I1 C 335/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Gdyni z 2016-05-06
Sygn. akt I 1 C 335/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 06 maja 2016 roku
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, w składzie:
Przewodniczący: |
SSR Justyna Supińska |
Protokolant: |
sekr. sąd. Magdalena Czapiewska |
po rozpoznaniu w dniu 06 maja 2016 roku w Gdyni
na rozprawie
sprawy z powództwa Agio Wierzytelności (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.
przeciwko J. K.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. kosztami procesu obciąża powoda Agio Wierzytelności (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. uznając je za uiszczone w całości.
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 27 listopada 2015 roku powód Agio Wierzytelności (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego J. K. kwoty 2 723,66 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.
W uzasadnieniu powód wskazał, że wierzytelność dochodzona przez powoda w niniejszym postępowaniu wynika z braku zapłaty przez pozwanego J. K. za korzystanie z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością – poprzednika prawnego powoda.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 08 lutego 2016 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I 1 Nc 9670/15 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.
Od powyższego nakazu zapłaty pozwany J. K. wniósł sprzeciw domagając się oddalenia powództwa w całości i podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia oraz zarzut braku legitymacji czynnej powoda do występowania w niniejszej sprawie.
Sąd ustalił, co następuje:
Dnia 05 stycznia 2011 roku J. K. zawarł z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w sieci (...) o numerze (...).
Umowa została zawarta na czas określony 24 miesięcy. Kara umowna określona została na kwotę 1 800 złotych.
umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych – k. 49-52 akt
W dniu 18 stycznia 2011 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT numer (...) na kwotę 147,45 złotych dotyczącą opłat abonamentowych za usługi telekomunikacyjne świadczone w okresie od dnia 17 grudnia 2010 roku do dnia 16 stycznia 2011 roku, z terminem płatności do dnia 02 lutego 2011 roku.
faktura VAT – k. 10 akt
W dniu 18 lutego 2011 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych dotyczącą opłat abonamentowych za usługi telekomunikacyjne świadczone w okresie od dnia 17 stycznia 2011 roku do dnia 16 lutego 2011 roku, z terminem płatności do dnia 04 marca 2011 roku.
faktura VAT – k. 11 akt
W dniu 18 kwietnia 2011 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT numer (...) na kwotę 1 566 złotych dotyczącą opłat za usługi telekomunikacyjne świadczone w okresie od dnia 17 marca 2011 roku do dnia 16 kwietnia 2011 roku, z terminem płatności do dnia 02 maja 2011 roku.
faktura VAT – k. 12 akt
Dnia 30 października 2014 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (poprzednik prawny (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.) zawarła z Agio Wierzytelności (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. umowę sprzedaży wierzytelności, określonych szczegółowo w załączniku do umowy sporządzonym w formie elektronicznej (na płycie CD) oraz w stosunku do wierzytelności, co do których nabywca będzie miał zamiar wszcząć postępowanie sądowe – wskazanych w częściowym wykazie wierzytelności w formie papierowej.
Przedmiotem przelewu była również wierzytelność istniejąca w stosunku do J. K. wynikająca z dokumentów o numerze (...), (...) i (...) na łączną kwotę 1 756,27 złotych.
umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 30 października 2014 roku – k. 18 akt, załącznik numer 1 do umowy sprzedaży wierzytelności – k. 20-22, 27-28 akt
Pismem z dnia 30 października 2014 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawiadomiła J. K. o przelewie istniejącej w stosunku do niego wierzytelności na rzecz Agio Wierzytelności (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W., który to podmiot następnie pismem z dnia 07 stycznia 2015 roku wezwał J. K. do zapłaty kwoty 2 602,42 złotych.
zawiadomienie – k. 29 akt, wezwanie do zapłaty – k. 30-31 akt
Sąd zważył, co następuje:
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku całego postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron.
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Z uwagi na fakt, iż spośród podniesionych przez pozwanego J. K. zarzutów, zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego w niniejszym postępowaniu był zarzutem najdalej idącym, prowadzącym – w razie jego uwzględnienia – do oddalenia powództwa w całości, Sąd rozważył go w pierwszej kolejności uznając, iż jest on zasadny.
Zgodnie z treścią art. 118 k.c. – jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Stosownie zaś do treści art. 120 k.c. bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, przy czym jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.
Wymagalność roszczenia utożsamiana jest więc z chwilą, z upływem której wierzyciel może domagać się od dłużnika spełnienia świadczenia. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 07 maja 2009 roku (sygn. akt III CZP 20/09, OSNC 2010/1/12) – termin przedawnienia roszczenia o opłatę abonamentową i wynagrodzenie za połączenia telefoniczne z umowy o świadczenie usług telefonicznych określa art. 118 k.c.
A zatem skoro w niniejszej sprawie należności wynikające z faktur VAT za usługi telekomunikacyjne świadczone przez poprzednika prawnego powoda, wynikające z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, miały zostać uiszczone przez pozwanego do dnia 02 lutego 2011 roku (faktura VAT numer (...)), do dnia 04 marca 2011 roku (faktura VAT numer (...)) oraz do dnia 02 maja 2011 roku (faktura VAT numer (...)), to trzyletni termin przedawnienia tych roszczeń upłynął, odpowiednio, z dniem 02 lutego 2014 roku, 04 marca 2014 roku i 02 maja 2014 roku.
Mając zaś na uwadze fakt, iż pozew w niniejszej sprawie został wniesiony w dniu 27 listopada 2015 roku, nastąpiło to już po upływie terminu przedawnienia roszczeń dochodzonych w niniejszym postępowaniu.
Na marginesie wskazać jedynie należy, iż podniesiony przez pozwanego zarzut dotyczący braku legitymacji procesowej po stronie powoda nie może być uznany za zasadny. Powód przedłożył bowiem umowę sprzedaży wierzytelności z dnia 30 października 2014 roku wraz z wyciągiem z załącznika, z których to dokumentów jednoznacznie wynika, iż przedmiotem przelewu była wierzytelność przysługująca w stosunku do J. K., a wynikająca ze wskazanych tam niezapłaconych przez pozwanego dokumentów księgowych – faktur VAT. Podnoszona zaś przez pozwanego okoliczność nie poinformowania go o dokonanej cesji wierzytelności pozostaje bez wpływu na ważność samej umowy sprzedaży wierzytelności; brak bowiem zawiadomienia o dokonanym przelewie wierzytelności rodzi jedynie skutki przewidziane w art. 512 k.c. i może mieć znaczenie jedynie w przypadku, gdyby dłużnik spełnił świadczenie do rąk poprzedniego wierzyciela, przy czym Sąd na marginesie zauważa, iż wprawdzie powód przedłożył pismo zawierające zawiadomienie o przelewie przedmiotowej wierzytelności, niemniej jednak nie dołączył żadnego dowodu nadania czy doręczenia tego pisma pozwanemu.
Mając na względzie powyższe Sąd w punkcie I wyroku uznając dochodzone roszczenie za przedawnione, na podstawie art. 118 k.c. oddalił powództwo.
O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu obciążył nimi powoda jako stronę, która niniejszy proces przegrała, uznając je jednocześnie za uiszczone.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację: Justyna Supińska
Data wytworzenia informacji: