Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: protokolant Aleksandra Miksza

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 r. w Gdyni

sprawy z powództwa Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

przeciwko T. K.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej T. K. na rzecz powoda Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. kwotę 823, 36 zł (osiemset dwadzieścia trzy 36/100 złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2.8.2017r. do dnia zapłaty;

II oddala powództwo w pozostałej części;

III zasądza od pozwanej T. K. na rzecz powoda Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. kwotę 180, 69 zł (sto osiemdziesiąt 69/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

UZASADNIENIE

Powód , Kancelaria (...) SA w K. pozwem z dnia 24 stycznia 2018 r. , wniósł o zasądzenie od pozwanego, T. K. , kwoty 1938, 36 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2.8.2017r do dnia zapłaty i kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany oraz K. Polska sp. zoo w W. zawarli w dniu 11 stycznia 2015 r. umowę pożyczki , na podstawie której pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną 1550 zł , jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach określonych w tej umowie. Powód wskazał, iż pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania , bowiem wpłacił łącznie tylko 1100 zł, zarachowane na odsetki , a potem należność główną, wobec czego niezapłacona kwota należności głównej i pozostałych kosztów umowy stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W dniu 16 maja 2016 r. K. Polska sp. zoo w W. zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Powód wyjaśnił, iż pozostała do spłaty żądana pozwem kwota.

(pozew – k. 2-3v.)

Pozwany, T. K., w odpowiedzi na pozew, przyznała, że zawarła umowę z powodem, której nie spłaciła w terminie w całości , wpłaciła 1100 zł i jej dług powinien wynosić teraz 823, 36 zł . Wniosła też o rozłożeni na raty oraz zwolnienie od kosztów sądowych.

( OP, k. 54-55v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. Polska sp. zoo z siedzibą w W. zawarła umowę pożyczki z T. K. , w dniu 12.1.2015r . W treści umowy pożyczki mowa o udzieleniu pożyczki w kwocie 1550 zł na czas określony 30 dni. Wydrukowano też opis warunków pożyczki i operacji przekazania kwoty 1550 zł. W p-kcie o tytule: „opóźnienie ( skutki braku płatności )opisano sposoby sygnalizowania opóźnienia lub braku spłaty za przesłaniem sms-a, upomnień elektronicznych i potem pocztą-wezwań do zapłaty –maksymalnie 35 zł. Łączna kwota do spłaty to 1923, 36 zł plus odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku.

okoliczność bezsporna, a nadto umowa pożyczki – k. 14-18v, 42-45v,tabela opłat i prowizji- k. 19-20,49-50, formularz informacyjny,k.21-22v,46-47v,wypłata pożyczki, k. 23,

W dniu 16 maja 2016 r. pomiędzy K. Polska sp. zoo w W. a Kancelarią (...) SA w K. zawarta została umowa sprzedaży wierzytelności. W załączniku do umowy przelewu wierzytelności wskazano, iż przelewem objęto m. in. wierzytelność w stosunku do T. K. w wysokości 1938,36 zł wynikającą z umowy zawartej w dniu 11 stycznia 2015 r, nr (...)- (...).

okoliczność niesporna, a nadto umowa sprzedaży wierzytelności - k. 9-10v, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji – k. 11

Kancelaria (...) SA w K. wystawił zawiadomienie o cesji wierzytelności z wezwaniem dom zapłaty, w którym stwierdzono fakt nabycia w dniu 16 maja 2016 r. od K. Polska sp. zoo w W. wierzytelności względem dłużnika, T. K. , wynikającej z umowy pożyczki z dnia 11.1.2015r na kwotę 100 zł - pozostało do spłaty 2143, 03 zł.

okoliczność niesporna, a nadto zawiadomienie k. 12-12v, dowód nadania, k. 13

T. K. wpłaciła 200 zł K. Polska sp. zoo w W., a 900 zł Kancelarii (...) SA w K. , na poczet spłaty w/w pożyczki

okoliczność niesporna, a nadto : dowody wpłat, k. 56-68, powiadomienie o saldzie zadłużenia, k. 69-72

