Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny - Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. sąd. Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2017 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. we W.

przeciwko: A. Z.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego A. Z. na rzecz powoda (...) S.A. we W. kwotę 841 zł 97 gr (osiemset czterdzieści jeden złotych 97/100);

II.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 330 zł 30 gr (trzysta trzydzieści złotych 30/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Przedmiotowym pozwem powód (...) S.A. we W. wystąpił z żądaniem zasądzenia od pozwanego A. Z. kwoty 841,97 zł wraz z kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu podał, że dochodzona wierzytelność wynika z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, ,którą pozwany (o numerze klienta (...)) zawarł z (...) S.A. z siedzibą w G., na podstawie której pozwany otrzymał dostęp do usług świadczonych przez (...) S.A. i zobowiązał się do uiszczania opłat. Jak wskazał powód – pozwany nie wywiązał się jednak z przyjętego na siebie zobowiązania, wobec czego niespłacona kwota należności głównej, stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia.

W konsekwencji w dniu 22.12.2015 r. (...) S.A. z siedzibą w G. oraz (...) S.A. z siedzibą we W. (dawniej: (...) Finanse S.A.) zawarli umowę przelewu wierzytelności, cedując na rzecz strony powodowej całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez pozwanego z wierzycielem pierwotnym. Jak wskazał powód - o dokonanym przelewie wierzytelności wynikających z umowy abonenckiej o numerze klienta (...) – pozwany został poinformowany pismem z dnia 18.01.2016 r.

Powód wyjaśnił też, że na zobowiązanie pozwanego stanowiące wartość przedmiotu sporu, składają się także odsetki skapitalizowane na podstawie art. 482 kc oraz że na należność dochodzoną pozwem składa się:

-

kwota 66,77 zł tytułem niezapłaconej kary za zerwanie warunków promocji nr (...) wraz z kwotą 7,07 zł tytułem odsetek ustawowych od tej kwoty od dnia 17.10.2014 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz z kwotą 2,20 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie od tej kwoty od dnia 01.01.2016 r. do dnia 20.06.2016 r.;

-

kwota 555,87 zł tytułem niezapłaconej kary za zerwanie warunków promocji nr (...) wraz z kwotą 58,83 zł tytułem odsetek ustawowych od tej kwoty od dnia 17.10.2014 r. do dnia 31.12.2015r. oraz z kwotą 18,34 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie od tej kwoty od dnia 01.01.2016r. do dnia 20.06.2016 r.;

-

kwota 59,00 zł tytułem niezapłaconej kary za opóźnienie w zwrocie sprzętu nr (...) wraz z kwotą 4,94 zł tytułem odsetek ustawowych od tej kwoty od dnia 18.12.2014 r. do dnia 31.12.2015r. oraz z kwotą 1,95 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie od tej kwoty od dnia 01.01.2016 r. do dnia 20.06.2016 r.;

-

kwota 60,00 zł tytułem niezapłaconej kary za opóźnienie w zwrocie sprzętu nr (...) wraz z kwotą 5,03 zł tytułem odsetek ustawowych od tej kwoty od dnia 18.12.2014 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz z kwotą 1,97 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie od tej kwoty od dnia 01.01.2016 r. do dnia 20.06.2016 r.

Wydany w sprawie w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty pozwany zaskarżył w drodze sprzeciwu, wnosząc o oddalenie powództwa oraz podając, iż podnosi zarzut przedawnienia.

