Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący:	SSR Justyna Supińska
Protokolant:	sekr. sąd. Dorota Moszyk

po rozpoznaniu w dniu 03 stycznia 2018 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa M. R., A. J. i P. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. na rzecz powodów M. R., A. J. i P. K. solidarnie kwotę 1 920 złotych ( jeden tysiąc dziewięćset dwadzieścia złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

-

660 złotych za okres od dnia 04 listopada 2016 roku do dnia zapłaty,

-

670 złotych za okres od dnia 11 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty,

-

590 złotych za okres od dnia 05 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie umarza postępowanie;

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. na rzecz powodów M. R., A. J. i P. K. solidarnie kwotę 981 złotych ( dziewięćset osiemdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 1202/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 07 kwietnia 2017 roku, sprecyzowanym pismem z datą w nagłówku „dnia 09 maja 2017 roku” (k. 35-39 akt), powodowie M. R., A. J. i P. K. prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej domagali się zasądzenia solidarnie na ich rzecz od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. kwoty 1 920 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot: 660 złotych za okres od dnia 15 października 2016 roku do dnia zapłaty, 670 złotych za okres od dnia 15 listopada 2016 roku do dnia zapłaty i 590 złotych za okres od dnia 15 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że strony zawarły umowę o współpracy, na mocy której na każdorazowe zlecenie pozwanego powodowie wykonywali określone w umowie usługi medyczne, jednakże pozwany nie uregulował z tego tytułu należności wskazanych w wystawionych fakturach.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20 czerwca 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 1957/17 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wniósł o oddalenie powództwa podnosząc zarzut nieudowodnienia istnienia roszczenia, jako że powód nie wskazał ani zasadności wystawienia pozostałych faktur, ani tym bardziej, z jakich tytułów zostały one wystawione, a także zarzut błędnego określenia wymagalności i wysokości roszczenia z uwagi na błędne określenie przez powodów terminu płatności faktur. Pozwany wskazał bowiem, że fakturę numer (...) otrzymał w dniu 04 października 2016 roku, fakturę numer (...) – w dniu 10 listopada 2016 roku, zaś fakturę numer (...) – w dniu 05 grudnia 2016 roku.

W odpowiedzi na powyższe powodowie M. R., A. J. i P. K. pismem z datą w nagłówku „dnia 25 września 2017 roku” (k. 85-88 akt) zmodyfikowali żądanie pozwu podtrzymujące je w zakresie żądania kwoty 1 920 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot: 660 złotych za okres od dnia 04 listopada 2016 roku do dnia zapłaty, 670 złotych za okres od dnia 11 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty i 590 złotych za okres od dnia 05 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. R., A. J. i P. K. prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (...) spółka cywilna z siedzibą w W..

zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – k. 10-11, 12-13, 14--15

W dniu 19 lipca 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.) zawarł z M. R., A. J. i P. K. prowadzącymi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (...) spółka cywilna z siedzibą w W. – partnerem medycznym, umowę o współpracy, której przedmiotem było wykonywanie przez partnera medycznego świadczeń zdrowotnych określonych w załączniku numer 1 do umowy na rzecz osób uprawnionych do otrzymania tych świadczeń, tj. pacjentów wskazanych w aktualizowanym wykazie stanowiącym załącznik numer 2 do umowy.

Realizacja przez partnera medycznego usług medycznych odbywała się na podstawie indywidualnego skierowania pacjenta przekazanego partnerowi medycznemu przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.). (...) medyczny zobowiązany był do prowadzenia rejestru przyjmowanych pacjentów oraz dokumentacji medycznej, a na żądanie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.) – do sporządzenia dodatkowych informacji i sprawozdań dotyczących ilości, rodzaju i terminu świadczonych pacjentom usług medycznych oraz do poddania się kontroli (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.) co do ilości, jakości oraz zgodności z umową świadczeń zdrowotnych udzielanych na rzecz pacjentów. W przypadku potwierdzenia przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.) zaistniałych niezgodności co do ilości i rodzaju świadczeń zdrowotnych, partner medyczny zobowiązany był do niezwłocznego ich usunięcia.

