Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, w składzie:

Przewodniczący:	SSR Justyna Supińska
Protokolant:	st. sekr. sąd. Izabela Jagmin

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko A. M.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami procesu obciąża powoda (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 września 2014 roku powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej A. M. kwoty 9 849,28 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 9 209,88 złotych za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 639,40 złotych za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że przedmiotowa wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwaną A. M. z tytułu umowy V. Silver Ratalna zawartej w dniu 22 czerwca 2006 roku pomiędzy pozwaną a (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w W. – poprzednikiem prawnym powoda, która to umowa, w związku z rażącym naruszeniem jej warunków przez pozwaną, została wypowiedziana. Na kwotę dochodzoną w niniejszym postępowaniu składa się kwota 9 209,88 złotych tytułem niespłaconej kwoty kapitału oraz kwota 639,40 złotych tytułem odsetek umownych naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału za okres od dnia wystąpienia zaległości w spłacie do dnia cesji wierzytelności według stopy procentowej wskazanej w umowie każdorazowo nie wyższej niż stopa odsetek maksymalnych od dnia 01 grudnia 2014 roku do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 października 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I Nc 1456/15 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Braniewie uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2015 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt I C 18/16, Sąd Rejonowy w Braniewie przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni jako sądu właściwości ogólnej pozwanej.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, pozwana A. M., poza zarzutem niewłaściwości miejscowej, podniosła również zarzut przedawnienia roszczenia, a także zarzut nie wykazania istnienia przedmiotowego roszczenia oraz zarzut nie wykazania prawidłowego dokonania przelewu roszczenia wynikającego z umowy z dnia 22 czerwca 2006 roku. W uzasadnieniu pozwana wskazała, iż ani z pozwu, ani z załączonych do niego dokumentów nie wynika termin, od którego należałoby liczyć termin przedawnienia, który zdaniem pozwanej wynosił 2 lata od dnia, w którym roszczenie banku stało się wymagalne, a według jej wiedzy termin zapłaty kwoty minimalnej raty upłynął w 2011 roku. Nadto, pozwana A. M. wskazała, że powód w żaden sposób nie wykazał istnienia roszczenia, a także okoliczności wypowiedzenia umowy, nie wskazał także numeru umowy, a więc nie udowodnił faktu zawarcia umowy, a tym samym podstawy dochodzonego roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 19 grudnia 2014 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarł z (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności numer (...), szczegółowo określonych w załączniku numer 1 „Zestawienie wierzytelności hipotecznych” (lista wierzytelności hipotecznych) i załączniku numer 2 „Zestawienie wierzytelności pozostałych” (lista wierzytelności zabezpieczonych (innych niż wierzytelności hipoteczne) oraz niezabezpieczonych). Dodatkowo, zgodnie z § 3 umowy, zestawienie wierzytelności wchodzących w skład portfela wierzytelności (załącznik numer 1 i załącznik numer 2) zostało sporządzone w formie elektronicznej (płyta CD) opatrzonej hasłem „Elektroniczna baza danych”, stanowiąc załącznik numer 3.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 19 grudnia 2014 roku” (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. poinformował A. M. o przelewie wierzytelności wynikającej z umowy nr (...)\ (...), na rzecz (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W..

Pismem z datą w nagłówku „dnia 06 lipca 2015 roku (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wezwał A. M. do zapłaty kwoty 9 691,83 złotych.

umowa przelewu wierzytelności – k. 13-17 akt, wyciąg z elektronicznego załącznika – k. 49 akt, zawiadomienie – k. 50 akt, wezwanie do zapłaty – k. 51 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej A. M. kwoty 9 849,28 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 9 209,88 złotych za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 639,40 złotych za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, swoje roszczenie wywodząc z umowy łączącej pozwaną A. M. z (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w W. – poprzednikiem prawnym powoda.

Zgodnie z treścią art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania; wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2).