T. K. jest emerytem-1878, 04 zł miesięcznie, Jej mąż także- 4555, 53 zł miesięcznie plus zlecenie-1800 zł miesięcznie, oboje mają zadłużenia : kredyt zaciągnięty we frankach szwajcarskich, z którego sfinansowali kupno domu, zaś miesięczna rata tego kredytu wynosi około 3 000 złotych. Oprócz wskazanego wyżej kredytu pozwana i jej mąż posiadają zadłużenie z tytułu innych kredytów – mąż pozwanej spłaca jednocześnie siedem pożyczek i kredytów na kwoty rat miesięcznych łącznie ok.3253,50 złotych, pozwana zaś posiada także zadłużenie na kartach kredytowych, w kredytach i pożyczkach- łącznie miesięcznie spłaca 2041, 72 zł. Koszty utrzymania miesięcznie , to kwota 2150, 88 zł.

oświadczenie majątkowe, k. 79-82

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę przeciwną, a nadto nie budziły one wątpliwości Sądu co do swojej autentyczności i prawdziwości, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę pożyczki z dnia 11.1.2015r nr (...)- (...), z której wywodził swoje roszczenie objęte pozwem, wskazując jednocześnie, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 24.10.2016r. (art. 509 k.c.). Pomiędzy stronami ma zatem zastosowanie przepis art. 513 § 1 k.c., z którego wynika, że dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa.

W niniejszej sprawie powód dochodząc zapłaty wskazanej w pozwie kwoty i będąc reprezentowanym przez profesjonalnego pełnomocnika powinien był wykazać zasadność obciążenia pozwanego żądaną kwotą, charakter umowy jaka łączyła strony oraz jakie świadczenia w ramach tej umowy powinien pozwany ponosić na rzecz poprzednika prawnego powoda. Zdaniem Sądu to powód jako profesjonalista, od którego wymaga się staranności w wyższym stopniu, powinien ponosić wszelkie konsekwencje związane ze swoją niedokładnością, zaniedbaniem i niekonsekwencją. Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego, a mianowicie obowiązku udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., Sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Zgodnie z art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zatem z istoty umowy pożyczki wynika obowiązek jej zwrotu, choć to od stron zależy, w jaki sposób zwrot jej nastąpi.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w niniejszej sprawie w pozwie mowa o umowie pożyczki na kwotę 1550 zł z dnia 11.1.2015r , a pozwany przyznał fakt jej zawarcia i otrzymania kwoty 1550 zł. Wątpliwości Sądu budzi kwestia , czy i ile pozwany otrzymał wezwań do zapłaty i jak wyliczył powód koszty windykacji - to nie wynika z załączonych dokumentów. Na podstawie załączonej umowy można stwierdzić, jakiej treści umowa pożyczki łączyła strony, na jakich warunkach była zawarta, więc kapitał to kwota 1550 zł , można tez ustalić i zweryfikować wysokość prowizji i odsetek liczonych od należności głównej, jednak kwota kosztów windykacji nie jest wykazana. W sumie kapitał plus prowizja to kwota 1923, 36 zł minus wpłaty łącznie na 1100 zł =823, 36 zł.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż roszczenie powoda, zarówno co do należności głównej jak i odsetek, zostało wykazane tylko co do kwoty 823, 36 zł ,a w pozostałym zakresie budzi uzasadnione wątpliwości.

Mając powyższe na względzie Sąd zasądził w pk-cie I wyroku kwotę 823, 36 zł, na podstawie art. 720 kc w zw. z art. 6 kc wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2.8.2017r do dnia zapłaty( art. 481 i 482 kc).

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie wniosek pozwanej T. K. o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty nie zasługiwał na uwzględnienie. Z uwagi na dochody osiągane przez pozwaną i jej męża, prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, mające charakter dochodów przeciętnych (wspólnie ponad 8 000 złotych), przy uwzględnieniu obciążenia ratami kredytów, bieżących wydatkach, można przyjąć, iż przy wartości zasądzonej kwoty 823, 36 zł, nie zachodzą owe szczególne okoliczności, o jakich mowa w treści art. 320 k.p.c., mając na uwadze interes wierzyciela, jak również i okoliczność, iż pozwana dotychczas regulowała zadłużenia, w tym również te w ratach.

O kosztach procesu orzeczono na postawie art. 98 kpc, zgodnie z zasadą, że przegrywający ponosi koszty procesu w części przegranej, w tym przypadku, przegrał pozwany w części , w 57 %. Na koszty procesu w tej sprawie w wysokości 317 zł składa się: kwota 30 złotych tytułem opłaty sądowej, 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, kwota 270 zł wynagrodzenie pełnomocnika, a 57 % z tego to kwota 180, 69 zł, która pozwana, w sytuacji majątkowej, jaką opisała w oświadczeniu o stanie majątkowym, jest w stanie uiścić.