Płatności za wykonane usługi medyczne miały być rozliczane w okresach miesięcznych, w terminie 30 dni od daty otrzymania przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.) prawidłowo wystawionego rachunku lub faktury, do którego należało dołączyć raport z wykonanych usług według wzoru stanowiącego załącznik numer 3 do umowy. W przypadku zastrzeżeń stron co do wykazu wykonanych usług, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.) zobowiązana była je zgłosić partnerowi medycznemu w ciągu 15 dni. Po tym czasie, fakturę i raport automatycznie uznaje się za prawidłowo wystawiony i wymagany do zapłaty w terminie określonym w umowie.

niesporne, nadto: umowa o współpracy – k. 21-25 akt

M. R., A. J. i P. K. prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (...) spółka cywilna z siedzibą w W. z tytułu wykonanych usług medycznych wystawili następujące faktury numer:

-

(...) na kwotę 660 złotych,

-

(...) na kwotę 670 złotych,

-

(...) na kwotę 590 złotych.

faktury – k. 26-28, 52-54 akt

Do każdej z faktur załączony był raport z wykonanych usług medycznych (według wzoru stanowiącego załącznik numer 3 do umowy o współpracy).

raport z wykonanych usług medycznych – k. 95-97 akt

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.) fakturę numer (...) otrzymał w dniu 04 października 2016 roku, fakturę numer (...) – w dniu 10 listopada 2016 roku, zaś fakturę numer (...) – w dniu 05 grudnia 2016 roku. Faktury te zostały sprawdzone pod względem merytorycznym i w całości zatwierdzone do wypłaty.

faktury VAT wraz z adnotacją o zatwierdzeniu do wypłaty – k. 26-28, 52-54 akt

Pismem z datą w nagłówku „dnia 08 marca 2017 roku” M. R., A. J. i P. K. prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (...) spółka cywilna z siedzibą w W. wezwali (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w G. do zapłaty należności wynikających z powyższych faktur, jednakże bezskutecznie.

wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania – k. 29-31 akt, wydruk korespondencji mailowej – k. 91-94, 98 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron. Sąd uwzględnił także oświadczenia stron w zakresie, w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 03 stycznia 2018 roku Sąd pominął dowód z zeznań stron, albowiem, mimo prawidłowego wezwania, powodowie oraz osoby uprawnione do reprezentowania pozwanego, nie stawiły się na rozprawę bez usprawiedliwienia.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 05 września 2017 roku” (k. 85-88 akt) powodowie M. R., A. J. i P. K. zmodyfikowali żądanie pozwu podtrzymujące je w zakresie żądania kwoty 1 920 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot: 660 złotych za okres od dnia 04 listopada 2016 roku do dnia zapłaty, 670 złotych za okres od dnia 11 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty i 590 złotych za okres od dnia 05 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu. Wobec powyższego powyższe oświadczenie uznać należało za cofnięcie pozwu w zakresie dotyczącym żądania odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwot: 660 złotych za okres od dnia 15 października 2016 roku do dnia 03 listopada 2016 roku, 670 złotych za okres od dnia 15 listopada 2016 roku do dnia 10 grudnia 2016 roku i 590 złotych za okres od dnia 15 grudnia 2016 roku do dnia 04 stycznia 2017 roku.

Zgodnie z treścią art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Zgodnie zaś z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

W niniejszej sprawie powodowie cofnęli pozew w powyższym zakresie bez zrzeczenia się roszczenia, jednakże z uwagi na to, że nastąpiło to jeszcze przed rozpoczęciem rozprawy, zgoda pozwanego na dokonanie tej czynności nie była wymagana. Sąd zaś oceniając powyższą czynność procesową powodów z punktu widzenia przesłanek określonych w art. 203 k.p.c. nie dopatrzył się, ażeby była ona sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego lub by zmierzała do obejścia prawa.

Uznając zatem, iż powyższa czynność powodów jest zgodna z prawem, Sąd na podstawie art. 355 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie wynikającym z oświadczenia o ograniczeniu powództwa (punkt II wyroku).

W niniejszej sprawie, uwzględniając powyższe oświadczenie, powodowie M. R., A. J. i P. K. domagali się ostatecznie zasądzenia solidarnie na ich rzecz kwoty 1 920 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot: 660 złotych za okres od dnia 04 listopada 2016 roku do dnia zapłaty, 670 złotych za okres od dnia 11 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty i 590 złotych za okres od dnia 05 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu.

