Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2023 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja ds. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym w składzie: Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu dnia 27 listopada 2023 roku w G. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. przeciwko M. N.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. N. na rzecz powoda (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. kwotę 7.028,20 zł (siedem tysięcy dwadzieścia osiem złotych dwadzieścia groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 lutego 2023 roku do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego M. N. na rzecz powoda (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. kwotę 3.217,00 zł (trzy tysiące dwieście siedemnaście złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego M. N. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 306,14 zł (trzysta sześć złotych czternaście groszy) tytułem kosztów sądowych wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I 1 C 11/23

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 23 października 2018 r. M. N. w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych (jako zawodowy kierowca) poruszał się pojazdem dostawczym M. (...) nr rej. (...) (samochód z częścią bagażową – chłodnią). W trakcie cofania pojazdu uderzył w prawidłowo zaparkowany przy ul. (...) w G. pojazd V. (...) nr rej. (...) (należący do D. P. (1)). Po uderzeniu w ten pojazd pozwanego zatrzymał się z lekkim zachybotaniem, pozwany obrócił głowę w prawo w kierunku w/w pojazdu V. (...), po czym odjechał z miejsca zdarzenia.

Dowód: zeznania pozwanego (częściowo)

nagranie video ze zdarzenia, płyta CD-R, k. 130

Pojazd kierowany przez M. N. był ubezpieczony w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. w W. (obecnie pod firmą: (...) Towarzystwo (...)). Ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanemu (D. P. (1)) odszkodowanie za zdarzenie z dn. 23 października 2018 r. w łącznej kwocie 7.028,20 zł (w tym 922,50 zł tytułem wydatków na najem pojazdu zastępczego).

Okoliczność bezsporna

Ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy uszkodzeń pojazdu poszkodowanego wyniósłby brutto 6.380,96 zł.

Dowód: opinia biegłego D. F., k. 148

Pojazd poszkodowanego w chwili szkody był w dobrym, oryginalnym stanie, nie był wcześniej uszkodzony i naprawiany.

Dowód: zeznania świadka D. P., k. 118

Ocena dowodów

Zeznania świadka D. P. są szczere, spontaniczne i wiarygodne.

Zeznania pozwanego są częściowo niewiarygodne, a mianowicie w zakresie tłumaczeń, które miałyby rzekomo wyjaśnić to, że nie spostrzegł, że w czasie jazdy uderzył w zaparkowanego V.. Otóż w tym zakresie z zapisu monitoringu wyraźnie wynika, że uszkodzony pojazd V. (...) nie był tak umiejscowiony, aby nie został zauważony przez pozwanego, przeciwnie, w chwili uderzenia cofający pojazd dostawczy zatrzymał się i zachybotał, a kierujący nim pozwany spontanicznie natychmiast skierował głowę w lewo wiedząc, że tam znajduje się przeszkoda (pojazd poszkodowanego), w którą uderzył – musiał w tym momencie zobaczyć (a ułamek sekundy wcześniej usłyszeć), że jego pojazd najechał na pojazd poszkodowanego i to było przyczyną zatrzymania się pojazdu sprawcy (zachybotania). Sprawca nie mógł zahamować przecież tuż przed zetknięciem się z pojazdem pokrzywdzonego, bo w takiej sytuacji w ogóle nie doszłoby do uszkodzeń – co jest oczywiste, ale umknęło uwagi pełnomocnika pozwanego. Reasumując, w świetle powyższego zapisu wideo – pozwany zeznając na rozprawie mówił częściowo nieprawdę, bo doskonale wiedział co się zdarzyło, co oznacza, że zdaniem Sądu w pełni świadomie oddalił się z miejsca zdarzenia.

Opinia biegłego D. F. jest jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna.

Zapis wideo obrazujący moment wypadku nie nosi cech manipulacji lub przerobienia, jest dostatecznie płynny i ostry.

Pozostałe okoliczności sprawy są bezsporne.

Kwalifikacja prawna

Pozwany miał świadomość spowodowania szkody w cudzym pojeździe i świadomie oddalił się z miejsca zdarzenia, nie pozostawiając poszkodowanemu żadnej możliwości skontaktowania się z nim, bo na miejscu nie pozostały żadne znaki umożliwiających identyfikację pojazdu sprawcy. Powyższe wypełnia znamiona „zbiegnięcia z miejsca zdarzenia” w rozumieniu art. 43 pkt 4 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Wysokość roszczenia pozwu została należycie udowodniona. Wyliczenia biegłego co do ekonomicznie uzasadnionych kosztów przywrócenia stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu dają wynik nawet wyższy, niż rzeczywiście wypłacone poszkodowanemu odszkodowanie z tego tytułu. Pozwany (reprezentowany profesjonalnie) nie kwestionował w procesie zasady i wysokości odszkodowania w zakresie wydatków poszkodowanego na najem pojazdu zastępczego.

Powództwo było niezasadne co do określenia daty początkowej odsetek – nie przedstawiono dowodów doręczeń wezwać przedsądowych i uznano, że roszczenie – w świetle art. 455 k.c. – stało się wymagalne miesiąc od daty doręczenia odpisu pozwu pozwanemu.

Mając powyższe na uwadze powództwo uznano za zasadne częściowo, na mocy art. 43 pkt 4 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] z odsetkami zasądzonymi na podstawie art. 455 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c. – punkt I. sentencji.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono na mocy art. 455 k.c. a contrario – punkt II. sentencji.

Na marginesie należy zauważyć, że konsekwentne powoływanie się przez pozwanego na brak spełnienia znamion wykroczenia jest nieporozumieniem – oceniany przez Policję przepis art. 98 Kodeksu wykroczeń wymaga naruszenia zasad bezpieczeństwa poza drogą publiczną w okolicznościach zagrażających bezpieczeństwu innej osoby, a tym wypadku było oczywiste, że w zaparkowanym pojeździe poszkodowanego nie znajdował się nikt. Na marginesie należy stwierdzić, że Policja – po oględzinach nagrania wideo – słusznie stwierdziła, że pozwany z własnej winy (brak wymaganej ostrożności przy cofaniu) najechał na pojazd V. (...) i następnie oddalił się z miejsca zdarzenia (k. 200 verso).

Koszty

Na zasądzone od przegrywającego proces pozwanego koszty składa się: opłata sądowa od pozwu (400 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (1.800 zł, § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł), zaliczka na biegłego (1.000 zł) oraz odsetki od kosztów – punkt III. na mocy art. 100 k.p.c. – albowiem powód uległ jedynie co do nieznacznej części zgłoszonego w pozwie roszczenia.

W punkcie IV. sentencji nakazano ściągnąć od pozwanego niezaliczkowaną część wynagrodzenia biegłego – na mocy art. 100 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.