Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący:	SSR Justyna Supińska
Protokolant:	sekr. sąd. Dorota Moszyk

po rozpoznaniu w dniu 03 października 2018 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. M. kwotę 2 675 złotych ( dwa tysiące sześćset siedemdziesiąt pięć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. M. kwotę 1 906,80 złotych ( jeden tysiąc dziewięćset sześć złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 441/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 03 stycznia 2017 roku powódka D. M. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 2 675 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ pojazd marki J. (...) o numerze rejestracyjnym (...), którego użytkownikiem był (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.. Poszkodowany zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu, a na czas naprawy wynajął pojazd zastępczy. Za usługę najmu pojazdu zastępczego została wystawiona poszkodowanemu faktura o numerze (...) na kwotę 9 675 złotych netto.

Pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wypłacił odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 7 000 złotych obniżając zastosowaną przez powoda stawkę najmu do kwoty 200 złotych netto za dobę oraz przyjmując okres 35 dni jako uzasadniony okres najmu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 01 lutego 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 136/17 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. w sprzeciwie od powyższego orzeczenia wniósł o oddalenie powództwa wskazując, iż w jego ocenie wypłacił on już należne odszkodowanie pokrywające zasadne koszty najmu pojazdu zastępczego, kwestionując jednocześnie wysokość stawki zastosowanej przez powódkę za najem przedmiotowego pojazdu zastępczego oraz okres wynajmu. Pozwany wskazał również, że oferował poszkodowanemu wynajem pojazdu po cenach niższych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku kolizji drogowej, która miała miejsce w dniu 08 stycznia 2015 roku, uszkodzony został pojazd marki J. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.. Użytkownikiem tego pojazdu był (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie – z siedzibą w P.).

Odpowiedzialność za tę szkodę ponosił kierujący pojazdem ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W..

niesporne

W dniu 22 stycznia 2015 roku M. B. jako prezes zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie – z siedzibą w P.) zawarł z D. M. umowę najmu pojazdu zastępczego marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Strony ustaliły czynsz najmu w kwocie 250 złotych netto za dzień.

zeznania świadka M. B. – protokół rozprawy z dnia 14 grudnia 2017 roku – k. 62-63 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:23-00:03:55), umowa – k.10 akt, oświadczenie – k. 11 akt

W dniu 06 marca 2015 roku M. B. jako prezes zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie – z siedzibą w P.) zawarł z D. M. umowę cesji wierzytelności w celu pokrycia kosztów wynajmu pojazdu zastępczego.

umowa cesji wierzytelności – k. 12 akt, zeznania świadka M. B. – protokół rozprawy z dnia 14 grudnia 2017 roku – k. 62-63 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:23-00:03:55)

W dniu 06 marca 2015 roku D. M. wystawiła poszkodowanemu (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie – z siedzibą w P.) fakturę numer (...) na kwotę 9 675 złotych netto z tytułu najmu pojazdu zastępczego przez okres 43 dni przy uwzględnieniu stawki w kwocie 225 złotych, albowiem z uwagi na czas trwania najmu zastosowano rabat w wysokości 10%.

faktura – k. 13 akt

W trakcie zgłaszania szkody poinformowano poszkodowanego o możliwości skorzystania z pomocy ubezpieczyciela w razie chęci najmu pojazdu zastępczego i o stawkach, do wysokości których ubezpieczyciel zweryfikuje czynsz najmu w przypadku samodzielnego wynajęcia pojazdu zastępczego – jednakże tylko w odniesieniu do pojazdów klasy A (100 złotych netto), klasy B (110 złotych netto) i klasy C (115 złotych netto).

nagranie zgłoszenia szkody – k. 44 akt

(...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wypłacił tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego kwotę 7 000 złotych uwzględniając okres 35 dni najmu pojazdu zastępczego i stawkę w kwocie 200 złotych netto za dobę.

niesporne

Uszkodzony pojazd marki J. (...) o numerze rejestracyjnym (...) nie powinien być użytkowany, gdyż nie spełniał wymogów technicznych określonych przepisami ruchu drogowego, a jego stan stanowił zagrożenie zarówno dla osób nim podróżujących, jak i innych użytkowników dróg.

Celowy i ekonomicznie uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego na czas naprawy pojazdu marki J. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wynosił 43 dni. Okres ten obejmował okresy:

-

od dnia 22 stycznia 2015 roku do dnia 29 stycznia 2015 roku – wynajęcie samochodu zastępczego i oczekiwanie na oględziny,

-

od dnia 29 stycznia 2015 roku do dnia 03 lutego 2015 roku – okres od oględzin pojazdu do przesłania protokołu z oględzin,

-

od dnia 03 lutego 2015 roku do dnia 16 lutego 2015 roku – okres oczekiwania na dodatkowe oględziny i w międzyczasie w dniu 10 lutego 2015 roku zamówienie części zamiennych, które zostały dostarczone partiami w dniach 11 lutego 2015 roku i 12 lutego 2015 roku,

-

od dnia 16 lutego 2015 roku do dnia 23 lutego 2015 roku – wykonanie oględzin dodatkowych i dalsze oczekiwanie na części zamienne,

-

dzień 23 lutego 2015 roku – ostatecznie dostarczenie części zamiennych,

-

od dnia 24 lutego 2015 roku do dnia 02 marca 2015 roku – okres technologicznej naprawy,

-

dzień 03 marca 2015 roku – zwrot pojazdu zastępczego.

Zakłady naprawcze i wypożyczalnie na terenie powiatu (...) w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych (uwzględniając długość najmu) stawki w kwocie 200-516 złotych netto za dobę (wypożyczalnie) i w kwocie 220-350 złotych netto za dobę (warsztaty naprawcze).

opinia biegłego sądowego P. C. – k. 71-83 akt

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie, który w dużej mierze pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron, w zakresie w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną. Sąd uwzględnił zgromadzone w sprawie dokumenty, w tym znajdujące się w aktach szkody, albowiem ich autentyczność i wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności i mocy dowodowej.

Odnośnie cenników załączonych przez powódkę, to Sąd odmówił dania im wiary. Dokumenty te pochodzą od wybranych przez powódkę podmiotów oferujących najem pojazdów zastępczych, co przemawia za przyjęciem, iż powód przedstawił jedynie cenniki stanowiące poparcie jego twierdzeń. Nie mogą one zatem stanowić obiektywnego dowodu na okoliczność wysokości stawek za najem pojazdów zastępczych stosowanych przez inne podmioty w okresie likwidacji szkody, tj. w styczniu – lutym 2015 roku, tym bardziej, że powódka nie wykazała, ażeby wskazane tam ceny najmu pojazdów zastępczych pozostawały aktualne w powyższym okresie. Nadto Sąd zważył, że owe cenniki stanowią jedynie oferty, które nie obrazują stawek wynikających z konkretnych umów zawieranych po przeprowadzeniu rokowań.

Uznając je za wiarygodne, Sąd oparł się również na zeznaniach świadka M. B., a w szczególności w zakresie, w jakim świadek zeznawał, iż zawierając umowę najmu pojazdu zastępczego nie działał on w swoim imieniu, lecz reprezentował (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (obecnie – z siedzibą w P.), w której pełnił funkcję prezesa zarządu i która to spółka była użytkownikiem pojazdu.

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii spornych w niniejszej sprawie miała opinia biegłego sądowego w zakresie techniki motoryzacyjnej i motoryzacyjnej oraz ruchu drogowego P. C., której Sąd zasięgnął, jako że sprawa wymagała wiadomości specjalnych. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego została sporządzona wedle tezy dowodowej wysnutej przez Sąd, poza tym jest logiczna, zgodna z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy. Komunikatywność jej sformułowań pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do wniosków końcowych. Nie zawiera ona również wewnętrznych sprzeczności i wykluczających się wzajemnie wniosków. Nie była także kwestionowana przez żadną ze stron, toteż Sąd oparł się na niej w całości dokonując rozstrzygnięcia spornych w niniejszej sprawie kwestii.

W ocenie Sądu powództwo było zasadne w całości.

W niniejszej sprawie powódka D. M. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 2 675 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i kosztami procesu tytułem zapłaty pozostałej kwoty odszkodowania pokrywającego koszty najmu pojazdu zastępczego. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa kwestionował żądanie pozwu co do wysokości w zakresie stawek najmu oraz uzasadnionego okresu wynajmu. Sama zasadność wynajmu pojazdu zastępczego, jak i legitymacja procesowa powódki oraz zasadność rozliczenia szkody w kwocie netto nie była kwestionowana.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest odpowiedzialność ubezpieczającego za szkody wyrządzone osobom trzecim. Jest to więc ubezpieczenie jego odpowiedzialności za wyrządzenie szkody opartej na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej sięga tak daleko, jak odpowiedzialność cywilna ubezpieczającego, a wysokość świadczeń ubezpieczyciela z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest determinowana wysokością zobowiązań odszkodowawczych ubezpieczającego. W związku z tym odpowiedzialność odszkodowawcza ubezpieczyciela jest taka, do jakiej zobowiązany byłby sprawca szkody, gdyby to od niego powód domagał się naprawienia szkody.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. W myśl § 2 niniejszego przepisu, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono.

Przepis art. 361 § 2 kodeksu cywilnego statuuje zatem zasadę pełnego odszkodowania. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Jednocześnie naprawieniu podlega jedynie taka szkoda, która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy. Wskazać przy tym należy, że korzystanie z rzeczy nie stanowi samoistnej wartości majątkowej i w każdym przypadku należy badać, czy pozbawienia możliwości korzystania z rzeczy wywołało uszczerbek majątkowy poszkodowanych.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, iż w majątku poszkodowanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. powstała szkoda majątkowa, której część stanowią koszty zasadnego wynajmu pojazdu zastępczego na czas dokonywanej naprawy pojazdu uszkodzonego w wyniku kolizji. Nie podlega bowiem wątpliwości, iż w sytuacji gdyby do kolizji de facto nie doszło, nie powstałyby dodatkowe koszty związane z najmem pojazdu zastępczego.

Rozstrzygając kwestię zasadnego okresu najmu pojazdu zastępczego Sąd miał na uwadze, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem koszty najmu przez poszkodowanego tzw. samochodu zastępczego obejmować mogą tylko okres konieczny i niezbędny do naprawy pojazdu (tak Sąd Najwyższy z dnia 05 listopada 2004 roku, sygn. akt II CK 494/03, Biuletyn Sądu Najwyższego 2005/3/11).

Jak wynika z opinii biegłego sądowego P. C. celowy i ekonomicznie uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego na czas naprawy pojazdu marki J. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wynosił 43 dni. Okres ten obejmował okresy: od dnia 22 stycznia 2015 roku do dnia 29 stycznia 2015 roku – wynajęcie samochodu zastępczego i oczekiwanie na oględziny, od dnia 29 stycznia 2015 roku do dnia 03 lutego 2015 roku – okres od oględzin pojazdu do przesłania protokołu z oględzin, od dnia 03 lutego 2015 roku do dnia 16 lutego 2015 roku – okres oczekiwania na dodatkowe oględziny i w międzyczasie w dniu 10 lutego 2015 roku zamówienie części zamiennych, które zostały dostarczone partiami w dniach 11 lutego 2015 roku i 12 lutego 2015 roku, od dnia 16 lutego 2015 roku do dnia 23 lutego 2015 roku – wykonanie oględzin dodatkowych i dalsze oczekiwanie na części zamienne, dzień 23 lutego 2015 roku – ostatecznie dostarczenie części zamiennych, od dnia 24 lutego 2015 roku do dnia 02 marca 2015 roku – okres technologicznej naprawy i dzień 03 marca 2015 roku – zwrot pojazdu zastępczego.

