie pojazdu – wyrwaną lampę. Następnie zatelefonowała do H. Z. i na Policję. Następnego dnia ponownie oglądała pojazd – stwierdziła wyrwanie lampy przedniej, przerysowanie boku pojazdu po stronie kierowcy: drzwi przednie, tylne. Przed zdarzeniem tych uszkodzeń w jej pojeździe nie było. Ustaliła następnie ubezpieczyciela OC pojazdu sprawczyni, przyjechał likwidator ubezpieczyciela, wykonał fotografie. Powódka telefonicznie uzyskała informacje u ubezpieczyciela o różnych współpracujących firmach, podano jej m.in. dane (...) sp. z o.o. w W.. Tej właśnie firmie powódka zleciła naprawę uszkodzeń powstałych w wypadku. Po zrealizowaniu zlecenia zleceniobiorca wystawił jej fakturę VAT na kwotę 9.285,43 zł. Powódka zapłaciła jedynie nieznaczną część należności (316,63 zł). W zakresie niezapłaconej części należności zapadł prawomocny nakaz zapłaty przeciwko powódce przed Sądem Rejonowym w Gdyni (sygn. akt I 1 Nc 1204/23).

Dowód: nakaz zapłaty I 1 Nc 1204/23 (k. 46)

zlecenie, k. 35

faktura, k. 36

kalkulacja, k. 37-44

częściowa wpłata, k. 45

zeznania powódki, k. 62-63

Ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej sprawcy wypadku – (...) S.A. w W. – odmówił przyjęcia odpowiedzialności za zdarzenie – argumentując to brakiem informacji od Policji.

Okoliczność bezsporna ( k. 10-11)

Ocena dowodów

Zeznania świadka i powódki są w pełni wiarygodne. Dokumenty prywatne przedstawione przez powódkę są pełnowartościowe i nie budzą wątpliwości.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności pozwanego wynika z zeznań powódki i świadka H. Z.. Kierująca ubezpieczonym u pozwanego pojazdem ze swojej uszkodziła prawidłowo zaparkowany pojazd powódki (art. 436 § 1 k.c.). Zakres szkody jest jednoznacznie opisany przez świadka i powódkę, pokrywa się w zakresem naprawy. Powódka zleciła naprawę firmie, którą wskazywał ubezpieczyciel. Wybór tej firmy i wysokość należności za naprawę jest wykazany jednoznacznie dokumentami prywatnymi.

Wywody pozwanego dotyczące różnych metod wyceny szkody są bez znaczenia dla rozstrzygnięcia i wydają się nie dostrzegać istotnej okoliczności: w niniejszej sprawie naprawa została wykonana w wybranym przez poszkodowaną warsztacie funkcjonującym na rynku lokalnym – sugerowanym nawet przez ubezpieczyciela jako miejsce likwidacji szkody. Nie ma więc w sprawie podstaw do dokonywania szacunków wysokości szkody w sytuacji braku naprawy rzeczy. Nie było w sprawie wniosku o dowód z opinii biegłego, bo charakter tego w oczywisty sposób nie wymagał. Mając na względzie powyższe należy

uznać, że wysokość szkody także została przez powódkę należycie wykazania.

Weryfikowanie kosztów naprawy uszkodzonej rzeczy przeprowadzonej w typowy sposób – w funkcjonującym normalnie na rynku warsztacie zajmującym się zawodowo tego rodzaju usługami – byłoby zasadne tylko wówczas, gdyby wykazano konkretne nieprawidłowości związane z jej przebiegiem (ciężar konkretnych dowodów leżałby po stronie przeciwnika, czyli pozwanego).

Twierdzenia pozwanego o braku „faktur źródłowych” są przejawem zupełnie absurdalnych wymogów, gdyż przecież żaden klient (konsument) warsztatu naprawczego nie ma do nich dostępu. Podnoszenie tego zarzutu w niniejszej sprawie należy uznać za przejaw rażącego nadużycia uprawnień procesowych. Gdyby uznać zasadność tego zarzutu, praktycznie w żadnej sprawie poszkodowany nie mógłby uzyskać jakiegokolwiek odszkodowania.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na mocy art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] w zw. z art. 481 k.c. – punkt I. sentencji.

Koszty

O kosztach orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. zasądzając je od przegrywającego pozwanego. Składa się nań: opłata sądowa od pozwu 500 zł, opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (1.800 zł, § 2 pkt 3 rozp. MS z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł) – i odsetki od kosztów (punkt II. sentencji).