Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gdyni

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2022 r. w Gdyni na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko H. I. Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

I. pozbawia tytuł wykonawczy – wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 15 października 2014 roku, zaopatrzony w klauzule wykonalności z dnia 8 grudnia 2014 roku w części, to jest w zakresie dotyczącym kwoty należności głównej – o kwotę dokonanej przez dłużnika zapłaty – to jest o kwotę 3.430,00 złotych (trzy tysiące czterysta trzydzieści złotych) oraz w zakresie określonych w tytule wykonawczym odsetek naliczanych:

- od kwoty 150,00 złotych od dnia 4 maja 2015 roku do dnia 31 maja 2015 roku,

- od kwoty 300,00 złotych od dnia 1 czerwca 2015 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku,

- od kwoty 450,00 złotych od dnia 1 lipca 2015 roku do dnia 2 sierpnia 2015 2015 roku,

- od kwoty 600,00 złotych od dnia 3 sierpnia 2015 roku do dnia 1 września 2015 roku,

- od kwoty 750,00 złotych od dnia 2 września 2015 roku do dnia 4 października 2015 roku,

- od kwoty 900,00 złotych od dnia 5 października 2015 roku do dnia 1 listopada 2015 roku,

- od kwoty 1.050,00 złotych od dnia 2 listopada 2015 roku do dnia 2 grudnia 2015 roku,

- od kwoty 1.200,00 złotych od dnia 3 grudnia 2015 roku do dnia 31 stycznia 2016 roku,

- od kwoty 1.350,00 złotych od dnia 1 lutego 2016 roku do dnia 28 lutego 2016 roku,

- od kwoty 1.500,00 złotych od dnia 29 lutego 2016 roku do dnia 30 marca 2016 roku,

- od kwoty 1.650,00 złotych od dnia 31 marca 2016 roku do dnia 1 maja 2016 roku,

- od kwoty 1.800,00 złotych od dnia 2 maja 2016 roku do dnia 31 maja 2016 roku,

- od kwoty 1.950,00 złotych od dnia 1 czerwca 2016 roku do dnia 28 czerwca 2016 roku,

- od kwoty 2.100,00 złotych od dnia 29 czerwca 2016 roku do dnia 31 lipca 2016 roku,

- od kwoty 2.250,00 złotych od dnia 1 sierpnia 2016 roku do dnia 31 sierpnia 2016 roku,

- od kwoty 2.400,00 złotych od dnia 1 września 2016 roku do dnia 28 września 2016 roku,

- od kwoty 2.550,00 złotych od dnia 29 września 2016 roku do dnia 30 października 2016 roku,

- od kwoty 2.700,00 złotych od dnia 31 października 2016 roku do dnia 5 grudnia 2016 roku,

- od kwoty 2.850,00 złotych od dnia 6 grudnia 2016 roku do dnia 3 stycznia 2017 roku,

- od kwoty 3.000,00 złotych od dnia 4 stycznia 2017 roku do dnia 7 lutego 2017 roku,

- od kwoty 3.150,00 złotych od dnia 8 lutego 2017 roku do dnia 30 marca 2017 roku,

- od kwoty 3.300,00 złotych od dnia 31 marca 2017 roku do dnia 11 czerwca 2017 roku,

- od kwoty 3.430,00 złotych od dnia 12 czerwca 2017 roku do dnia 29 listopada 2017 roku;

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III. zasądza od powódki D. S. na rzecz pozwanej H. I. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 735,30 złotych (siedemset trzydzieści pięć złotych trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

IV. nakazuje ściągnąć od pozwanego H. I. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 118,00 złotych (sto osiemnaście złotych) tytułem opłaty sądowej, od której uiszczenia powódka była zwolniona.