Zgodnie z treścią art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług – a taki charakter miała łącząca strony umowa o współpracy – które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Stosownie zaś do treści art. 734 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie, natomiast jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonane zlecenie należy się wynagrodzenie (art. 735 k.c.).

Poza sporem pozostawało, że strony procesu łączyła umowa o współpracy z dnia 19 lipca 2016 roku, jak również to, że na podstawie tej umowy, powodowie M. R., A. J. i P. K. prowadzący działalność w formie spółki cywilnej pod firmą (...) spółka cywilna z siedzibą w W. jako partner medyczny pozwanej spółki, wykonywali określone w umowie i zleceniu usługi medyczne na rzecz osób uprawnionych do otrzymania świadczeń zdrowotnych będących pacjentami pozwanego.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wnosząc o oddalenie powództwa podnosił m. in. zarzut nieudowodnienia istnienia roszczenia, jako że powód nie wskazał ani zasadności wystawienia przedmiotowych faktur, ani tym bardziej, z jakich tytułów zostały one wystawione.

W ocenie Sądu zarzut ten jest zarzutem chybionym, już bowiem z treści samych faktur wynika, że wystawiono je z tytułu konsultacji lekarskiej. Jednocześnie powodowie przedłożyli załączniki do tych faktur doręczone pozwanemu razem z fakturami, tj. raporty z wykonanych usług medycznych w okresie objętym żądaniem pozwu – za miesiąc wrzesień i listopad 2016 roku, z których jednoznacznie wynika ilość i rodzaj wykonanych procedur medycznych, a także dane pacjentów, na rzecz których procedury te były wykonywane. Sąd zważył przy tym, że pozwany nie zakwestionował tychże raportów i co więcej nie wykazał, że po ich otrzymaniu zgłaszał powodom jakiekolwiek zastrzeżenia co do wykazu wykonanych usług w zakresie ich rodzaju, ilości, czy osób, na rzecz których były one świadczone.

Zgodnie bowiem z treścią umowy łączącej strony (§ 7) płatności za wykonane usługi medyczne miały być rozliczane w okresach miesięcznych, w terminie 30 dni od daty otrzymania przez pozwanego prawidłowo wystawionego rachunku lub faktury, do którego należało dołączyć raport z wykonanych usług według wzoru stanowiącego załącznik numer 3 do umowy. W przypadku zastrzeżeń stron co do wykazu wykonanych usług, pozwany zobowiązany był je zgłosić powodom w ciągu 15 dni. Po tym czasie, fakturę i raport automatycznie uznawano się za prawidłowo wystawione i wymagane do zapłaty w terminie określonym w umowie. Jednocześnie z treści faktur przedłożonych przez samego pozwanego wynikało jednoznacznie, że faktury te zostały sprawdzone przez pozwanego pod względem merytorycznym i zaakceptowane w całości do wypłaty (adnotacje na fakturach – k. 52-54 akt).

W ocenie Sądu zatem pozwany nie zdołał w sposób skuteczny zakwestionować prawidłowości wykonania, rodzaju i ilości wykonanych przez powodów usług medycznych udokumentowanych stosownymi raportami, wobec czego zobowiązany był do zapłaty należnego powodom wynagrodzenia, zgodnie z wystawionymi fakturami.

Mając na uwadze powyższe uznać należało, że powodom przysługiwało roszczenie o zapłatę należności dochodzonej niniejszym pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych w zakresie zasądzonym w punkcie pierwszym wyroku, na podstawie art. 750 k.c. w zw. z art. 734 k.c. w zw. z art. 735 k.c. w zw. z art. ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 684).

W punkcie trzecim wyroku, mając na uwadze, iż powodowie ulegli jedynie nieznacznej części roszczenia (co do nieznacznej części należności odsetkowej), Sąd, stosownie do treści art. 100 zdanie drugie k.p.c., zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów zwrot kosztów procesu w całości. Koszty procesu poniesione przez powodów wyniosły 981 złotych i obejmowały: opłatę sądową od pozwu w kwocie 30 złotych, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 złotych, których wysokość ustalono na podstawie § 2 punkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804 ze zmianami) oraz kwotę 51 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictw.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 17 lutego 2018 roku