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, nadto zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, to strony mają dążyć do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, zaś w razie nieuzasadnionej bierności narażają się one na sankcję w postaci przegrania procesu. Niewątpliwie, w świetle powyższych zasad, to na stronie powodowej spoczywał ciężar dowodu istotnych dla uwzględnienia powództwa okoliczności, w tym istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności oraz jej nabycia przez powoda w drodze przelewu od poprzedniego wierzyciela, tym bardziej, że okoliczności te były przez pozwaną A. M. kwestionowane (tak również Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 13 czerwca 2013 roku, sygn. akt V CSK 329/12, Lex nr 1375500).

Z przedłożonej przez powoda (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. umowy przelewu wierzytelności z dnia 19 grudnia 2014 roku wynika, że powód nabył na podstawie tej umowy wierzytelności określone szczegółowo w załącznikach numer 1 i numer 2 do umowy, nadto powód dołączył do pozwu wyciąg z załącznika nr 3 do umowy przelewu wierzytelności z dnia 19 grudnia 2014 roku – wykaz wierzytelności wchodzących w skład portfela wierzytelności sporządzony w formie elektronicznej, z którego wynika, że przedmiotem sprzedaży była wierzytelność w stosunku do A. M. z tytułu umowy V. Silver Ratalna z dnia 22 czerwca 2016 roku obejmująca kwotę 9 209,88 złotych tytułem kapitału.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, pozwana A. M. podniosła zarzut nie wykazania istnienia przedmiotowego roszczenia, który to zarzut w ocenie Sądu został podniesiony zasadnie, albowiem powód w żaden sposób nie udowodnił faktu zawarcia umowy łączącej pozwaną z poprzednikiem prawnym powoda, a tym samym nie wykazał podstawy dochodzonego roszczenia.

Powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. przedkładając w niniejszej sprawie umowę wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika wykazał jedynie, jak już Sąd wskazał powyżej, sam fakt nabycia w drodze umowy przelewu określonej w tym załączniku wierzytelności; jednakże dokument ten nie może stanowić dowodu, że wierzytelność tam wskazana została skutecznie nabyta, tzn. że wierzytelność ta w ogóle powstała, istnieje nadal i jaka jest jej wysokość. Dowodem zaś powyższego mogłaby być jedynie umowa źródłowa (pierwotna), tj. umowa zawarta przez pozwaną A. M. z poprzednikiem prawnym powoda, określona przez powoda jako umowa V. Silver Ratalna z dnia 22 czerwca 2006 roku. Brak takiej umowy, czy też innych dokumentów, uniemożliwia zaś Sądowi rozpoznającemu niniejszą sprawę poczynienie ustaleń faktycznych w sprawie i skonstruowanie podstawy prawnej roszczenia oraz jego ocenę (w zakresie istnienia i wysokości żądania, w tym uprawnienia do naliczania odsetek), tym bardziej, że okoliczności te były przez pozwaną kwestionowane.

Odnosząc się do zarzutu przedawnienia roszczenia, wskazać należy, iż z uwagi na nieprzedłożenie przez powoda umowy V. Silver Ratalna z dnia 22 czerwca 2016 roku, jak również wypowiedzenia tej umowy, nie było możliwe poczynienie w tym zakresie stosownych ustaleń, również mając na uwadze jedynie lakoniczne oświadczenie pozwanej zawarte w sprzeciwie od nakazu zapłaty, iż według jej wiedzy termin zapłaty kwoty minimalnej raty upłynął w 2011 roku.

Uwzględniając powyższe rozważania prowadzące do uznania, iż brak jest podstaw do uwzględnienia żądania pozwu, Sąd w oparciu o treść art. 6 k.c. a contrario w zw. z art. 509 k.c., powództwo oddalił. Obowiązek poniesienia kosztów niniejszego postępowania, w myśl wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. regule odpowiedzialności za wynik procesu, w całości spoczął na stronie powodowej, jako stronie, która niniejszy proces przegrała.