Sygn. akt IC 368/20

UZASADNIENIE

Powódka D. S. wniosła pozew przeciwko (...) w W. o pozbawienie tytułu wykonawczego – wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 15 października 2014 roku (wydanego w sprawie IC962/14) zaopatrzonego w klauzule wykonalności z dnia 8 grudnia 2014 roku

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż dokonała w okresie od dnia 3 maja 2015 roku do dnia 30 listopada 2017 roku wpłat na konto wierzyciela w kwocie 3.500,00 złotych,

W dniu 20 listopada 2017 roku powód otrzymał od KS przy Sądzie Rejonowym w Radomsku zawiadomienie o wszczęciu egzekucji KM 2828/17, w dniu 11 lutego 2019 roku komornik przesłał do dalszego prowadzenia postępowanie egzekucyjne KS przy SR w Ostrowi Mazowieckiej M. C. (1) (KM 160/19)

W dniu 20 kwietnia 2020 roku komornik poinformował powoda o dopuszczeniu pozwanego (...) z siedzibą w W. do udziału w postępowaniu w miejsce dotychczasowego wierzyciela,

Powódka zarzuciła powodowi, iż:

dłużnik nie został poinformowany o cesji

pozwany nie wykazał właściwymi dokumentami nabycia wierzytelności

do wydania wyroku doszło na podstawie wadliwej umowy

(vide; pozew, k. 3-7)

W oświadczeniu złożonym na rozprawie pełnomocnik powoda oświadczył, iż wpłaty kwoty 3.500,00 złotych dokonał przelewami na konto pełnomocnika Banku (...) nie wpisując tytułu przelewu, to jest nie wskazując na poczet której wierzytelności dokonuje wpłaty, ani też nie wskazując czy wpłata jest dokonana na poczet kapitału czy też na poczet odsetek.

Wpłaty zostały zarachowane przez wierzyciela na dwa tytuły, które wierzyciel posiadał w stosunku do powódki.

Były one dokonywane poza zakresem postępowania egzekucyjnego – bezpośrednio na rzecz wierzyciela.

(vide: oświadczenie na rozprawie, k. 196)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Wskazał, iż brak powiadomienia dłużnika o przelewie wierzytelności nie ma wpływu na skuteczność umowy cesji. Niemniej jednak pozwany poinformował powódkę o przeniesieniu wierzytelności.

W zakresie dotyczącym zarzutu odnoszącego się do ustaleń faktycznych i prawnych poczynionych w postępowaniu w którym wydano tytuł wykonawczy pozwany wskazał, iż postępowanie przeciwegzekucyjne nie może służyć sanowaniu uchybień strony w postępowaniu rozpoznawczym, albowiem przeszkodą ku temu jest stan powagi rzeczy osądzonej.

W ocenie pozwanego dopuszczenie go przez komornika do prowadzonego postępowania nastąpiło na podstawie dokumentów indywidualizujących wierzytelność w sposób wystarczający.

(odpowiedź na pozew, k. 101- 103)

W piśmie procesowym z dnia 3 grudnia 2021 roku pozwany oświadczył, iż uznaje. powództwo w części, to jest co do kwoty 3.430,00 złotych oraz wnosi o oddalenie powództwa w pozostałej części. Uznanie powództwa nastąpiło wskutek przedstawienia przez stronę powodową zestawienia wpłat dokonanych po uprawomocnienia się orzeczenia na poczet wierzytelności objętej tytułem w łącznej kwocie 3.430,00 złotych.

(pismo procesowe pozwanej z dnia 3 grudnia 2021 roku, k. 205)

Stan faktyczny:

Wyrokiem zaocznym z dnia 15 października 2014 roku Sąd Rejonowy w Radomsku w sprawie o sygnaturze akt IC 962/14 zasądził od pozwanej D. S. na rzecz powoda Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 4.998,77 złotych z umownymi odsetkami od kwoty 5.068,77 złotych liczonymi od dnia 9 października 2013 roku do dnia 14 października 2013 roku w wysokości 19% w stosunku rocznym, oraz z umownymi odsetkami w wysokości 19% w stosunku rocznym od kwoty 4.998,77 złotych liczonymi od dnia 15 października 2013 roku do dnia zapłaty, a ponadto kwotę 717 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

(dowód: wyrok, k. 12, k. 32)

Wyrokowi nadano klauzulę wykonalności w dniu 18 listopada 2014 roku. Na podstawie prowadzonego tytułu wykonawczego prowadzono egzekucję KM 2315/15, w ramach której wyegzekwowano od dłużnika kwotę 35,66 złotych.