Odnośnie wysokości stawki najmu pojazdu zastępczego, to wskazać należy, że powódka domagała się refundacji przedmiotowych kosztów według stawki w kwocie 225 złotych netto za każdy dzień wynajmu, natomiast pozwany w tym zakresie przyjął stawkę w kwocie 200 złotych netto. Jednocześnie jak wynikało z opinii biegłego sądowego zakłady naprawcze i wypożyczalnie na terenie powiatu (...) w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych (uwzględniając długość najmu) stawki w kwocie 200-516 złotych netto za dobę (wypożyczalnie) i w kwocie 220-350 złotych netto za dobę (warsztaty naprawcze). Powyższe zaś oznacza, że stawka zastosowana przez powódkę była stawką występującą na rynku lokalnym.

Jednocześnie podnieść należy, że podnoszona przez pozwanego okoliczność oferowania poszkodowanemu pojazdu zastępczego po niższej cenie znalazła wprawdzie potwierdzenie w zgłoszeniu szkody, jednakże wskazać należy, że poszkodowany poinformowany został jedynie o możliwości skorzystania z pomocy ubezpieczyciela w razie chęci najmu pojazdu zastępczego i o stawkach, do wysokości których pozwany zweryfikuje czynsz najmu w przypadku samodzielnego wynajęcia pojazdu zastępczego – jednakże tylko w odniesieniu do pojazdów klasy A (100 złotych netto), klasy B (110 złotych netto) i klasy C (115 złotych netto). Tymczasem jak wynika z opinii biegłego sądowego uszkodzony pojazd marki J. (...) należy do klasy pojazdów I, zaś pojazd wynajęty – A. (...) – do klasy pojazdów E (premium), przy czym w ocenie biegłego sądowego w niniejszej sprawie z uwagi na to, że pojazd uszkodzony to luksusowa wersja SUVa gabarytami należąca do jednych z większych przedstawicieli tej grupy, uzasadnione pozostawało wynajęcie na czas naprawy uszkodzonego pojazdu klasy premium. Wobec powyższego nie sposób uznać, że poszkodowany prawidłowo poinformowany został o wysokości stawek czynszu za najem pojazdów, skoro przekazane mu informacje nie odnosiły się do pojazdów autosegmentu I oraz E (premium). Nadto wskazać należy, że samo przekazanie poszkodowanemu informacji o możliwości skorzystania z pomocy ubezpieczyciela w razie chęci najmu pojazdu zastępczego i akceptowanych stawkach czynszu najmu jest niewystarczające do uznania, że poszkodowany w każdym przypadku, gdy wynajął pojazd zastępczy od innego podmiotu po wyższej stawce, naruszył obowiązek minimalizacji szkody. Konieczne jest bowiem w każdym takim przypadku w ocenie Sądu wykazanie, że poszkodowany w ogóle nie interesował się ofertą wskazaną przez pozwanego i ewentualnym ustaleniem zasad najmu, a więc zaniechał współdziałania z pozwanym w likwidacji szkody w postaci co najmniej podjęcia próby ustalenia szczegółów i dokładnych warunków najmu samochodu zastępczego. Tymczasem pozwany – reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika – nie podjął żadnej inicjatywy w wykazaniu tej okoliczności, mimo że w sprawie poszkodowany przesłuchiwany był w charakterze świadka.

Mając powyższe na uwadze należało uznać, iż pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. zobowiązany był do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego stanowiących iloczyn uzasadnionego okresu najmu (43 dni) oraz stawki w kwocie 225 złotych netto, a zatem kwotę 9 675 złotych netto. Pozwany z tytułu najmu pojazdu zastępczego wypłacił powodowi kwotę 7 000 złotych, zatem do zapłaty pozostała jeszcze kwota 2 675 złotych, co oznacza, że żądanie pozwu w całości było zasadne.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 361 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. M. kwotę 2 675 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty (termin naliczania odsetek nie był kwestionowany przez pozwanego reprezentowanego przez zawodowego pełnomocnika).

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i zasądził od pozwanego jako strony przegrywającej niniejszy proces na rzecz powoda kwotę 1 906,80 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się kwoty: 134 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 900 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 265) oraz koszty wynagrodzenia opinii biegłego w wysokości 855,80 złotych.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 13 października 2018 roku