Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 grudnia 2021 r. w G. sprawy z powództwa M. N. przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. N. kwoty:

a.  10.181,35 zł (dziesięć tysięcy sto osiemdziesiąt jeden złotych trzydzieści pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 2 października 2020 r. do dnia zapłaty;

b.  307,50 zł (trzysta siedem złotych pięćdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 26 lutego 2021 r. do dnia zapłaty

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. N. kwotę 5.367 zł (pięć tysięcy trzysta sześćdziesiąt siedem złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 184,17 zł (sto osiemdziesiąt cztery złote siedemnaście złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I 1 C 377/21

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 1 września 2020 r. doszło do kolizji samochodu M. (...) nr rej. (...) (będącego własnością M. N.) a pojazdem ubezpieczonym w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. w W..

O. ści bezsporne

Ubezpieczyciel po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego uznał, że koszt przywróceniu stanu poprzedniego przekracza wartość pojazdu przed szkodą (tzw. szkoda całkowita), ustalił odszkodowanie jako różnica wartości pojazdu przed szkodą i wartości wraku ( (...)- (...),35). W konsekwencji wypłacił z tego tytułu poszkodowanemu 18.618,65 zł.

O. ści bezsporne

W dniu 11 września 2020 r. poszkodowany dokonał sprzedaży wraku pojazdu za cenę 11.500 zł.

O. ści bezsporne

Na zlecenie poszkodowanego niezależny rzeczoznawca stwierdził, że wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 40.300 zł, zaś po szkodzie – 7.900 zł. Poszkodowany za zlecenie zapłacił 307,50 zł.

O. ści bezsporne

Rzeczywista wartość rynkowa pojazdu przed szkodą wynosiła 40.900 zł, zaś w stanie uszkodzonym pojazd był wart 8.000 zł.

D. ód: opinia biegłego D. F., k. 116-133

Ubezpieczyciel nie przedstawił poszkodowanemu osoby zainteresowanej nabyciem pojazdu za cenę wyższą, niż faktyczna cena sprzedaży pojazdu.

D. ód: zeznania świadka M. K., k. 109

Ocena dowod ów

Opinia biegłego D. F. jest zdaniem Sądu jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna.

Twierdzenie pozwanego, że pojazd w stanie uszkodzonym mógł być sprzedany na platformie podmiotów trudniących się profesjonalnie handlem tego rodzaju towarami zdaniem Sądu ma wymiar hipotetyczny („wirtualny”). Nie przedstawiono dowodu wskazującego na konkretną osobę (fizyczną lub prawną), która zamierzała zakupić pojazd za taką cenę. Świadek M. K. potwierdził wprost, że takiego zainteresowanego ubezpieczyciel poszkodowanemu nie przedstawił (nie skontaktował) – i nie ma podstaw, aby odmówić mu wiarygodności.

Pozostałe okoliczności faktyczne miały charakter bezsporny.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności nie była sporna.

Spór dotyczył parametrów wyliczenia odszkodowania metodą tzw. szkody całkowitej (wobec faktu, że koszt przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody niewątpliwie przewyższał jego wartość w chwili szkody).

Pozwany nie udowodnił swoich twierdzeń, że pojazd po szkodzie był wart około 21.000 zł, co omówiono już wyżej.

Opinia biegłego dała podstawę do wstępnego wyliczenia należnego poszkodowanemu odszkodowania (tj. brakującej części), jakkolwiek nie stanowiła wyłącznej podstawy wyrokowania, gdyż poszkodowany faktycznie zbył pojazd (wrak) za cenę nieco wyższą, niż wyliczył biegły. Biegły wyliczył wartość warku na 8.000 zł, a poszkodowany sprzedał go za 11.500 zł. Tym samym poszkodowanemu samodzielnie udało się realnie obniżyć wysokość szkody o 3.500 zł z takim skutkiem, że w tym zakresie nie był już poszkodowanym, a jednocześnie ubezpieczyciel w tymże zakresie nie odpowiada (art. 8241 § 1 k.c.).

Drugim zastrzeżeniem, dotyczącym parametrów wyliczeń jest fakt, że granicą wyrokowania w rozumieniu art. 321 § 1 k.p.c. jest także podstawa faktyczna powództwa, a w danym przypadku wskazywana przez powoda w pozwie wartość pojazdu przed szkodą (40.300 zł) jest niższa od wyliczonej przez biegłego (40.900 zł) i z mocy w/w przepisu ma zastosowanie suma niższa, gdyż w przeciwnym razie wyrokowano by ponad żądanie.

Reasumując, wysokość dopłaty do należnego poszkodowanemu odszkodowania z tytułu szkody w pojeździe zamyka się kwotą 10.181,35 zł (40.300-11.500-18.618,65).

Zasadne jest żądanie zwrotu wydatku na ekspertyzę rzeczoznawcy, gdyż charakter sporu stron już w postępowaniu przedsądowym miał wymiar specjalistyczny (rzeczoznawstwo samochodowe) i poszkodowany miał prawo uzyskać niezbędne informacji, które mogły mu pomóc w ocenie słuszności drogi sądowej i zakresu przedmiotowego (kwotowego) powództwa. Wysokość poniesionych wydatków jest – jak wskazuje praktyka sądowa – w granicach typowych cen rynkowych za tego rodzaju usługi.

Daty początkowe żądań odsetkowych są zbieżne z datami wymagalności roszczeń w świetle art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] i art. 481 k.c.

Mając powyższe na uwadze powództwo uwzględniono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 415 k.c. w zw. z art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […].

Koszty

Pozwany jako przegrywający proces jest obowiązany na mocy art. 98 k.p.c. zwrócić koszty przeciwnikowi. Składa się nań: opłata sądowa od pozwu (750 zł), opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (z uwagi na niezbyt skomplikowany i daleki od obszerności charakter postepowania, a także wartość przedmiotu sporu – w pobliżu dolnej granicy mającego zastosowanie przedziału stawek) – 3.600 zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł) oraz 1.000 zł wykorzystanej zaliczki (oraz odsetki od kosztów) – punkt II.

W punkcie III. nakazano ściągnąć od przegrywającego pozwanego nieuiszczone koszty sądowe stanowiące niezaliczkowaną część wynagrodzenia biegłego – na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (184,17 zł).