(dowód; tytuł wykonawczy, k. 32)

Na podstawie powyższego tytułu wykonawczego Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Ostrowi Mazowieckiej M. C. (2) prowadzi postępowanie egzekucyjne pod sygnaturą akt KM 160/19, które zostało wszczęte z wniosku wierzyciela Banku (...) z dnia 25 października 2017 roku.

Wniosek wierzyciela z dnia 31 października 2017 roku obejmował wyegzekwowanie należności głównej w kwocie 1.568,77 złotych z dalszymi odsetkami umownymi w wysokości wskazanej w tytule wykonawczym od dnia 26 października 2017 roku do dnia spłaty, skapitalizowanych na dzień 25 października 2017 roku odsetek umownych w kwocie 2.863,05 złotych oraz kosztów procesu w kwocie 717,00 złotych

(dowód: informacja o stanie zadłużenia, k. 14, wniosek wierzyciela, k. 60)

W dniu 1 kwietnia 2020 roku (...) w W. zgłosił zmianę wierzyciela powołując się na umowę cesji wierzytelności z dnia 18 grudnia 2019 roku.

Postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2020 roku komornik dopuścił pozwanego (...) w W. do udziału w postępowaniu w miejsce dotychczasowego wierzyciela.

(dowód: postanowienie, k. 17)

Po wydaniu tytułu egzekucyjnego powódka dokonała na poczet wierzytelności objętej tytułem wpłat w łącznej kwocie 3.430,00 złotych, które były zaliczane przez wierzyciela na poczet kapitału, pomniejszając go do kwoty 1.568,77 złotych.

(okoliczność uznana)

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą dochodzonego roszczenia jest przepis art. 840 par. 1 punkt 2 k.p.c.

Zgodnie z jego treścią dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

Tym samym podstawą pozbawienia tytułu są zdarzenia mające miejsce po powstaniu tytułu egzekucyjnego. A zatem powództwo przeciwegzekucyjne nie odnosi się do zarzutów odnoszących się do zasadności wydanego tytułu wykonawczego, albowiem te zarzuty, nawet gdy nie podniesione na etapie trwającego procesu są objęte prekluzją, to jest nie mogą być przedmiotem ponownego rozpoznania.

Ponadto zgodnie z treścią art. 843 par. 3 k.p.c. w pozwie powód powinien przytoczyć wszystkie zarzuty, jakie w tym czasie mógł zgłosić, pod rygorem utraty prawa korzystania z nich w dalszym postępowaniu.

Powyższy przepis statuuje prekluzję w samym procesie ekscydencyjnym ograniczając rozpoznanie pozwu do tych zarzutów, które zostały podniesione w pozwie. A zatem nie podlegają rozpoznaniu nowe zarzuty podniesione w kolejnych złożonych pismach procesowych.

W niniejszym procesie powódka podniosła w pozwie następujące zarzuty przeciwko pozwanemu:

- zarzut tego, iż do wydania wyroku doszło na podstawie wadliwej umowy,

- zarzut tego, iż pozwany nie wykazał właściwymi dokumentami nabycia wierzytelności,

- zarzut tego, iż dłużnik nie został poinformowany o cesji wierzytelności,

- zarzut dokonania zapłaty na poczet objętej tytułem wierzytelności.

W ocenie Sądu zarzut tego, iż do powstania tytułu doszło na podstawie wadliwej umowy został sprekludowany wydanym prawomocnym orzeczeniem. Pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności odnosi się bowiem tylko do okoliczności, które zaistniały po powstaniu tytułu, zaś wspomniany zarzut stanowi zarzut merytoryczny, który mógł być skutecznie podniesiony jedynie na etapie trwającego postepowania sądowego – np. w sprzeciwie od wydanego wyroku zaocznego, czy odpowiedzi na pozew. Pominięcie złożenia tego zarzutu na tym etapie wyłącza możliwość oparcia na nim powództwa o pozbawienie tytułu wykonalności.