W odpowiedzi na powyższe powód podtrzymał żądanie pozwu w całości precyzując, je i podając, że zadłużenie pozwanego wynika z:

1. noty obciążeniowej nr (...) z dnia 30.09.2014 r. dotyczącej zwrotu przyznanej ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6 ustawy Prawo telekomunikacyjne z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy zawartej w promocji: (...) „Najlepsza cena D. (...)_12", przed upływem terminu na jaki została ona zawarta;

2. noty obciążeniowej nr (...) z dnia 30.09.2014 r. dotyczącej zwrotu przyznanej ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6 ustawy Prawo telekomunikacyjne z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy zawartej w promocji: (...) „Wynegocjuj swoją cenę - Internet+ STOP 12", przed upływem terminu na jaki została ona zawarta;

3. noty obciążeniowej nr (...) z dnia 01.12.2014 r. dotyczącej opłaty za opóźnienie w zwrocie sprzętu operatora (dekodera telewizji cyfrowej) w terminie wskazanym w regulaminie świadczenia usług (kara umowna);

4. noty obciążeniowej nr (...) z dnia 02.12.2014 r. dotyczącej opłaty za opóźnienie w zwrocie sprzętu operatora (modemu) w terminie wskazanym w regulaminie świadczenia usługi (kara umowna).

Odnosząc się zaś do zarzutu zgłoszonego przez pełnomocnika pozwanego wskazał, że do roszczenia dochodzonego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie 3–letni termin przedawnienia, zgodnie z art. 118 kc. Tym samym mając na względzie terminy płatności not księgowych, jak podał powód, w dniu wytaczania powództwa (która to czynność przerwała bieg przedawnienia), tj. w dniu 08.11.2016 r., roszczenie powoda nie było przedawnione.

Mając na uwadze, że do wyżej przytoczonych twierdzeń strony powodowej pozwany (reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym) nie odniósł się, okoliczności faktyczne podane przez powoda Sąd uznał za przyznane (art. 230 kpc). Przy czym, podkreślić należy, twierdzenia te zostały przez niego poparte złożoną do akt sprawy dokumentacją (k. 46-60).

Stąd też na mocy art. 483-485 kc w zw. z art. 57 ust. 6 ustawy Prawa telekomunikacyjnego w pkt. I wyroku Sąd powództwo uwzględnił w całości. Art. 483 §1 kc przewiduje bowiem możliwość zastrzeżenia w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Z kolei w art. 484 §1 kc ustawodawca wskazał, że w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody.

Jak już wyżej wskazano, pozwany nie kwestionował twierdzeń powoda o faktach, ani przedstawionych przez niego dokumentów. Obrona pozwanego ograniczyła się do zgłoszenia zarzutu przedawnienia. Zarzut ten Sąd uznał jednakże za chybiony. Dochodzona pozwem wierzytelności stały się bowiem wymagalne w dniach: 30 września 2014 r., 1 grudnia 2014 r. oraz 2 grudnia 2014 r., zaś pozew w niniejszej sprawie został wniesiony do Sądu w dniu 21 czerwca 2016 r. Czynność ta spowodowała przerwę biegu przedawniania (vide art. 123 §1 pkt 1 kc). Tym samym w dacie zamknięcia rozprawy roszczenia dochodzone pozwem nie były przedawnione.

Z powyższych względów Sąd przyznał stronie powodowej w punkcie I wyroku naliczoną przez pierwotnego wierzyciela należności z tytułu kar umownych wraz z sumą skapitalizowanych odsetek. Legitymacja czynna powoda została ustalona z uwzględnieniem przepisu art. 509 §1 i 2 kc, który stanowi, iż wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania; wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W konsekwencji pozwany, jako strona spór przegrywająca, został obciążony obowiązkiem zwrotu powstałych w sprawie kosztów procesu, czego skutkiem było zasądzenie na rzecz powoda kwoty 330,30 zł, na którą składał sie zwrot kosztów zastępstwa procesowego reprezentującego go pełnomocnika będącego radcą prawnym (w wysokości 270 zł), zwrot opłaty od pozwu (30 zł) oraz wydatków poniesionych w związku z uiszczeniem opłaty manipulacyjnej - opłaty operatora płatności eCard w postępowaniu elektronicznym (0,30 zł). Orzeczenie w tym zakresie wydano na podstawie art. 98 kpc i 99 kpc oraz art. 108 kpc. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalono zgodnie z brzmieniem §2 pkt. 2 rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).