Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2020 r. w G. sprawy z powództwa L. K. przeciwko Gminie M. G.

o ustalenie i zapłatę

I.  oddala powództwo o ustalenie;

II.  oddala powództwo o zapłatę;

III.  zasądza od powoda L. K. na rzecz pozwanej Gminy M. G. kwotę 270 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1110/19

UZASADNIENIE

STAN FAKTYCZNY

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2012 r. w sprawie I C 175/12 Sąd Rejonowy w Gdyni nakazał K. W., J. W., E. W., R. W. i L. W. opróżnienie lokalu w G. przy ul. (...) i wydanie do właścicielowi L. K..

Dowód: odpis wyroku, k. 8

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Gdyni zasądził od Gminy M. G. na rzecz powoda L. K. kwotę 1.400 zł wraz z odsetkami, w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

Dowód: odpis wyroku, k. 9

OCENA DOWODÓW

Stan faktyczny niezbędny do wydania prawidłowego orzeczenia był niesporny. Prowadzenie dowodu z opinii biegłego w świetle oceny prawnej powództwa w brzmieniu pierwotnym było pozbawione znaczenia dla wyniku procesu.

KWALIFIKACJA PRAWNA

Sąd rozpatrywał żądanie pozwu w brzmieniu pierwotnym, tj. o ustalenie i zasądzenie odsetek. Należy przypomnieć, że powód obecny osobiście na rozprawie obecnym, na mocy art. 93 k.p.c. niezwłocznie odwołał twierdzenia swojego pełnomocnika złożone na tejże rozprawie.

W zakresie powództwa o ustalenie (punkt 1. pozwu) powództwo jest bezzasadne z uwagi na brak interesu prawnego w ustaleniu w rozumieniu art. 189 k.p.c. Powód bez przeszkód może dochodzić zasądzenia świadczenia pieniężnego od pozwanego. Wyrok ustalający istnienie stosunku prawnego (o proponowanej w pozwie treści) nie zapewni ostatecznej ochrony prawnej, ponieważ nie jest – w przeciwieństwie do wyroków zasądzających – wykonalny na drodze egzekucji sądowej (por. m.in. orzeczenie SN z dnia 13 kwietnia 1965 r., II CR 266/64, OSP 1966, z. 6–8, poz. 166; wyrok SN z dnia 22 listopada 2002 r., IV CKN 1519/00, LEX nr 78333). Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 189 k.p.c. a contrario.

Żądanie zasądzenia odsetek w punkcie 2. pozwu jest obarczone wadą, gdyż powód nie dochodząc świadczenia, lecz ustalenia, nie może uzyskać zasądzenia odsetek od orzeczenia ustalającego – jest to wewnętrzna sprzeczność. Z tych względów orzeczono jak w punkcie II. sentencji na mocy art. 481 k.c. a contrario.

KOSZTY

O kosztach orzeczono jak w punkcie III. sentencji zasądzono koszty od przegrywającego powoda na rzecz wygrywającego pozwanego na mocy art. 98 § 1 k.p.c. Na koszty te składa się opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (§ 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.).