Kolejne dwa zarzuty podniesione przez powódkę to jest dotyczące tego, iż pozwany nie wykazał właściwymi dokumentami nabycia wierzytelności oraz tego, iż dłużnik nie został poinformowany o cesji wierzytelności to w ocenie Sądu zarzuty te pozostają bez wpływu na ważność samego tytułu wykonawczego.

Mogą one odnosić się do prowadzonego postępowania egzekucyjnego (w zakresie dotyczącym wykazania przejścia wierzyciela, stanowić podstawę skargi na czynności Komornika i w konsekwencji prowadzić do umorzenia postepowania egzekucyjnego – w przypadku jej uwzględnienia.

Z kolei to, iż dłużnik nie został poinformowany o cesji wierzytelności może prowadzić do ewentualnych roszczeń na wypadek dokonania zapłaty poprzedniemu wierzycielowi. W powyższej jednak sprawie do zbycia wierzytelności doszło już po dokonaniu wpłat wykazanych pismem załączonym przez powódkę, a ponadto ich dokonanie zostało uwzględnione zarówno we wniosku o wszczęcie egzekucji, jak i w toku niniejszego procesu.

Zarzutem, który podlegał uwzględnieniu był zarzut dokonania zapłaty na poczet wierzytelności objętej tytułem.

Z treści załączonego przez pełnomocnika powoda dokumentu – pisma informacyjnego Banku (...) (karta 199) wynika, iż po wydaniu tytułu egzekucyjnego (to jest po dniu 15 października 2014 roku) powódka dokonała wpłat w łącznej kwocie 3.430,00 złotych. Kwota 700 złotych wpłacona w dniu 14 października 2013 roku obniżyła wartość wierzytelności do kwoty objętej tytułem – to jest 4.998,77 złotych. Pozostałe wpłaty spowodowały obniżenie kwoty wierzytelności głównej do kwoty 1.568,77 złotych, to jest o wartość 3.430,00 złotych.

Jednocześnie dokonane wpłaty pomniejszały wartość kwoty, od której naliczane były odsetki za opóźnienie – stosownie do wartości dokonywanych wpłat i terminów ich dokonania. Stosownie do wartości dokonywanych wpłat Sąd pomniejszył sumę należności głównej, od której należne są odsetki ustawowe – zgodnie z treścią punktu I wyroku.

W tracie trwającego procesu powódka podniosła ponadto zarzut naliczania nadmiernych odsetek (19%) wynikających z treści tytułu. Sąd jednak mając na względzie przytoczoną powyżej treść przepisu art. 843 par. 3 k.p.c. uznał, iż zarzut ten nie podlega rozpoznaniu w niniejszym procesie.

Nie został on bowiem podniesiony w pozwie, ale dopiero w kolejnych pismach procesowych, pomimo tego, iż mógł być już podniesiony na etapie wcześniejszym. Tym samym Sąd nie może odnieść się do tego zarzutu. Przepis, o którym mowa powyżej zawiera bowiem również prekluzję zgłaszania zarzutów. Oczywiście nie wyklucza to możliwości oparcia na nim kolejnego powództwa. Należy jedynie zauważyć, iż w dacie orzekania odsetki 19% mieściły się w zakresie odsetek prawnie dopuszczalnych, albowiem były ono niższe od odsetek maksymalnych z tego okresu. Z tej też przyczyny mogłyby one jedynie być ograniczone przez wskazanie górnego ich pułapu na późniejszym etapie ich naliczania.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w punkcie I i II wyroku.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 98 i 108 k.p.c. oraz na podstawie przepisów regulujących wysokość wynagrodzenia pełnomocników profesjonalnych uczestniczących w procesie.

Powództwo podlegało uwzględnieniu jedynie w części – to jest w zakresie dotyczącym kwot dokonanych wpłat przez powódkę na poczet wierzytelności objętej tytułem wykonawczym.

Dokonanie wpłat na poczet wierzytelność objętą tytułem stanowi okoliczność zaistniałą po powstaniu tytułu wykonawczego, a mająca wpływ na treść tytułu wykonawczego.

Powódka wykazała dokonanie łącznych wpłat w kwocie 3.500 złotych, w tym wpłata w kwocie 70 złotych została dokonana jeszcze w trakcie trwania postępowania jurysdykcyjnego – co znalazło odzwierciedlenie w treści wydanego wyroku.

Z kolei co do pozostałych wpłat – to należy wskazać, iż na początkowym etapie pozwany nie uznał wierzytelności w zakresie objętym przedmiotową spłatą – dopiero na kolejnym etapie procesu pozwany uznał powództwo w zakresie objętym dokonanymi spłatami.

Jednocześnie należy wskazać, iż w trakcie postępowania egzekucyjnego pozwany ograniczył zakres prowadzonej egzekucji do kwoty wierzytelności głównej wynikającej z dokonanych przez powódkę spłat. Jednocześnie powódka dysponowała dokumentem wydanym przez wierzyciela stanowiącym pokwitowanie potwierdzające dokonane przez nią spłaty wierzytelności, jak również wskazujące sposób zarachowania dokonanych przez nią wpłat.

A zatem należy wskazać, iż w tym zakresie interes powódki był zabezpieczony i nie uzasadniał dodatkowej ochrony prawnej w postaci wytoczenia powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Interes taki bowiem pojawiłby się w sytuacji prowadzenia egzekucji w zakresie nieuwzględniającym dokonane przez powódkę wpłaty, co jednak nie nastąpiło. Zarówno kwota wierzytelności głównej, jak również kwota odsetek wyliczonych do egzekucji została dokonana w sposób prawidłowy.

Niemniej jednak ze względu na początkowe stanowisko strony pozwanej w procesie negującej pozew w całości Sąd uznał, iż powódka wygrała w części, w której następnie pozwany dokonał uznania powództwa.

W zakresie pozostałych zarzutów zgłoszonych w pozwie należy uznać je za zarzuty nie wpływające na skuteczność tytułu wykonawczego. A zatem w tym zakresie powódka przegrała proces.

Powódka zażądała pozbawienia tytułu wykonawczego w całości. Na tytuł składały się:

wierzytelność główna – 4.998,77 złotych, koszty – 717 złotych, odsetki – według dnia wytoczenia powództwa (20 maja 2020 roku) – 6.276,26 złotych (od całej kwoty) + 10,55 złotych. Łączna wartość roszczenia wyniosła 12.002,58 złotych.

Powódka wygrała 3.430,00 złotych tytułem należności głównej oraz w zakresie odsetek (okres od 15 października 2013 roku do 29 listopada 2017 roku) – 1.026,31 złotych (różnica między należnymi od całej kwoty jakby nie było wpłat – 3.918,76 złotych i tymi, które wyliczył pozwany zgodnie z wpłatami – 2.892,45 złotych) oraz wyliczone od dnia 30 listopada 2017 roku do dnia 20 maja 2020 roku od kwoty 3.430,00 złotych - 2.644,30 złotych. Łącznie zatem powódka wygrała w kwocie 7.100,61 złotych, co stanowiło 59,15%. Przegrała w pozostałym zakresie – 40,85%

Na koszt procesu strony pozwanej złożył się koszt wynagrodzenia pełnomocnika procesowego – w kwocie 900,00 złotych – stosownie do podanej przez powódkę wartości przedmiotu sporu. W wyliczeniu wartości należnej pozwanemu kwoty Sąd popełnił omyłkę wynikającą z niewłaściwego przyjęcia wskazanej przez powódkę i nie zakwestionowanej przez pozwaną wartości przedmiotu sporu, która Sąd przyjął na wartość 5.385 złotych, zamiast wskazanych 3.585,00 złotych. Stąd dokonane przeliczenie odnosiło się do wartości wyższej 1.800,00 złotych, zamiast wartości 900 złotych. Tym samym kwota należna pozwanej stosownie do wartości wygranej procesowej wynosi 367,65 złotych. A zatem wskazana w treści punktu kwota 753,50 złotych wyliczona od wartości 1.800,00 złotych może zostać zmieniona w przypadku wniesienia zażalenia na koszty – to jest punkt III wyroku.

W punkcie IV Sąd stosownie do wartość przegranej procesowej obciążył pozwanego częścią opłaty sądowej, od której obowiązku uiszczenia została zwolniona powódka.